Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 10 maj 2000

Odsłon: 831

    Zerwano z Nieba o 5.50 i wyszedłem do Domu Ojca, a po drodze spotkałem gołąbki…znak pokoju, który bardzo lubię.  Popłakałem się podczas przejazdu i wołałem: „Tato! Tato! Tatusiu Najświętszy”.

   W kościele trafiłem na ciszę i pokój. Podeszła do mnie znajoma i poprosiła o modlitwę, bo czeka ją operacja. Powiedziałem, że intencje mam podawane z Nieba, a dzisiejsza jest...także za nią! Łzy płynęły z oczu z powodu tęsknej miłości za Bogiem Ojcem i powrotem do życia prawdziwego. Wołałem tylko „Tato!”, a serca zalewało poczucie niegodność otrzymywanych łask.

   Po Eucharystii napłynęła bliskość Boga Ojca, a w gabinecie lekarskim przychodni przywitały mnie słowa piosenki płynącej z radia: „Bóg jeden wie jak jest mi źle”…

       Przesuwali się pacjenci z rożnymi problemami:

- sprawa należnej renty, która trafiła do Sądu Pracy

- omdlenia w przebiegu zespołu prostych pleców z niedociśnieniem

- pękniecie odbytu, uszkodzenie kręgosłupa szyjnego i zaćma

- choroba zwyrodnieniowa u ciężko pracującego

- chory żołnierz i pacjentka z reumatoidalnym zapaleniem stawów...

   Nawał zaczął się około 14.00, a dodatkowo zgłoszono wizytę do niewidomego (ciężko chorego) z zatroskana żoną. W ramach tej intencji urwałem uchwyt teczki, a w domu miałem problem z malowaniem i zakładaniem drewnianych ramek na drzwi.

    Z telewizji popłynie informacja o kasowanych posterunkach policji, sklepach, bezrobociu, kłopotach z budową dróg oraz nasileniem złamań. Wyszedłem na modlitwę, a pijak od pijaka chciał pożyczyć forsę...pojawił się też oficer, który ma problem z nadwagą.

   Napisałem żonie upoważnienie do odbioru druków z ZUS-u i pismo dla syna, bo był chory, a nie otrzymał zapłaty za zwolnienie chorobowe. Ogarnij cały świat z bezdomnymi i głodnymi oraz ofiarami zbrodni wojennych.

  Właśnie pokazano Kosowo i głód w Etiopii, a w kronice kryminalnej działanie oszustów matrymonialnych oraz płacz rodziców zamordowanej dziewczynki. Jeszcze proces zamordowanego komendanta głównego policji gen. Marka Papały! „Boże mój! Zmiłuj się nad tym światem!”.

   Późno. Czekam na relację w TVN o V. Ryden...miała problem z wystąpieniem w kościele (przyjęto ją w szkole). W trakcie spotkania zarejestrowano jej przeżywanie Bolesnej Męki Zbawiciela, a ja tylko wołałem z płaczem: „Jezu! Jezu!”.

    Nawet sny męczą, bo z żoną znalazłem się w podziemiach jakiegoś kościoła, a później w sklepie spotkałem kolegę lekarza, który mówił do mnie po imieniu, a nie lubi mnie.

    Dzisiaj, gdy to edytuję (18.10.2017) wymacałem sobie przepuklinę w pachwinie lewej, a Edyta Geppert śpiewała: "Ty, Boże wszystko wiesz /../ a ja mam tyle spraw na głowie"... 

                                                                                                                                         APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 09 maj 2000

Odsłon: 830

    W nocy zrywały sny o typie eksterioryzacji w których prowadziłem normalne życie, a to jest męczące, bo zawsze budzi mnie priapizm...przy mojej duchowości przykre pobudzenie seksualne.

