Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 03 styczeń 1994

Odsłon: 662

    Po północy na dyżurze w pogotowiu zerwano na wyjazd, a wzrok zatrzymał krzyżyk Pana Jezusa na ścianie: już wiedziałem, że jadę do zgonu! Przed godziną byłem w oddziale wewnętrznym, gdzie personel był smutny z powodu nagłego zgonu ich znajomego (62 lata).

   Przy okazji poprosiłem salową, aby - podczas krzątaniny przy chorych - kierowała ich ku kapłanowi, bo wielu ginie bez Boga.

    Podczas przejazdu karetką w ciszy nocnej zacząłem moją modlitwę: za nagle umierających. Stoimy teraz nad młodym mężczyzną bez oznak życia...pod oświetlonym barem. Nic przyjemnego, wiatr, zimno, czekamy na policję. Przy denacie znaleziono bilet PKS-u - może ustalą nazwisko, przecież w domu czeka matka lub żona. Właśnie wołam za takich w koronce do Ukrytych Cierpień Pana Jezusa w ciemnicy...

    Dodatkowo napadł na mnie Szatan i wpuszcza w myśli złość na chorych...z tego powodu "mam mieć wolny dzień” (za nadgodziny). Moje serce przedstawiało okropny stan...dobrze, że towarzyszył mi Pan Jezus Miłosierny i Matka Boża, którą poprosiłem o prawidłowe odczytanie Woli Ojca! Po chwilce napłynęła pewność, że mam być w pracy, bo wielu chorych miałoby kłopoty!

    Tak było w przychodni, bo Zły nasłał mi dodatkowo wielu "chorych":

• dwie młode przestraszone śmiercią

• ucznia po lewe zwolnienie

• dwie ciężarne po L4 przed porodem

• przepitych

• wielu po powtórki leków, a to poniedziałek

• stary pacjent wpadł o 12.00, a wie, że jest to dla mnie wytchnienia (5-8 minut)!

    Wielu chorych jest krzywdzonych przez władzę wciąż "ludową", pozbawianych pracy, rent, a oni przychodzą do mnie jak do swojego zbawcy! Często pragną uzyskać u mnie pewność dalszego życia, odsunięcia śmierci, utrzymani sprawności więdnącego ciała.

    Takim oddaję moje serce, pomagam szczególnie biednym, przepraszającym, że nie mają się czym odwdzięczyć!  Wyjaśniam także sens naszego istnienia i kierunek pragnień (zbawienie). Prawie padałem, ale nikomu nie odmówiłem...

     Umęczenie dla Matki sprawiło, że znalazłem się w Przedsionku Nieba, a mojego stanu nie ukoi nic...oprócz modlitwy! Jakże chciałbym gdzieś paść na kolana i odmówić koronkę do Miłosierdzia Bożego w intencji tego dnia.

    Z odruchowo włączonego radia popłyną słowa piosenki: „tylko Ty mnie rozumiesz”, a moje serce i duszę zalała radość Boża...nie wyrażę słowami. Wiem, że jest to łaska Pana za przybycie do pracy mimo złego poczucia. 

     Po powrocie do domu nie mogłem oderwać się od modlitwy, a z telewizora popłynął obraz szopki z demonem. Właśnie dzisiaj, pierwszy raz ujrzałem słabość diabła...w sensie utraty mocy tam, gdzie wkracza Pan Jezus oraz Matka! On może uczynić tylko tyle, na ile ma pozwolone od Boga Ojca! Tylko nie zarzucaj głupio, że Dobry Bóg nasyła na nas diabła!

    Zacząłem wołać do Pana Jezusa o pokój, bo wielu w złości przeklina z wołaniem, aby to wszystko „szlag trafił”. Nie wolno tego czynić...trzeba zawsze prosić o błogosławieństwo oraz ochronę św. Michała Archanioła. Nie zagłębiaj się w tajemnice śmiertelnego boju o dusze ludzkie, bo ja mam to dopiero ukazywane: promyczek po promyczku!

    Właśnie rozbił się Tu-144, zginęło 120 osób. Wszystkie modlitwy odmówione, ale nie ustaje współcierpienie z Panem Jezusem i dlatego płynie koronka do św. Ran i św. Krwi Pana Jezusa. Podczas wołania zostałem oderwany od tego świata...modlitwy trwały od 15.00 - 19.30!

