Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 03 marzec 1993

Odsłon: 1103

       W śnie znalazłem się w gronie znajomych pokerzystów. Wyraźnie widziałem ich zmęczone twarze. Po przebudzeniu napłynęła wielka chęć do pracy, bo dobrze wypocząłem...”Anioł Pański”.

    Podczas odmawiania modlitw porannych serce zalało wielkie pragnienie bycia z Bogiem i pozostanie w domu. Zmieszały się pragnienia ziemskie z duchowymi i powstała rozterka, bo mam do wyboru: sprawy niebieskie oraz „młóckę” w przychodni (może ją wykonać każdy inny lekarz). W bólu zacząłem wołać za tych, którzy ranią serce Boga.

    Napłynęło współcierpienie z Ojcem. Nie mogłem iść normalnym rytmem i nie było mnie dla tego świata. Wprost bałem się spotkać kogoś znajomego. Modlitwa to wielki dar na tym zesłaniu. Jakże ukoiło odmawianie „św. Osamotnienia”: „Jezu! Miłości moja! bądź uwielbiony i zmiłuj się nad tymi, którzy zasmucają Serce Boga. Matko miłosierdzia! módl się nad nimi. Ojcze Przedwieczny miej miłosierdzie nad nimi".

    Dużo ludzi ma kłopoty, ponieważ zamykają zakłady pracy. U nas dosięgnie to także mnie (dyżury), pielęgniarki oraz pracowników gospodarczych, bo kasują oddział wewnętrzny. Najbardziej zesmutniał kolega ordynator, który nie miał specjalizacji, ale tą funkcję pełnił z nadania.

    W południe serce zalało zawołanie modlitewne. To wielki smutek, a zarazem poczucie bliskości nieba na ziemi. Tego nie można opisać naszym językiem. Jak żyją inni? Gdzie ich nadzieja? Wyobraź sobie linię życia, która u takich jak ja wznosi się ku górze, gdzie moment „śmierci” oznacza Życie Prawdziwe oraz żyjących dla życia.

    Często czeka ich śmierć...i to prawdziwa (duszy) lub kłopoty, bo trafiają do czyśćca, gdzie czekają na wołania innych. Jeżeli nie mają wsparcia w rodzinie to pozostają im tacy jak ja. Jaka cześć mojej modlitwy spłynie na nich, gdy wołam za całą ludzkość?

    W chwilce przerwy w przyjęciach padłem na kolana i wołałem dalej „za raniących Serce Boga”. Wielu nie uznaje Boskości Pana Jezusa, a to wielki grzech.  

    Modlitwa trwała jeszcze wieczorem. Po chwilce snu w ręku znalazła się „Gazeta Polska” z wizerunkiem Pana Jezusa Miłosiernego oraz  zdjęciem s. Faustyny. Ten pierwszy numer tygodnika „wcisnęła” mi kioskarka. Teraz wiem, że to nie było przypadkowe.

    Dzisiaj poszczę w intencji pokoju w b. Jugosławii, a w takich dniach syn zawsze prosi mnie smażenie jajecznicy! Dodatkowo za oknem odbywały się „psie gody”. Wyszedłem i przegoniłem całe towarzystwo.

    W Tv pokazano wydarzenie „światowe”: zemdlał prezydent Lech Wałęsa! Przecież to jasne, że Bóg krzyczy do niego: „przestań już! odejdź sam, bo cię odwołam”!! Na dodatek pokazano Mszę św. z Belwederu na którą zaprosił  „czerwonego” prezesa radio-komitetu!! Obaj czytali coś z otwartych książeczek do nabożeństwa. Niesmaczne to, ośmieszające naszą wiarę i obrażające Boga. „Panie Jezu! wybacz”.

    Dalej nosi w klapie wizerunek MB Częstochowskiej, a razem z Januszem Palikotem oraz Stefanem Niesiołowskim chcą zamknąć Radio Maryja! Prezydent Bronek wprowadza to w czyn przy pomocy swoich członków w KRRiT, a deklaruje się jako katolik i przystępuje do Eucharystii.

