Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 31 styczeń 1995

Odsłon: 27

     O 6.00 przepraszałem Pana Jezusa, a zarazem dziękowałem za ochronę po nadużyciu alkoholu. Na ten momencie z telewizora napłynęło słowo: „uszkodzenie”. To prawda i to na własne życzenie i jeszcze płatne.

     Muszę wziąć dodatkowy wolny dzień. To będzie zgodne z Wola Boga Ojca i zakończy się Mszą św. o 7.30 z wyjaśnieniem problemu finansowego (ona wszystko prowadzi). W tym czasie Szatan „zalecał” dobro: wyjazd do odległego kościołom z Mszą św. i Adoracją Najświętszego Sakramentu!, To jest odwracanie działania, bo prosiłem Boga Ojca o pocieczenie żony.

    Na Mszy św. popłyną słowa św. Pawła (Hbr 12,1-4), że: „winniśmy wytrwale biec w wyznaczonych nam zawodach (…) Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na [jego] hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Boga".

    Psalmista zawołał (Ps 22,26-28.30-32): „Chwalić Cię będą, którzy Cię szukają”. Natomiast Pan Jezus w Ewangelii (Mk 5,21-43) uzdrowił na odległość córeczkę Jair’a, jednego z przełożonych synagogi. Także niewiastę z krwotokami miesiączkowymi, która dotknęła się jego płaszcza. „Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona ze swej dolegliwości!”

    Ja w tym czasie wołałem za tych, którzy nie potrafią przeprosić i podziękować z powodu braku w nich delikatności Bożej. Zawsze podziękują za przyjecie przez nas cierpienia i to niezasłużonego, zawsze przebaczą, gdy z serca. poprosisz o to oraz pomogą , gdy zawołasz o to! Ja to wiem i rozgłaszam!

     Od 9:00 – 13:00 załatwiliśmy sprawy podatkowe, a w urzędzie zauważyłem zagonienie pracowników, którzy starają się pomóc każdemu. Właśnie w tym chciał przeszkodzić Szatan podsuwając odległy kościół, a ty nie wyobrażasz sobie, że Bestia może podsuwać Adorację Monstrancji po Mszy św!

     W tej sytuacji na ulicy podszedł do ojciec dziecka poparzonego z prośbą o pokierowanie w uzyskaniu odszkodowania oraz dziękujący za pomoc bratu, którego potrącił samochód na moim ostatnim dyżurze w pogotowi. Nawet chciał pocałować mnie w rękę.

     W tej radości zawiozłem pomagającym kawę i koniak, a uczniom z „Polmozbytu” ciastka (właśnie nawalił samochód, a była to przeszkoda od Boga do proponowanego wyjazdu przez Szatana).

    Padłem zmęczony i trafiłem na program o GOPR, gdzie ratownicy są gotowi do pomocy w każdej chwilce. Jeden z nich mówi o śmierci uratowanego, który zmarł mu na plecach.

     Jakże Pan wszystko pokazuje! Ja dzisiaj otrzymałem pomoc, a wczoraj sam ją niosłem. Wzrok przykuł artykuł o pomagających sobie w Oświęcimiu. Ja wiedziałem, że mam podziękować za uzyskaną pomoc, także Bogu Ojcu.

    Ilu prób niesie każdy dzień naszego życia, a przypomina się Dobry Samarytanin! To braterstwo, a wyżej miłość wzajemna dzieci Bożych! Z drugiej strony mamy ludzi złych, podłych i bałamutnych, zbrodniarzy i ich pastuchów.

     Na koniec tego dnia będę oglądał film w którym brat odda szpik siostrze chorej na białaczkę. Podziękowałem za ten dzień i przeprosiłem za wszystko.

                                                                                           ApeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 30 styczeń 1995

Odsłon: 26

     Z powoda kaca wziąłem wolny dzień w przychodni, bo od 15.00 mam dyżur w pogotowiu. To zło zna każdy drinker. O 11.00 trafiłem do baru, gdzie mały kieliszek ratuje życie. Chodzi o to, że po jego wypiciu spalają się trujące alkohole fuzlowe powodujące kaca.

    Przeprosiłem Boga Ojca, a zarazem podziękowałem za ratunek. Zacząłem odmawiać cz. Radosną Różańca oraz Koronkę Pokoju i różaniec Pana Jezusa. O 15:00 trafiłem na dyżur, a daleki wyjazd umożliwił odmawianie mojej modlitwy przebłagalnej: za tych, którzy poniżają innych.