    Teraz „spojrzał” uśmiechnięty Pan Jezus z Całunu i powiedział do mnie: „chcę, aby wszyscy ci, którzy Mnie kochają modlili się, modlili się, aby skończył się ten Bunt”.*

    W tym dniu nie pasowała obfita kolacja ze wzmocnieniem, ale wówczas tak siebie nagradzałem, a na ten moment Pan Jezus powiedział: „Moje Najświętsze Serce nie chce widzieć was upadającymi”.**

                                                                                                                 APeeL

* „Prawdziwe Życie w Bogu” t. II str. 342

** „Prawdziwe Życie w Bogu” t. II str. 406

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 02 styczeń 1994

Odsłon: 1074

    6.10...zrywa budzik, ciężko...ciężko, ale trzeba iść do Domu Pana! Zza okna płynie muzyka, a ja mruczę: „skąd ludzie mają takie zdrowie”? Na to żona powiedziała z przekąsem: „a ty jaki byłeś?...po trzy dni hulałeś!" Pojawił się obraz siostry tańczącej ze zmarłym szwagrem, bo lubili „balety”.

    Pokręciłem tylko głową, bo faktycznie byłem „trupem duchowym” i wiem jak wielka łaska Boża mnie spotkała! Pomyślałem, że dzisiejsza intencja będzie dotyczyła dziękczynienia!

    Miałem tego jeszcze nie edytować, ale dzisiaj (21.10.2015) po sygnale dzwonka i otworzeniu drzwi ujrzałem w nich wysokiego osobnika w białym stroju do ziemi z koszyczkiem...prośba o ofiarę! Nie widziałem jego głowy i byłem tak zaskoczony, że się przebudziłem!  

   W tamtym czasie przywitał mnie rozświetlony kościół i śpiew kolędy, a serce i duszę zalało wielkie skupienie...nawet nie budziła niechęci sztywność posługi poprzedniego proboszcza, bo słowa jego wstępnej modlitwy przeszyły moje serce: „Ojciec Prawdziwy w swoim wielkim miłosierdziu dał nam Dzieciątko, Synka...Słowo!”

   Z jakąś wielką jasnością przenikałem to wszystko...padół ziemski i Słowo Wcielone, a właśnie ktoś prosił w intencji własnej o Miłosierdzie Boże! Ja zawołałem o błogosławień­stwo Boże dla wszystkich z mojej rodziny, żyjących i zmarłych, którzy po Tamtej Stronie czekają na moje dziękczynienie i aż dziwię się, że tyle lat żyłem w ciemności!

   Wdzięczność jest przymiotem każdego dobrego ojca ziemskiego, który jest bladym cieniem Deus Abba! Nie uda się opisać wszystkich zdarzeń, ale czy przypadkowo  pięknie śpiewała za mną jakaś pani? 

   Płynęły trudne czytania o Mądrości Bożej (Syr.24,1-2;3-12), a św. Paweł mówił (Ef 1,3-6:15-18): „Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa (...) Z miłości przeznaczył nas dla Siebie jako przybranych synów (...) prze­to i ja (...) nie zaprzestaję dziękczynień!”

    Kapłan mówił o Imieniu Jezusa, a ja zrozumiałem, że w codziennej modlitwie wielokrotnie wołam: „0 Jezu! Miłości moja, miej miłosierdzie i zmiłuj się".  Ból zalewał serce i duszę, ale wiem, że jestem na drodze do Nieba.

   Eucharystia była w intencji tego dnia, bo w wielkiej jasności (łaska) ujrzałem swoje obdarowanie. Jeszcze bardziej zrozumiałem to w pokoju lekarskim, bo przypadł mi dyżur w pogotowiu ratunkowym. Pokój, cisza, kawa, praca. Jakże chciałbym mówić o Bogu Ojcu, Panu Jezusie i życiu prawdziwym, bo radość i lekkość zalewała duszę i serce, a od Anioła napłynęło: „za wszystko dziękuj”!

    Tak będzie dzisiaj, bo teraz dziękuję za kawę i ciastka, za pokój, za możliwość uczestnictwa w Mszy św. oraz za dzisiejszy dyżur, a wcześniej denerwowałem się, że „znowu niedziela”, a przecież żaden listek z drzewa nie spadnie bez woli Boga Ojca!