    Trwa bolszewizm. W głowach zaćmionych duchowo braci nie może się zmieścić, że taki jak ja (karciarz i pijak) mógł otrzymać prawdziwą łaskę wiary i chodzi do kościoła z miłości do Pana Jezusa, a nie na rozkaz jakiegoś nędznika! Te głowy są zbyt małe, aby zrozumieć, że moja religijność jest prawdziwa.

    Wczoraj oglądałem program „Krzywe zwierciadło” z Mariuszem Gzylem i Kubą Wątłym, którzy bawili się patykami (krzyżykami) i szydzili nawet z Komunii św.! Na końcu śmieli się z prokuratury, którą zawiadomiłem, że nie zostały obrażone ich uczucia niereligijne.

    Właśnie napisałem polemikę do „Wysokich obcasów”, gdzie swoją niechęć do Boga i wiary wylewał racjonalista Mariusz Agnosiewicz. To specjalista od pokazywania strasznej strony Kościoła katolickiego, który szerzy deprawację! Zobacz oblicze synów Bestii, którzy w swojej żądzy zabijania pokazują na innych. Tacy walczą z podobnymi do mnie, a tak naprawdę z Samym Bogiem...

   Na kolanach skończyłem modlitwy w intencji dnia, a napływa, że mogę dodatkowo prosić w moich sprawach:

 „Boże Ojcze! Proszę o ochronę mojego mienia...w tym moich zapisków, które czynię dla Ciebie!. Ty wiesz, że pragnę ogołocić się z wszystkiego, ale jest rodzina i tyle zagrożeń. Proszę o poprowadzenie syna i światło Boże dla córki”.                                                                                                                                                                                                      APEL

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 02 marzec 1993

Odsłon: 626

     W śnie ujrzałem, że jestem śledzony z wysokiego budynku z lampą oświetlającą pole przez które przechodziłem. Po latach będą to kamery przemysłowe na pobliskich blokach...

    W nocy pomyślałem o ofiarach zbrodni w których ćwiczono "służby". Właśnie napadnięto na konwój z pieniędzmi. Ostrzega się ludzi przed chodzeniem brzegiem chodnika i w okolicy sieni (porwania).

    Tuż po wstaniu napłynęła moc do życia, która wynika z nadziei otrzymanej od Boga. To jest zasadnicza różnica z niewierzącymi, bo naszą nadzieją jest życie prawdziwego z poczuciem, że tutaj jesteśmy na krótki czas. Jak żyje „normalny” człowiek? W czym pokłada nadzieję?

   Natchnienie sprawiło, że mam modlić się za decydentów, bo Bóg Ojciec kocha ich bardziej ode mnie. Generał Wojciech Jaruzelski był ministrantem. Jakby na znak trafiłem do wielkiej willi syna byłego funkcjonariusza partyjnego. „Pokaż mi co masz, a powiem ci kim byłeś”.

    Napłynął obraz imperium zła i jego ofiary. Dzisiaj, gdy to przepisuję taką pozostałością tego systemu jest Korea Północna z Kimolami. Ci ludzie nie mają świadomości budowy tego i tamtego świata. Większość pragnie służyć panom ziemskim (nagrody tu i teraz), a niektórzy próbują zapalać Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek.

    W poprzednim systemie z figurantów i „tych, co nie z nami” robiono sobie żarty. W Sowietach wrogów wybito, a śledzi się "samych swoich" profilaktycznie, aby służby miały zajęcie. Moje serce rozrywał ból z powodu wierności tych ludzi człowiekowi. „Jezu! miej miłosierdzie nad nimi".

    Demon od rana budzi zwątpienie: „po co mam odmawiać wkoło te same modlitwy”? Szatan nienawidzi poświęcających swoje życie Matce Zbawiciela. To wróg każdej duszy ludzkiej. Dzisiaj prawie nic nie jadłem, a po Eucharystii przez 3 godziny miałem smak, którego nie ma na ziemi!