     Dalej ratowały mnie dalekie wyjazdy na których mogłem odpocząć i modlić się. W szpitalu ze łzami w oczach odmawiałem koronkę do Miłosierdzia Bożego w intencji żony, a łzy zalewały oczy. Szokowały słowa Pana Jezusa: "Oto Matka twoja...oto syn Twój'!

     Dzięki Bolesnej Męce Pana Jezusa otrzymałem synostwo Boże! Dzisiaj towarzyszy mi Matka Boża Nieustającej Pomocy ze Studzianny! Szereg razy wołałem: powtarzając "Mamo"! Mateczko! Mamusiu”…

     Jutro Pan Jezus powie do mnie z 2 tomu „Prawdziwego życia w Bogu…

- Odtąd nazywaj swoją Świętą Matkę...”Mamusią! Bądź w zażyłości z Nią, tak jak jesteś ze Mną. My” Czytam to zadziwiony, bo tak właśnie wolałem.

    Prosiłem o ochronę mojej rodziny, powtarzałem to zawołanie szereg razy. To ból chorego ciała i chorej duszy. Ponownie daleki wyjazd - Pan dał dzisiaj odpocznienie. Teraz wypadek w którym młodzieniec potrącił pijanego i teraz głośno płacze! Ja w tym czasie 10 razy zawołałem: "Ojcze! Wybacz im, ponieważ nie wiedzą co czynią”.

    Późno, a z włączonego odruchowo telewizora płynie audycja o AA której alkoholicy mówią sobie o oszukiwaniu. Płynęła też Msza święta podczas której padłem na kolana i wiem, że Pan w ten właśnie sposób zawołał do mnie, abym definitywnie rzucił alkohol...różne są drogi Boga Ojca.

    Wrócę do tego, aby Mateczka Najświętsza była ze mną od rana, a łzy zalewały oczy. Nawet teraz, gdy to piszę. Przypomniał się tytuł "Rycerz Niepokalanej", a ja myślałem, że Szatan tak szydzi ze mnie, bo atakował od rana scenami obrzydliwego seksu.

    Dobrze, że w pokoju lekarskim zawiesiłem Jej wizerunek! Nie pasował obrazek Pana Jezusa, wstydziłem się Go. Jakże cierpią ci, którzy wiedzą, że mają Boga Ojca. Poprosiłem o pocieszenie żony, niech moja radość spłynie na nią, bo groziła, że ucieknie z domu..

    Jutro załatwimy sprawy, które niepokoiły żonę (podatkowe), a prosiłem o jej pocieszenie. Okazało się, ze mamy zapłacić podatek, ale 10 x mniejszy! Tak Pan sprawił pocieszenie żony,

     Nie wiedziałem dlaczego straszliwy smutek zalewał moje serce, ale to wyjaśniła moja prośba, aby moje radości spadły na zonę. Tak się właśnie stało…

                                                                                                   APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 29 styczeń 1995

Odsłon: 26

     Na wczorajszym dyżurze w pogotowiu Pan skierował mnie do krzaka ciernistego, którego kolec zranił mnie w rękę. Nagle zrozumiałem, co oznaczało cierpienie Zbawiciela podczas: „cierniem koronowania” z mojej modlitwy. W sercu wprost widziałem Zbawiciela w tej koronie cierniowej, a przestawia to poniższe zdjęcie z zakrwawioną św. Głową.

     Nie wypowiem tego bólu...tak niespodziewanie zaistniałego ze współcierpieniem ze Zbawicielem! W trawie zauważyłem butelkę po wódce koszernej, a do serca napłynął naród wybrany, który sprawił Jego bestialskie zamordowanie...zapowiadanego i oczekiwane Syna Bożego! Ból rozłąki nasilił się z powtarzanym: „Jezu! Och! Jezu”!

     Przypomniały się też zdarzenia sprawiające rozdzielenie kochających się (płaczącej pary, matki z dziećmi, itd.), trafiłem na pogrzeb, zabranie babci do szpitala z zostawieniem męża w domu pod lasem, dalej podzielone kraje (wcześniej Niemców, a teraz Koreańczyków).

    Z audycji radiowej popłynęła relacja Polaka wspominającego swoją ojczyznę. Nawet śpiewał „pod błękitnym niebem – Wilno”. Ojczyzna to miejsce, gdzie się rodzimy i wzrastamy, Na samym szczycie jest moje zesłanie z Królestwa Bożego. Nic mi nie mówi grzech pierworodny, bo cóż ja jestem winien? Lepiej, że nie masz wiedzy, że Królestwo Boże naprawdę istnieje!