    Dziękuję także za możliwość słuchania Mszy św. radiowej i za przepisanie moich przeżyć...wówczas nie wiedziałem, że jeszcze za mojego życia będziesz mógł przeczytać to świadectwo wiary. Skąd miałem siły, aby to wszystko „wystukać na maszynie”. Przecież nie wiedziałem także, że będzie możliwość konwertowania!    

    Pan dał daleki wyjazd, a wówczas mogę odmówić swoje modlitwy i bardzo lubię, gdy przejeżdżamy obok figur Matki Bożej i w pobliżu kościołów. To już nie jest normalne życie - to życie w Bogu! Dzisiaj jest mało pracy, trochę czytania, kilku pacjentów, ale szatan często tak usypia, bo w momencie odmawiania koronki do Miłosierdzia Bożego wezwano nas do „napadu szału”!

    Trafiłem do biednej wiejskiej rodziny (cztery pokolenia) całkowicie skołowanej przez złego ducha, bo 68-letnia babcia jest zakochana w gospodarstwie, córka wyzywa ją przy mnie, a sama jest przeklinana przez swojego syna. Dodatkowo dwóch braci właśnie bije się, a wśród nich jest młoda niewiasta w ciąży i jako jedyna ma serce pełne miłości!

   Mówię im o braku śmierci, potrzebie rozejścia się, szacunku dla rodziców, a babci radzę, aby zakochała się w Niebie! To znak także dla mnie, bo Pan pokazał mi rodzinę niewdzięczników, którzy mają dobre oczy, nogi, słuch, mowę i ręce...wszystko to używają przeciw sobie! Ilu takich jest na świecie?

    W środku nocnego dyżuru padłem na kolana i odmawiałem koronkę do ukrytych cierpień Pana Jezusa w Ciemnicy (nazywam ją UCC) za wszystkich niewdzięczników z mojego życia i obecnego otoczenia oraz za dusze takich.

    Rano z włączonego telewizora trafiłem na słowo: „dziękuję”...wiedziałem, że tą drogą napłynęło to mnie z Królestwa Niebieskiego!                                                                                                          APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 01 styczeń 1994

Odsłon: 680

Świętej Bożej Rodzicielki Maryi

    Pacjentka z zawałem serca została zostawiona na oddziale wewnętrznym bez lekarza dyżurnego. Teraz pędzimy z nią na sygnałach...podałem narkotyk i dużą dawkę hydrocortisonom (cechy wstrząsu). Po powrocie do bazy trafiłem na stany zagrażające życiu: 

niedrożność przewodu pokarmowego

podejrzenie krwotoku wewnątrzczaszkowego

krwotok w hemofilii. 

   Tego chłopca poprosiłem, aby swoje cierpienie od dziecka przekazał - po Eucharystii - w intencji pokoju w Jugosławii. Później - w pokoju lekarskim - padłem na kolana i w wielkim smutku serca odmówiłem koronkę do Ukrytych Cierpień Pana Jezusa w Ciemnicy. Nikt i nic nie przeszkadzało w modlitwie i tak dotrwałem do św. Poniżenia Pana Jezusa!

    Napłynęła bliskość Boga Ojca i oddalenie od tego świata...nie da się tego wyjaśnić naszym językiem. Po powrocie do domu Zły sprawił niespodziankę, bo córka zaprosiła do domu swojego kolegę, a wcześniej krzyczała i ubliżała nam. Tak jest, gdy nie masz światła, a wówczas nie możesz ujrzeć kim są rodzice ziemscy.

   W cichości serca popłynie dalsza część mojej modlitwy w intencji pokoju dla umierających z oddaleniem od spraw tego świata, a to jest łaska Pana Jezusa. Nawet wiem i czuję, że jest nas garstka, bo nic nie mówią wypełnione kościoły...to był nawet szatański fałsz: „u nas religia cieszy się swobodą, więc o co chodzi?”

   Jakby na tą chwilkę z Mszy św. radiowej płyną słowa o dzieciach odrzucających własnych rodziców. Popłakaliśmy się z żoną. Płyną kolędy, a serce ukoił rys. Gustawa Dore z pierwszej strony „Gazety Polskiej”.