   Żona wyszła po świeży chleb, a ja zasłuchałem się w śpiew płynący z telewizora. Moje serce zalała tęsknota za Bogiem Ojcem. Popłakałem się i zawołałem jak małe dziecko lub wnuczek, który przyjeżdża do nas: „Tato! Tatusiu! Tato!”. To są sekundowe błyski miłości, bo nasze serca są zbyt słabe na takie cierpienie.

   Po wczorajszym dniu pełnym zniechęcenia wyszedłem wcześniej do przychodni, gdzie jestem niewolnikiem. Pracę zacząłem z radością służenia i niesienia pomocy, a na ten moment zły podsunął mi pijanego, który ma lekarza zakładowego.

   Przesuwali się słabi, bezrobotni, szukający zdrowia, a nawet życia, starający się o rentę i krzywdzeni...11.00...12.00...13.00...14.00. W końcu napadło mnie wyczerpanie i niepokój. Wracałem stękając obolały oraz niepewny bytu. 

   To wyjaśni później odczytana intencja w której będę miał pokazane różne cierpienia braci ziemskich. Wrócił poranek z takimi pacjentami:

- pijanym bojącym się o utratę pracy

- samotnym z niepełnosprawnym synem czekającym na przeszczep nerki

- bardzo biedną rolniczką z rodziną wielodzietną

- emeryci nie mający na leki...

   Jak pojmiesz lęk tych ludzi, gdy sam tego nie zaznasz? Jak odczujesz ich niepewność bytu? Moje serce zalał strach i zacząłem odmawiać koronkę do Miłosierdzia Bożego, a później ukoił sen do 17.00.

   Podczas Mszy św. byłem na chórze kościoła, gdzie wzrok zatrzymały ledwie żywe muchy oraz mrówki biegające bez celu. Pomyślałem o moim chorym sercu (wada po ostrej chorobie reumatycznej w 14 r.ż.). Nie wiem jak Pan sprawia, że wytrzymuję to wszystko z moim sercem...zważ, że przepisuję to 20.10.2017 r.!

    Podczas późniejszej modlitwy przepłynął cały świat: porwania, Czeczenia i Etiopia, bezrobotni, usuwani z mieszkań, żony pijaków i głodne dzieci.

   Natomiast dzisiaj trafiłem na art. w Gazecie prawnej (www.gazeta.pl), gdzie w wiadomościach podano informację: Dlaczego Jan Rokita trafił do szpitala w ciężkim stanie? Napisałem tam komentarz:

   <<Jako lekarz muszę zwrócić uwagę na fakt, że nasze zdrowie składa się z trzech poziomów (nierozerwalnie powiązanych z sobą):

1. zdrowie duchowe, a większość neguje istnienie duszy lub zapomina o niej śpiewając "Sto lat"! Nie możesz mieć pełni zdrowia mając chorą duszę (żyć bez nawrócenia)...w tej grupie był pan Jan Rokita.

2. zdrowie psychiczne...powiązane z duchowym

3. preferowane zdrowie ciała fizycznego (wybielanie ząbków, które i tak wypadną, bieganie i chodzenie z kijkami, odwiedzanie kosmetyczki i stosowanie głupich diet...w tym jarskiej zamiast postów duchowych). W tym czasie nic nie robi się dla zapomnianej duszy...

   Czas płynie i każdy może być zaskoczony: skrętem jelit, wylewem podpajęczynówkowym, jaskrą, niedokrwieniem mózgu, itd. Nie wspominam o wypadkach, zatruciach oraz infekcjach...w tym śmiertelnej sepsie.

                                                                                                                                   APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 08 maj 2000

Odsłon: 671

    Zrywam się zmęczony złą nocą w pogotowiu, a było tylko jedno dziecko z biegunką. Trafiłem wcześniej do przychodni, a tam był także jeden pacjent. Zobacz jak przebiega atak złego:

- dwa razy biegnę do zajętego WC

- ubieram się w gabinecie, a o 6.55 ktoś szarpie drzwi (pracuję od 8.00)...okaże się, że to „chory” po lewe zwolnienie!