    Po cierpieniach na dyżurze w pogotowiu nadal trwał wielki smutek z powodu rozdzielenia z Panem Jezusem. Ja ze łzami w oczach pragnę modlitwy w odosobnieniu, aby być w sercu tylko z Panem Jezusem, a tu śniadanie.

    To wieczny konflikt naszej dusz pragnącej powrotu do Królestwa Bożego i ciała fizycznego, które przyciąga ziemia. Padłem na kolana odmawiając Drogę Krzyżową, a w sercu pojawiły się obrazy rozdzielonych: w tym wdowy i osoby samotne po zgonie małżonka.

     Na ten czas o. Salij czytał słowa z Ewangelii (Łk 4,21-30), gdy na rozważania Zbawiciela „wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się”.

    Popłakałem się i wstydziłem się żony, ponieważ nie jestem skory do takich przeżyć. To czynił Pan Jezus, który był na wyciągniecie, a ja Go kocham! Wróciła książka o Maksymilianie Kolbe z jego pobytu w Oświęcimiu. Zawsze ostatni podchodził do kotła, nigdy nie brał dolewki, gdy więźniowie czekali na ostatki!

     Po czasie nastała cisza i wiem, że jest to łaska od Pana. Jakże wszystko jest słabe i kruche. Pan daje nam trochę czasu na różne zajęcia związane z życiem, a mało go zostaje! Na co to przeznaczasz? Czym kierujesz się ku Bogu Ojcu?

     Na końcu tego dnia przeważyło ciało, które delektowało się wódką „Coneser”. Zawsze po takim wzmocnieniu „myję naczynia” w wielkie cichości, pragnę zrobić żonie niespodziankę.

    Przebudziła się z krzykiem, dodatkowo spadł kaktus. Tak sami doznaliśmy rozdzielenia. Jednak nie odzywałem się, ponieważ przez długi czas krzywdziłem ją. Dzisiaj, gdy to przepisuje (11.10.2025) jestem abstynentem od 25 lat (mam odjęty nałóg przez Boga Ojca)...

                                                                                             APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 28 styczeń 1995

Odsłon: 26

     Zerwałem się z męczącego snu z poczuciem, że dom to miejsce naszego bezpieczeństwa na świecie. Padłem na kolana, a w sercu pojawiło się usuwanie ludzi z siedzib i to wbrew ich woli.

    Z krzykiem wołem do Boga Ojca w podziękowaniu za możliwość snu, a nawet za mleko. „Święty Michale Archaniele proszę o Twoją ochronę!” Napłynął obraz Pana Jezusa uciekającego z rodzicami przed śmiercią do Egiptu: "O Jezu! Jezu! Ty to wszystko przeszedłeś na ziemi!"

    Zacząłem moją modlitwą przebłagalną w/w wyżej intencji, w tym czasie przepłynęły obrazy z Rwandy, Czeczeni, przesiedlenia rodaków po pakcie Ribbentrop – Mołotow, a także uciekających „za pozwoleniem” Fidela Castro z Kuby! Podziękowałem za smaczne śniadanie, podwiozłem syna do autobusu i sprawdziłem czy palą się lampki pod krzyżem. Wciąż dziękowałem za wszystko...jeszcze po wejściu do kościoła, bo większość nie rozumie łaski posiadania Domu Pana.

    Zdziwiony słuchałem słów o Abrahamie, który jest dla nas wzorem zawierzenia Bogu Ojcu! Posłuchał i był prowadzony. Pisał o nim św. Paweł (Hbr 11,1-2.8-19): „Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania Bożego, by wyruszyć do Ziemi Obiecanej (…) Przez wiarę także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia”. Na tym jest pokazana nasza obecna wędrówka Ojczyzny Niebieskiej!

    Natomiast w Ewangelii (Mk 4,35-41) będzie pokazana Moc Boża...Pan Jezus uciszył burzę poprzez rozkaz wichrowi: „Milcz, ucisz się!” Łzy zalały oczy, powtarzałem tylko z krzykiem : „Jezu! Jezu!”…

    Na ten czas zgasło światło i nabożeństwo trwało przy dwóch zapalonych świecach, a ja przeniosłem się w myślach do wygnańców...niezdarnie naśladowali ich neokatechumeni.

    Podczas Eucharystii płynęła pieśń: „serce moje weź, duszę moja weź”. Ja w tym czasie zawołałem: „Panie Jezu! Zabierz moje serce...zabierz też moją duszę”. Wyszedłem z kościoła jeszcze raz dziękując za spotkanie ze Zbawicielem. Wracając kupiłem żonie kwiat w doniczce, który wywołał jej krzyk, bo był bardzo piękny.