    Teraz wzrok zatrzymało pismo „Twój styl”, które otworzyło się na wywiadzie z dyr. Filharmonii Narodowej Kazimierzem Kordem, który ma dokładny rozkład swojego życia...wie, co będzie czynił za 2 lata o 6.00! Właśnie wspomniał czas wojny, gdy szedł ze swoją matką...12 km po mleko!

   "Usiedliśmy, by odpocząć i ogarnęło mnie uczucie nieskończonego szczęścia, że jestem z nią. Nie chciało się wracać, nie chciałem, żeby to się skończyło. Chciałem zatrzymać czas." Ja tak czuję się, gdy przychodzi do mnie Matka Prawdziwa, a o tym samym szczęściu mówił kapłan w kazaniu...o szczęściu dzieci z zespołem Downa. Wiele matek zabija te dzieci...przed narodzeniem, aby nie cierpiały! Te dzieci są pełne miłości! 

    Po śniadaniu chwyciła mnie senność, ale poprosiłem, aby obudzono mnie  z Nieba o 11.10! Tak się stało...dokładnie o 11.10! Uśmiechnąłem się kręcąc głową. Nie wiem dlaczego, ale dzisiaj towarzyszy mi Matka Boża Pokoju...ot zabrałem z pracy zużyty kalendarz. To wszystko jest niby przypadkowe, ale ułożone w piękną całość!

   Razem z żoną idziemy na Mszę św. a w kościele serce rozrywały słowa kolęd i czytania: „Niech cię Pan błogosławi i strzeże /../ Niech zwróci ku tobie Swoje Oblicze i niech cię obdarzy pokojem /../ nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej”.

   Eucharystia była w intencji pokoju dla umierających w dniu dzisiejszym. Towarzyszyła jej przepiękna kolęda dotycząca dzisiejszych czytań (Łk 2,16-21)...Anioł i pasterze, światłość w postaci krzyża nad Betlejem! 

    Szatan wpuszczał niechęć do Matki Bożej! Ponownie wrócił ból i smutek, bo telewizja zabija dusze rodaków, nawet katolików.  W telewizji dano piosenkę ośmieszającą Matkę Zbawiciela! „Jezu wybacz im”. 

   To Dzień Pokoju, a Serbowie ostrzelali Sarajewo z placówką ONZ-tu, a w telewizji specjalnie dali filmy pełne brutalności i zabójstw...coś strasznego! Po wyłączeniu tej tuby Szatana popłynie „Koronka Pokoju”, a Stanisław Brzozowski napisze, że: „człowiek styka się bezpośrednio z Bogiem”. Tak jest dzisiaj z moją osobą, od pierwszych chwil tego roku.

                                                                                                                                APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 31 grudzień 1993

Odsłon: 951

Sylwester...

    Dzisiaj jest nietypowa sytuacja, bo ten dzień wypada w piątek. Jakże pięknym gestem z naszej strony byłaby rezygnacja z balów i pijaństwa oraz różnych grzesznych zdarzeń w których wielu ludzi upadnie (zabawa, alkohol)...

   Zrywa budzik, a serce zalały wyrzuty sumienia dotyczące moją nieczystością seksualną...wprost nie miałem gdzie się schować! Przepłynęły obrazy z całego życia, od najmłodszych lat...naprawdę wstydziłem się tego wszystkiego, a dodatkowo przypomniały się wczorajsze „kocie zaloty”.

    Jakże zrozumiałe są dla mnie są Słowa Pana Jezusa, że nasze wynagradzanie za swoje błędy z przeszłości pociesza Jego zranione Serce i łagodzi Sprawiedliwość Boga Ojca! Wiem też, że jestem w małej grupce żałujących za swoje grzechy, a to powstrzymuje karzącą nas Rękę Boga Ojca. 

   Napłynęła też refleksja dotycząca czystości kochającej się pary młodych ludzi...zarazem mocno wierzących w Boga. Kochają siebie i kochają Stwórcę. Cierpią, ponieważ muszą czekać w czystości do Sakramentu Ślubu. Jakby na ten moment w ręku mam dodatek do gazety, gdzie są opisane różne odcienie miłości!