- powtórki leków, niektórzy jakby złośliwie przychodzą w poniedziałek i o tej porze

- obca, nie zapisana do nas, z litości zapisuję jej leki na własnego syna

- czekam na przybycie żony, bo ma mieć badanie, a w tym czasie wpadają pielęgniarki...po kilka razy!

   „Boże mój”! Przychodzę wcześniej do pracy z sercem pragnącym pomagania, a tu wykorzystywanie mojej dobroci i szatański bałagan: „nie będę przychodził wcześniej, bo szkoda mojego serca!” Tak to trwało do 14.00 i skończyło się szarpaniem drzwi, gdy się ponownie przebierałem. Powiedziałem, że jest już lekarz w przychodni i całkowicie zniechęcony wracałem do domu.

   Po śnie w drodze do Domu Pana odmawiałem moją bolesną modlitwę. Popłakałem się podczas Eucharystii, a później Pan Jezus powie do mnie z „Poematu Boga-Człowieka”, abym się nie zniechęcał z powodu tego, co mnie spotyka.

   Tak, to jest intencja modlitewna tego dnia. Nawet teraz, gdy to przepisuje po 14 latach moje serce jest w takim właśnie stanie! Przez to zniechęcenie Pan ukazuje mi Swoje cierpienie: wybrałem naród, oddałem własnego Syna, a oni do dnia dzisiejszego trwają w odwróceniu.

   Piszę to, a z telewizji płyną obrazy filmu „Cud purymowy”, bo towarzysze wciąż wmawiają nam antysemityzm. Padłem umęczony w sen...

                                                                                                                  APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 07 maj 2000

Odsłon: 603

    Spałem kamiennym snem, a tu już 7.50. Trafiłem na świadectwo wiary niewiasty, która mówiła o Mszy św. i Eucharystii. Żona miała łzy w oczach, ponieważ tę kobietę opuścił mąż, a dziecko zginęło w wypadku.

   Ja też doznałem wzruszenia, bo przepłynął cały świat opuszczonych, a nawet pozostawionych na pastwę losu: Czeczenia, Kosowo, Etiopia i moja ojczyzna, gdzie 1/3 rodaków jest pozostawiona „samym sobie” (dalej trwa okupacja).

    Nagle mam zaproszenie na dyżur do pogotowia, bo nie zgłosił się kolega. Żona znowu popłakała się, a ja także nie przyjmuję tej propozycji z chęcią. Od razu trafiłem na wyjazd i przestraszyłem się, bo zdawało się, że nie zabrałem mojego umiłowanego krzyżyka i różańca.

   Płynie „św. Osamotnienie” Pana Jezusa, a przejeżdżamy obok mojego krzyża! Później minąłem figurkę Matki Bożej, a w sercu przepłynął cały świat zostawionych samym sobie:

• Matka Pana Jezusa stojąca pod krzyżem
• porzuceni, zapomniani, osamotnieni, wdowy i wdowcy
• opuszczone całe narody: Kurdowie i pojedyncze osoby
• domy dziecka, gdzie pełno opuszczonych, odepchniętych i porzuconych. W jednym słowie: pozbawionych miłości
• na końcu żona, który wiele wycierpiała z mojego powodu (opuszczenie przez dyżury i hazard)...

    Nie mogłem być na Mszy św. ale trafiłem na transmisję telewizyjną uroczystości z Koloseum...z Janem Pawłem II i przedstawicielami kościołów chrześcijańskich. To było nabożeństwo za ofiary systemów totalitarnych.

   15.00 Koronka, ale zasnąłem z umęczenia na ławce, dobrze, że pokój trwał aż do 21.00 z dalekim wyjazdem, a bardzo to lubię, bo wówczas modlę się. Odrobiłem wszystko w nocy, bo zrywali i nie mogłem spać...

                                                                                                                             APeeL