    Od 7.30 zacząłem dyżur w pogotowiu, a od Szatana napłynęło, że dzisiaj wypocznę, ale już od rana trwała udręka. Trafiłem na zmianę pogody (wyż z wiatrem), która jest zła dla mnie i sprawia wezwania chorych do zawałów, udarów, różnych kolek oraz wypadków.

     Na pierwszym wyjeździe trafiliśmy na myśliwych w pełnym rynsztunku z psami gończymi. To znak przepędzania zwierzy z siedzib, wiele osobników zginie przy tym. Zważ na cierpienie zwierzą przy ludzkiej chwale.

     Popłynie koronka UCC (ukrytych cierpień Pana Jezusa w ciemnicy) w intencji tego dnia. Syn zmarłej babuszki chciał mnie namalować, a ja przekazałem informację o mojej łase w której przed chwilką byłem we wsi Boska Wola! 

    Przekazałem mu, że jego mama jest, bo śmierć to początek życia wiecznego...do grobu trafia tylko nasze ciało fizyczne (opakowanie). Z telewizora popłynie rozprawa przeciwko św. Polikarpowi (z obecnej Turcji). Miał ponad 86 lat, kiedy oskarżono go o lekceważenie pogańskiej religii i jej obrzędów, jak też zwyczajów. Na oskarżenia Polikarp odparł sędziemu, który groził, że każe spalić go żywcem…

"Ogniem grozisz, który płonie przez chwilę i wkrótce zgaśnie, bo nie znasz ognia sądu, który przyjdzie, i kary wiecznej". Na stosie płomienie nie chciały się imać męczennika, zginął od pchnięcia puginałem. Działo się to na stadionie w Smyrnie 22 lutego, najprawdopodobniej w 156 r. 

     Ponownie zerwano na daleki wyjazd i tak będzie to trwało! Tłukliśmy się po wertepach, a ja w tym czasie odmawiałem moją modlitwę. Trafiliśmy na pogrzeb, a to jest powrót duszy do Ojczyzny Prawdziwej. Zerwano też do ciężkiego oparzenia...jakże w tych cierpieniach pasuje odmawiana Droga Krzyżowa z koronką do Miłosierdzia Bożego.

    Po powrocie w ambulatorium czekał na mnie alkoholik z porażoną stopą, który od dłuższego czas przyczepił się do mnie.

    Przed snem oglądałem obrazy uciekających w Czeczeni oraz napłynie informację o trzęsieniu ziemi w Japonii. Ilu jest tam przesiedlonych. Popłyną informacje o zalanych miastach na Zachodzie. Ile cierpienia niesie zmiana miejsca życia dla człowieka w starszym wieku! To tragedie na oczach świata.

    W tym czasie serce zalała tęsknota, bo jestem na wygnaniu, nawet popłakałem się, a to wszystko było jednym wielkim prowadzeniem przez Boga Ojca! Ja też jestem daleko od mojej Prawdziwej Ojczyzny. To są sekundowe błyski cierpienia, bo nasze nędzne ciało nie może wytrzymać takich doznań! Jak wielkim darem nieba, w takich sytuacjach jest modlitwa.

    W tym wypadku pasuje "święte Osamotnienie Pana Jezusa w Getsemani" i koronka UCC! Jakby na zakończenie cierpienia zbudzono do porodu w odległej wiosce...rodząca była pogodna. Dzisiaj, gdy to przepisuję nie ma takich wezwań.

    Pasuje "Anioł Pański" oraz część Radosna Różańca. Zawołałem: "Panie Jezu, a jak to było z Tobą?", a kierowca włączył radio z którego popłynie kolęda o Dzieciątku...o jego paluszkach! Poród, kolęda o Betlejem, a w modlitwie "Narodzenie Pana Jezusa", która zatrzymuje się na "Jego Ofiarowaniu w Świątyni".

     Po powrocie z kasety magnetofonu po płynie tęskna pieśń uwięzionego, oddalonego od bliskich i to ukochanych. Wrócił ból serca z ostatniej wizyty u umierającej na nowotwór złośliwy z przerzutami...to też czas rozstania się z bliskimi.

     Mija czas, a ból serca i duszy nie ustaje, tak chciałbym paść na kolana przed Najświętszym Sakramentem i to w obcym kościele...”Jezu! Jezu!” powtarzam z krzykiem w sercu!” A tu z pokoju lekarskiego wypędza sprzątaczka, ponieważ trzeba przygotować miejsce wypoczynku dla zmiennika „Dziękuję Bogu Ojcu za ten dzień”…

                                                                                              APeeL