    Teraz tłumaczę zapartemu, że ma duszę, nawet ostrzegam go, bo całą ufność pokłada w ciele fizycznym i śmieje się z wierzących w Boga. Regularnie wyjeżdża z żoną do sanatorium, kontroluje stan zdrowia, a ciało gaśnie. Przy tym ma specyficzne poczucie humoru: „część emerytury mam od Partii, część od „Solidarności”, a resztę dołoży Kościół”!

    Na prośbę żony niewidomego mam z nim porozmawiać o wierze, bo nie może zrozumieć sensu cierpienia. Natomiast żonę pijaczka (separacja) proszę, aby otworzyła na niego serce, bo odpowiada także za jego duszę. To krzyż, który ma przyjąć, a nie wlec go za sobą. 

   W kalendarzu trafiam na słowa, które wskażą intencję (Rz 10, 12-13): „On to rozdziela Swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają”. Tam też było orędzie Matki Bożej Pokoju, abyśmy dzień zaczynali i kończyli modlitwą. Ja dzień zaczynam Mszą Świętą... 

    Na wizycie domowej trafiłem do chorego z zapaleniem płuc...żona źle wzywała, a rejestratorka nie wypytała do końca (powinien trafić do pogotowia i szpitala). Kiedyś córka matki, która spadła ze schodów, złamała sobie nogi i uderzyła się w głowę...wezwała nas do „bólu głowy”! Często od takiego wezwania zależy życie człowieka...

    W mojej modlitwie wołałem za „ofiary systemu szatańskiego i za dusze takich”. W telewizji trafiłem na reportaż o „Memoriale”, który odnajduje takie ofiary. Nagle oglądam niezapowiedziany program o prześladowanych (Amnesty International). 

    Pokazano więzienie na Rakowieckiej i ostatniego więźnia PRL-u prof. Józefa Szaniawskiego. Teraz płynie wołanie Jana Pawła II o pokój w Jugosławii ze słowami, że z tymi cierpiącymi jest Pan Jezus. Na tle jego słów pokazują obrazy rannych dzieci i płaczących matek...

     Podziękowałem Matce Najświętszej za ten dzień…

                                                                                                                                   APeeL 

 

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 01 marzec 1993

Odsłon: 1138

     Dzisiaj 12.09.2014, gdy opracowuję ten zapis jest wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi. Dziwne, bo intencja tego dnia brzmi: za prowadzonych przez Matkę Bożą.

  Posłuchałem natchnienia i dzięki temu możesz czytać świadectwo wiary lekarza nawróconego 5 lat wcześniej. Cześć tego zapisu pasuje do dnia 08.09.2014 r., bo dotyczy „ludzi sławnych czyniących zło". Sam nie ułożyłbym tego.

     Zerwałem się na Mszę św. o 7.30, a po drodze zabrałem córkę i obdarowałem ją z zaleceniem, aby nie wydawała pieniędzy na głupstwa. Odczułem jej zadowolenie i mówiłem o słuchanie głosu Boga, bo takie życie jest pełne różnych niespodzianek.

    W ciszy kościoła odmawiałem modlitwy, a radość zalewała serce. Na ten moment od ołtarza popłynęło zalecenie: "Nie będziesz uciskał bliźniego, nie będzisz go wyzyskiwał". Kpł 19, 13 W myśli pojawili się wdzięczni pacjenci, ale ja w cierpieniu chorych nie mogę dawać pierwszeństwa biedakowi lub mieć wzgląd na bogatego.

    Psalmista woła: „Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, a ducha prawego odnów we mnie (...) nie odbieraj mi swego Ducha świętego”!  Ps 51

    Pan Jezus wskazuje, że to co uczynię jednemu z najmniejszych braci czynię Panu!  Podczas Eucharystii posłuchałem się natchnienia, aby ofiarować ten dar Boga za duszę zmarłego ojca: „Panie Jezu! Jezu! oczyść jego duszę, bo ciężko pracował, zrywał się o świcie, aby mnie wychować, zapewnić mi byt, gdy prosiłem dawał parę groszy...pomagał mi na studiach i dzięki niemu zobaczyłem góry”.

