Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 15 styczeń 1999

Odsłon: 18

      Trwają sny o typie eksterioryzacji...śpisz, a żyjesz poza ciałem. Zarazem przeszkadzają i wreszcie zrywa budzik, bo czas na spotkanie z Panem Jezusem o 6.30! Wychodzę, a czarny kot pcha się do mieszkania.

      Pędzę do Domu Pana, wzrok zatrzymał ("patrzył") Pan Jezus Miłosierny, a z mojego serca wyrwało się wołanie: "Panie! Pragnę żyć tylko dla Ciebie". W oczach pojawiły się łzy...

     Od Ołtarza św. popłyną słowa św. Pawła (Hbr 4,1-5.11) o nieposłusznych, którzy nie wejdą do Bożego Odpoczynku. Zarazem apelował, abyśmy nie szli drogami takich. Dodam od siebie, że chodzi o wykonywanie Woli Boga Ojca wg Modlitwy Pańskiej ("bądź Wola Twoja").

     W Ewangelii (Mk 2,1-12) będzie przekaz głoszenia przez Zbawiciela nauki oraz cudownego uzdrawiania na oczach zdumionych...dzisiaj paralityka z powiedzeniem: "Wstań, weź swoje łoże i chodź!"

     Eucharystię przekazałem w intencji tego dnia i wcześniej zacząłem przyjęcia chorych. Przesuwał się umęczony lud, a ja kogo mogłem pocieszałem, wszystko wyjaśniałem i pisałem na maszynie. Prosiłem modlących się o ofiarowywanie Bogu swoich cierpień.

     Kilka razy napływało wzmocnienie, a - podczas pięknych pieśni radiowych - łzy zalewały oczy, bo wówczas mam poczucie obecności Boga Ojca lub Pana Jezusa. Długo nie wiedziałem, co oznacza słodycz i pokój w ok. serca, a jest to działanie Ducha Świętego z moim wołaniem: "Tato! Tatusiu! Tato! Jezu mój!"

    Badam kobietę, a napływa, abym nie brał od niej pieniędzy. Jak się okaże ciężko pracowała, bo wcześnie zmarł jej ojciec. Kierowcy wypełniłem dokumenty na rentę, a u bezrobotnej na rentę społeczną. Wyraźnie widziałem pomoc z nieba! Kolega pojechał ze staruszką do szpitala (przełomem nadciśnienia), a ona opiekuje się niepełnosprawnym mężem. Wiele kłopotów mają ludzie.

     Muszę załatwić jeszcze dwóch kierowców i pomóc zwolnionemu z pracy, którego matka płacze. Czas płynie nieubłaganie, zmęczony zasnąłem przy spóźnionej koronce do Miłosierdzia Bożego. W tym czasie z radia popłynie śpiew ze słowami: "nie jesteś sam".

     Jakby Pan mówił, że wie i widzi moje umęczenie, a nawet jest w nim. Na dalekim wyjeździe do dwójki dzieci strażaka popłynie moja modlitwa. Jak się okaże sąsiadka przyniesie potrzebne leki.

     Napłynęła osoba żony, która zawsze była przy mnie, szukała mnie po mieście i czekała cierpliwie na przyprowadzenie nieprzytomnego po pijaństwie. Ile jest odmian pomocy...oto otwierają restaurację dla bezdomnych, misje, a teraz, gdy to przepisuję jakiś bogacz "skupił" długi zapożyczonych wybawiając ich z utraty mienia, pomoc powodzianom i ofiarom różnych klęsk.

    Na szczycie tych działań jest wołanie do Boga Ojca i to za innych. Na tym wyjeździe trafiłem do niewidomej babci na którą krzyczy syn...zabrałem ją do szpitala, ponieważ ma niewyrównaną cukrzycę z niejasnymi bólami brzucha. W tym czasie przepłynął cały świat tych, którzy pomagają także w sposób heroiczny...w tym misjonarzy, nawet z oddaniem życia dla innych.

     Ja w tej intencji przekazałem moje umęczenie od 7.00 do 22.00. Dyspozytorka schodząca z dyżuru dziękowała za otrzymaną ode mnie kawę i ciastka. Posłuchałem natchnienia, aby to uczynić ponieważ pracujemy od wielu lat.