    Wielu może uważać seks za coś brudnego, a tak nie jest, bo to także dał nam Bóg w Swojej Mądrości! Większość widzi w tym połączenie ciał, ale posiadamy dusze, a przez to nasze ciała są są uświęcone.

   Z tego wynika, że nasze miłosne zjednanie dotyczy ciał i dusz. To jest seks uświęcony..."świętość zlana ze świętością!" Tego nie można wytłumaczyć, bo to trzeba przeżyć samemu.

   Przed dniem ciężkiej pracy jadę do Domu Pana, aby na Mszy Św. podziękować Bogu Ojcu, Panu Jezusowi i Matce Bożej za ten rok. Postanowiłem przyjąć Eucharystię i ten dzień ofiarować za zbrukanych seksem...za tych, którzy psują piękno miłości ludzkiej stworzonej przez Boga Ojca, wypaczają ją i brutalizują.

    „Ojcze mój! Dobry Ojcze...Ojcze!" Łzy zalały oczy, ponieważ widzę różnicę pomiędzy Miłością Prawdziwą, a uczuciami ludzkimi. Dla człowieka duchowego to wszystko jest zbyt cielesne. Jakże słuszny jest celibat i na nie potrzebna jest żadna dyskusja, bo nie da się pogodzić czystej miłości w służbie Bogu i nawet najpiękniejszą w małżeństwie!

   Podjechałem pod „mój” krzyż Pana Jezusa i zapaliłem lampkę, a żonie kupiłem kwiaty z podziękowaniem za rok jej służby dla mnie. Dzisiaj mam dyżur w pogotowiu, ale planuję ścisły post i modlitwy...czeka mnie też załatwienie pilnych pacjentów w przychodni i interwencje w oddziale wewnętrznym!

    W pokoju lekarskim padłem na kolana i zacząłem moją modlitwę za zbrukanych seksem. Łzy popłynęły po twarzy, ponieważ cicho śpiewał Cohen. Nagle zerwano do powikłanego porodu, pędzimy na sygnałach, a z radia karetki płynie piosenka Seweryna Krajewskiego „dobry rok”.

   Tak, bo był dobry rok...w jednej sekundce „ujrzałem” moje obdarowanie, a właśnie przejeżdżaliśmy obok naszego rozświetlonego kościoła, gdzie na nabożeństwie była żona. W sercu pojawiła się miłość małżeńska z odebraniem jej uczucia do Matki Bożej, a sprawił to maleńki promyk Światła z ciepłem w nadbrzuszu i towarzyszącymi łzami w oczach.

    Nagle widzisz cały układ: Matka Boża - moja dusza - żona i jej miłość do Najświętszej Maryi Panny. Jakby na jego potwierdzenie w witrynie sklepowej przykuły wzrok światełka ułożone w kształt serca. Ze łzami w oczach zacząłem wołać: ”Jezu mój! Jezu! Jezu!..dziękuję za obdarowanie. Dziękuję i proszę Panie Jezu w intencji córki...nie zostaw jej”.

   Dzień kończy się odmawianiem na kolanach koronki do 5-ciu św. Ran Pana Jezusa za zbrukanych seksem i dusze takich. To naprawdę poważna broń sił szatańskich! Zbliża się północ, a z radia Maryja płynie akt zawierzenia się Matce Najświętszej. To trwa tylko 2-3 minuty, ale - właśnie w tym czasie - wzywają do umierającej na oddziale wewnętrznym!

    Całkiem zapomniałem o wcześniejszej prośbie do Pana Jezusa, abym Nowy Rok zaczął na kolanach. Nie lubi zły Matki Najświętszej i nie lubi, gdy pragniesz na kolanach witać Nowy Rok, ale to jeszcze nie koniec jego sztuczek.

     Nie lubię i udało się uniknąć głupich życzeń z personelem, modliłem się zamknięty, a puka dziewczyna, która nie może pić alkoholu, bo ma wówczas znaczne pobudzenia...właśnie poczęstowano ją szampanem!

   Nawet nie odezwałem się, udałem, że śpię. Kiwałem głową i podziwiałem spryt złego, ale nie udało mu się: "cały dzień tak się modlił, a wieczorem upadł..ha..ha..ha”!

                                                                                                                        APEL