    Zawołałem także za dusze najdłużej przebywających w czyśćcu, za zmarłych kolegów i członków z mojej rodziny...w tym za dziadków, których nigdy nie widziałem. Przez ojca ziemskiego, który nas obdarowuje mamy pokazaną Dobroć Boga  naszego. Moje serce przeszyła strzała miłości Bożej do ojca, który teraz potrzebuje pomocy.

   Przecież ja też miałem tak małą wiarę. Każde słowo konsekracji wpadało w duszę, a klęczenie sprawiało radość. Ukoiła cisza i pokój po przyjęciu św. Hostii. Jakże Bóg nas obdarza, gdy idziemy za Jego głosem...aż przykro odchodzić z tego świętego miejsca i to w pośpiechu.

    W przychodni spotkała mnie niespodzianka, bo dzisiaj jestem sam z podwójnym  nawałem chorych! Wszystkim starałem się pomóc, ale razi mnie przywiązanie wszystkich do poprzedniego systemu, a teraz do kapitalizmu z wiarą w bożka o nazwie dolar!

- W Imię Pana Jezusa proszę ,aby pan nigdy więcej nie chwalił poprzedniego systemu w którym wymordowano 200 milionów istnień ludzkich!

    Podczas przyjęć chorych płynęła pocieszająca muzyka, która dawała radość serca, a pokój falami zalewał duszę. Bogaci rzucali dary, ale ja tego nie pragnę, bo tracę czystość. Smakowała kawa, a chwilowe zawołania modlitewne sprawiały, że zamykałem oczy i próbowałem oderwać się od ciężkiej pracy...tak to trwało do 14.40!

   To wielka udręka wynikająca z konfliktu: ciała i duszy oraz człowieka zmysłowego („ziemianina”) z człowiekiem duchowym pragnącym świętości i powrotu do Nieba. 

15.00 Dyżur w pogotowiu zacząłem na kolanach wołając za duszę ojca ziemskiego. Po krótkim śnie zerwano do porodu w odległej miejscowości. Pięknie wygląda kula zachodzącego słońca.

    Jakże pasuje w tej chwilce cz. radosna różańca oraz koronka pokoju. Jak wielką łaską Boga, a dzisiaj mogę powiedzieć, że Matki naszej jest możliwość odmawiania modlitwy. Dobrze znoszę post duchowy w intencji  w intencji pokoju w b. Jugosławii (kawa + dwa kęsy chleba). A właśnie zrzuty żywności dla Chorwatów wpadły w ręce  Serbów.

   Podczas tego przejazdu zrozumiałem, że żona kręcąca się wokół sprawa zawodowo-domowych nie zna cierpień z którym ja się stykam („wiele jest dróg”).

   Po powrocie ponownie padłem na kolana i  odmówiłem koronkę pokoju, która zatrzymała się na wołaniu za ojczyznę. Moje serce zalał wielki pokój i słodycz. Ciężko wzdychałem i nie mogłem wstać: „Jezu! Och Jezu! Jezu”! Pogłębił się oddech słabnącego ciała aż padłem w głęboki sen.

   Zerwano do skulonego i przestraszonego chłopczyka (wyrostek do operacji), który płakał. Powiedziałem do niego:

    „Nie bój się! Poproś Matkę Najświętszą, aby cię poprowadziła. Zawołaj, aby odjęła ci strach i przekaż ten strach za takie dzieci w b. Jugosławii objętej wojną”.

   Trafiłem też do dziecka z krwawieniem z jamy ustnej, którego skierowałem do szpitala. Także wołałem za niego.   