     Tak się złożyło, że jeździliśmy trasami, gdzie trafialiśmy na figury Mateczki Najświętszej. W nocy, zerwano o 4:30 do częstoskurczu serca, które wówczas bije 180 razy na minutę wywołując lęk. Pacjentkę zawieźliśmy do szpitala. To "zdarzenie duchowe" będzie zarazem początkiem intencji: za zaskoczonych cierpieniem, która odczytam podczas powrotu do bazy odmawiając cz. chwalebną różańca, gdzie w sercu znajdzie się "Zmartwychwstanie Pana Jezusa" z powtarzaniem jak w piosence: "Zmartwychwstał Pan"...

                                                                                                                         APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 14 styczeń 1999

Odsłon: 18

      Kończy się dyżur w pogotowiu, dobrze że wstałem wcześniej, bo w środku śniadania - po całej dobie postu - zerwano mnie do bogacza, który zemdlał i uderzył się w głowę.

     W tym czasie w przychodni zgłoszono pięć wizyt domowych...uprosiłem trzy osoby, aby przywieźli chorych. O 15.00 pojechałem na ostatnią, napłynęła intencja modlitewna dnia, a w tym czasie pojawiły "zdarzenia duchowe"...

- był kierownik, który prosił o pomoc w ułożeniu pracy

- kolega prosił o zaświadczenie

- żona mówiła o zbiórkach pieniędzy w szkołach

- szukałem jakiegoś adresu, a później hydraulika do zimnego kaloryfera 

- krach w Brazylii i Rosji

- proszenie na wizyty.

       Z przerwą płynęła koronka do Miłosierdzia Bożego, a w tym czasie przypomniał się dziadek żyjący w biedzie oraz przepłynął cały świat korzystających z pomocy społecznej: pracowników upadających zakładów, strajkujących górników i anestezjologów!

       Na drugiej wizycie trafiłem na trzy otwarte mieszkania, całkowicie zaskoczony. Jak się okaże czekano tam na przyjście Pana Jezusa (kolęda). Szybko załatwiłem chorą i uciekłem...

      Na Mszy św. Apostoł Paweł przekazał (Hbr 3,7-14): "nie zatwardzajcie serc waszych (...) Uważajcie, bracia, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego, lecz zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co dziś się zwie, aby żaden z was nie uległ zatwardziałości przez oszustwo grzechu".

     Natomiast Pan Jezus (Ewangelia: Mk 1,40-45) uzdrowił trędowatego. Po Eucharystii podziękowaniem Bogu za wszystko.

      Jakby w ramach tej intencji czytałem o kapłanie egzorcyście, który pomaga opętanym. Pan Jezus dodał z "Prawdziwego Życia w Bogu" (tom pierwszy): "Każdy człowiek, w każdym czasie, ma prosić o radę, aby poznać Jego Wolę! Ma do niej się zastosować, aby nie ściągnąć na siebie gniewu Bożego!"

     Prawie chciało się krzyczeć, bo to wiem i głoszę!

                                                                                                                                 APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 13 styczeń 1999

Odsłon: 19

           Ciemno i zimno, a kaloryfer nie działa...dodatkowo zrywa budzik o 5:40, a kusi ciepłe łóżeczko. Jednak miałbym niesmak, ponieważ ten dzień pragnę poświęcić Panu Jezusowi. Nawet prosiłem, aby Pan był ze mną w pracy.

      Podczas czytania Słowa św. Paweł powie (Hbr 2,14-18), że: "Pan Jezus musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu. W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom".

      Jakby na ten czas Pan Jezus w Ewangelii (Mk 1,29-39) przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja, gdzie uzdrowił teściowa Piotra, a "Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych; i całe miasto było zebrane u drzwi".

      Po Eucharystii serce i duszę zalał pokój i słodycz z pragnieniem pozostania tutaj! Wołałem tylko: "Panie, jestem cały Twój na wieczność"! W tym czasie napływało Królestwa Bożego, a tu trzeba jechać do przychodni, gdzie jest szum, kłótnie i bałagan.

