Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 07 sierpień 1988

Odsłon: 713

    Niedziele są dla mnie przykre podczas dyżurów w pomocy doraźnej. Czytam „Rozmowy z Mistrzem” Rajmunda Ładysława Dąbrowskiego wydane przez Znak (1983). Łaska wiary jest największym skarbem, co potwierdzam obecnie (19.02.2020). Trzeba się na nią otworzyć, a wówczas ucałujesz kawałek chleba, który upadł na ziemię. Na rycinie narysowałem drogę z królestwa ziemskiego (ciemności) do Królestwa Bożego (Światłości)...łącznikiem jest Pan Jezus. Powiem ci, abyś nie czekał na powtórne narodziny.

    Sprawy życia wiecznego i szczęścia są wstydliwe (dziecinne). Wielu uczonych nie chce o nich mówić. Większość woli życie dla życia; „trzeba żyć krótko i dobrze oraz ładnie wyglądać w trumnie”. To żart, ale tak jest w praktyce…

   Rozwój duchowy ludzi można przedstawić w postaci wieży, której podstawą jest 99% ludzkości obojętnej duchowo...także wśród katolików tylko garstka dąży do uświęcenia. To spostrzeżenie jest obiektywne, bo wynika z rozmów z pacjentami. Przeważa dorabianie się, szukanie pseudowielkości, życie seksem, władzą i sławą...nawet z biciem głupich rekordów.

                                                                                                                                 APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 06 sierpień 1988

Odsłon: 660

   W nocy czytałem Orędzie Pana Jezusa Chrystusa do kapłanów ks. Ottavio Micheliniego (1906-1979)...wszystko opublikował w czterech tomach. To była sprawdzająca się obecnie dramatyczna sytuacja Kościoła Świętego (opozycja wewnątrz, sekularyzacja (zeświecczenie) oraz dekadencja kleru (odstępstwo i zmarnienie).

    Do późna tapetowałem przedpokój słuchając homilii papieża. Na miejscu zegara żona powiesiła glinianą płaskorzeźbę św. Głowy Pana Jezusa, którą wykonała dla mnie pacjentka w Instytucie Reumatologii, gdzie specjalizowałem się w tej dziedzinie.

   Wyobraź sobie zdeformowane ręce przez reumatoidalne zapalenie stawów, które w ten sposób szerzyły wiarę. Zbawiciel bardzo pasował w miejscu zegara. Ten wizerunek zabiorę później do gabinetu lekarskiego, który przydzielono mi na stałe w przychodni.

   Wraz z odejściem zabrałem Pana, który towarzyszył mi przez te wszystkie laty w niesieniu pomocy chorym...

                                                                                                                                       APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 05 sierpień 1988

Odsłon: 964

    Urlop zawsze poświęcam pracom domowym...w tych dniach tapetowałem przedpokój słuchając homilii papieża. To był czas poszukiwania drogi do Boga, a tęsknotę mojej duszy wyrażały nieudolne wiersze.

„Boże mój i Ojcze!

Ty Jesteś początkiem wszystkiego...

Stwórcą rodziny ludzkiej.

Twoja Miłość sprawia, że:

- dłoń szuka dłoni, spojrzenie spojrzenia, a serce serca...

Trzeba tylko je otworzyć.”

    Na miejscu zegara żona powiesiła rzeźbę Chrystusa, którą podarował mi pacjent. Nie chciałem jej przyjąć, ponieważ nie podobała mi się, ale ona sprawiła, że później w Zakopanem kupiliśmy piękną, która towarzyszy nam dotychczas (27.08.2018).

    Pan Jezu ma wzniesione ręce do Nieba, a Jego długie ciało dzieli przepaska. To Boża prostota i piękno. Dołączyliśmy koronę cierniową. Tak tutaj pasuje...

„To twoje miejsce Panie!

Tu, gdzie był zegar, bo Ty i czas - to miara prawdziwa!"

                                                                                                           APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 04 sierpień 1988

Odsłon: 931

    Tuż po północy czytałem zapiski księdza Don Ottavio Micheliniego o kontaktach z duszami, a dziedzina ta bardzo mnie interesuje. Postanowiłem ten dzień poświecić za dusze moich pacjentów, których źle załatwiłem...

1. Pogotowiem zostałem wezwany do „ataku serca” u młodego traktorzysty...jak się później okaże nadużywającego alkoholu. Na progu pokoiku przywitała mnie żona, a wzrok padł na dziecięce łóżeczko ze stojącym brzdącem.

   „Bóle serca” miały charakter korzeniowy po stronie lewej, które nie są rzadkością u ciężko pracujących w różnych temperaturach. Wśród leków zapisałem butapirazol, którego nie można łączyć z alkoholem. Zawsze informuję, że z tym lekiem nie można pić alkoholu. Na następnym dyżurze trafiłem na jego zgon! 

2. Pacjentowi z rakiem rozpadającej się żuchwy (zniszczenie policzka i kości) i okropnym zapachem w otoczeniu zleciłem lek złożony wg artykułu w "Wiadomościach Lekarskich" (o leczeniu paliatywnym).

   Tam była źle zalecona dawka skopolaminy. Nawet w aptece mieli dylemat, ale receptę niesłusznie zrealizowano. Nie było w tym wypadku mojej winy, a pacjent został wyzwolony z ciała.

3. Podczas zastępstwa ordynatora oddziału wewnętrznego trafił się pacjent z wielką dusznością astmatyczną. Pielęgniarka nie mogła wkuć się do żyły z eufiliną w kroplówce. Podaliśmy ten lek domięśniowo, a ona później podała bez mojej wiedzy kroplówkę z tym lekiem. Gdzie kończy się bezmyślność, brak wiedzy i głupota? Nawet o jego nagłą śmierć zapytał inny pacjent z sali.

4. Na dyżurze w pogotowiu trafiłem do starszego pacjenta, który nie mógł umrzeć z powodu krańcowej niewydolności oddechowej, a nie chciał jechać do szpitala. Nie wiem co mi się stało, że podałem mu podskórnie morfinę (pobudzony, bo powinien oddychać cały czas tlenem).

   Zawrócono nas, bo umarł, a ja miałem duszę na ramieniu. Na progu bardzo dziękowała mi jego żona, ponieważ wołała do Boga Ojca, aby zlitował się nad nim i zabrał go…

   Dzisiaj, gdy to przepisuję i edytuję (25.08.2018) poszedłem za nich i innych - o których nic nie wiem – na dodatkową Msze świętą…

                                                                                                                     APeeL