   W tej intencji miałem pokazaną dobroć Boga, którą poznałem przez dobrego ojca, a dzisiaj sam ją przekazywałem...                                                                                       APEL

 

 

   

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 28 luty 1993

Odsłon: 638

    Przed zejściem z dyżuru w pogotowiu zapaliłem lampkę i w Świetle Bożym ujrzałem, że nic mi nie brakuje, bo moim Pasterzem jest Pan, ale mój prawdziwy dom jest na drugim brzegu! Serce zalało pragnienie modlitwy, chwyciłem twarz w dłonie odmawiając różaniec Pana Jezusa, ale przybył zmiennik...

    W domu rozdrażnienie, bo syn nie chce się uczyć, a córka kupiła sobie 5-tą sukienkę...całkiem niewydarzoną. Przed wyjściem do kościoła zły budził zwątpienie, że „córka niedobra, a ty chcesz iść za nią do kościoła”?

„Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia”...ja w tym czasie w Świetle widzę jak do mojego prawdziwego ciała (duszy) zostaje dolepiony „proch ziemi” czyli ciało fizyczne.

„Wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy”...tak, bo dusza nie ma płci...stąd nagość i wstyd! Ludzie nie wierzą w posiadanie duszy!

„Wąż”, pójście za jego podszeptem oznacza śmierć! Szatana trzeba jakoś ukazać, bo wielu nie wierzy, że istnieje...

„Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat /../.” To wszystko odwrócił Pan Jezus i my także mamy zbawiać innych...

   Dalej płyną zalecenia, że trzeba żyć każdym Słowem Boga, Jemu oddawać cześć i nie wystawiać Go na próbę. Kapłan mówił o Szatanie i życiu własną wolą, co prowadzi do śmierci. Trzeba żyć wolą Boga, a to daje wyzwolenie i życie prawdziwe.

   Poprosiłem Pana Jezusa, aby przyjął tę Mszę św i Komunię św. w intencji tego dnia...w tym za córkę: „Panie! zalej jej duszę światłością, otwórz jej oczy, niech ujrzy swój wstyd”.

   Idę do Komunii Św. z zamkniętymi oczami, a przede mną jak spod ziemi wyrósł kapłan: „Ciało Jezusa”! Po Komunii św. nastała pustka, bo prosiłem Pana, aby przelał wszystko na córkę.

    Przypomniały się słowa kapłana, że każdy z nas jest inny i mamy być sobą. Ciało jest świątynią ducha, ale wielu naśladuje innych, wydziwia i robi z siebie pajaców. Jakby na potwierdzenie tego popłynie film o człowieku-manekinie Michaelu Jacksonie. Maskowata twarz, odbarwiona skóra: „Jezu wybacz”.

   Teraz odmawiam koronkę, za „tych, którzy udają innych” (mistyfikatorów). Wielka radość zalała serce podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. „Jezu mój! Jezu!...pragnę Ciebie” ze słowami z pieśni: „Podaruj podaruj mi Panie, słowa, które rzekłeś Magdalenie”.

    Prawie chciało się krzyczeć, dawać świadectwo o wierze, mówić o krzyżu i o potrzebie bronienia Prawdy z poczuciem, że nikt nie pokona Królestwa Bożego na ziemi! Na ten moment pocieszył mnie wizerunek Matki Bożej Fatimskiej (obrazek zabrany z ławki).

    Wielkiej tęsknocie za Panem Jezusem towarzyszyły bóle serca i łzy w oczach. „Panie! proszę Cię, daj moc w niesieniu Twojego krzyża”. Przypomniały się słowa, że: „krzyż zawsze będzie trwał”.

   Nagle pocieszam starszą panię, która nie może pogodzić się ze śmiercią córki. Rozpacz i zniechęcenie, zniewalająca miłość do córki to działanie Szatana. Nie wolno wkoło rozmyślać, trzeba uciekać do Matki Bożej, Jej przekazać cierpienie, zapalać gromnice i wyświecać mieszkanie.

    Proszę ją, aby poważnie potraktowała moje rady, bo wpadłem na nią wprost od Matki Bożej. Mówiłem do niej około 10 minut, a po wejściu do mieszkania trafiłem na słowa płynące z telewizora o Światłości i Bożym błogosławieństwie…

                                                                                                                                     APeeL