     Faktycznie trwał napór, właśnie wprowadzono umierającą babcię, którą kolega - na wczorajszym dyżurze - nie zabrał do szpitala...zalecił leczenie u swojego lekarza z wykonaniem rtg płuc, a kobieta była umierająca.

       Podałem jej adrenalinę oraz 500 mg hydrokortyzonu dożylnie i wezwałem kolegę, który wczoraj tak postąpił. Musiał dzisiaj jechać do szpitala, gdzie zmarłą w izbie przyjęć. Dalej trwała moja udręka, bo już 15.00, a płacze bogata, dorobili się, a mąż ma zanik mózgu.

     Wielki smutek zalał serce, bo napłynęło moje dręczenie żony, bezrobotni, zwalniani z pracy...nawet kierowcy TIR-ów, chorzy, biedni...to cierpienie nie ma końca. Koronka do Miłosierdzia Bożego była w intencji tego dnia.

     Sam zesłabłem, a już na początku dyżuru w pogotowiu (od 15.00) trafiłem na napad kolki u zakonnicy z jedną nerką, niedokrwienie mózgu u dziadka, chore dzieci oraz babcię z podejrzeniem zawału!

      Ile ludzi wymaga pocieszenia! Czas na modlitwę, a tu śmiertelna senność, dodatkowa po rozebraniu się wezwano na wyjazd! To dzień ścisłego postu w intencji pokoju na świecie, przebudziło pragnienie. Jakże smakuje zimne mleko.

     Z tego wszystkiego w nocy wołałem powtarzając "Tato" z dziękowaniem Panu Jezusowi za to, że babcia nie umarła w gabinecie i za to że w nocy nie musiałem jechać z chorym policjantem, ponieważ mają swój szpital w Warszawie. Zapalenia płuc nie muszę asekurować, a w szpitalu mieli pretensję, że nie wiozłem go osobiście. Oni tworzą swoje struktury, a obarczają "prostaczków". Zabrano mi radość, bo pracowałem z sercem...

                                                                                                                                APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 12 styczeń 1999

Odsłon: 19

       Na tle św. Rodziny jestem obdarowany  we wszystko potrzebne do życia. Na dodatek - w stosunku do innych - mam łaskę wiary, a nawet wiedzy, że przed nami jest życie wieczne z oczekującym na nas stęsknionym Bogiem Ojcem. Mam to pokazane na mojej tęsknocie za Stwórcą naszej duszy! Zrozum, że przed nami jest Szczęśliwa Wieczność! 

      W przychodni trwa reorganizacja, ale napór ludzi do mnie nie zmienia się, bo nie mam własnego rejonu i każdy może przyjść. Dużo mnie wybrało (internista-reumatolog) i to bez mojej zgody, a przecież nie mogę się rozdwoić! Dla władzy ludowej taki niewolnik jest mile widziany (nie trzeba zatrudniać jeszcze dwóch lekarzy).

      Ja w tym czasie padam ze zmęczenia, a teraz, gdy to przepisuję (08.03.2025 r.) wiem, że mogłem umrzeć z przepracowania. Dodatkowo trwa grypa...właśnie wszedł sprawny dziadek z kaszlem, którego żona cierpi na zespół Parkinsona. Chwilami nie rozpoznaje go! Z tego powodu modli się także w nocy.

       Przekazałem mu, aby nie czynił tego tylko w swoich sprawach. Kiwał głową podczas moich uwag i dziękował za poradę. Tak to trwało do 14:50, wracałem spracowany, ale z sercem pełnym wdzięczności! Teraz odsunąłem pokusę opuszczenia Mszy świętej, a będzie to dziękczynienie za obdarowanie łaskami!

     Pomyślałem o Zbawicielu, który nie miał też chwilki wytchnienia (Ewangelia: Mk 1,21-28), a dzisiaj "w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie" Tam zarazem wypędził złego ducha z opętanego! Demon na złość ujawnił kim jest Zbawiciel: to Święty Boży! Zobacz jak wszystko można wyrazić w dwóch słowach!

       Ja dzisiaj pomagałem ludziom i to z całego serca. Po tym wszystkim zasnąłem w fotelu, niezdolny do niczego...

                                                                                                                                        ApeeL