Wola Boga Ojca
  1. Jesteś tutaj:  
  2. Start

19.09.1991(c) ZA RADUJĄCYCH SIĘ Z POMAGANIA INNYM

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 19 wrzesień 1991
Odsłon: 1274

  Podziękowałem Matce Bożej za prowadzenie i pomoc, bo oprócz pracy w przychodni zastępuję ordynatora oddziału, a to wielka odpowiedzialność. Poprosiłem, aby „nikt nie umarł".

    Wówczas zły działa na przekór i popełniłem błąd, ponieważ w zamieszaniu przyjąłem babcię, która powinna trafić na chirurgię, a u nas nie ma takiego oddziału. Dwa razy napłynęło natchnienie, abym to naprawił...nawet te słowa padły z włączonego magnetofonu. Wczoraj babcia tam została.

    To oszust i kłamca, ale może uczynić nam tylko tyle, na ile mu pozwalają. Tak było któregoś dnia, bo na działce chciałem odmówić resztę różańca, a tu „zalecenie”, aby pojechać do oddziału, gdzie zastałem ciszę. Nad nim jest Matka, która zawsze działa dla naszego prawdziwego dobra. 

    Bestii nie podobna się, gdy czynimy coś z serca i miłości...wpuszcza wtedy zniechęcenie i pustkę oraz straszy. Dzisiaj jakby na złość zepsuje się maszyna do pisania.

Przeżegnałem się wodą święconą z Sanktuarium Miłosierdzia Bożego i w drodze do pracy odmawiałem różaniec Pana Jezusa, a Zbawiciel „patrzył” z nagrobków podczas przechodzenia koło cmentarza.

 Po wejściu do oddziału postanowiłem nie wdawać się w dyskusje, ale trafiłem na oglądanie zdjęć z wesela bogaczki: sześciu kapłanów, rozmach i przepych. Wszyscy byli zachwyceni, a ja widziałem w tym ludzką głupotę! Zobaczcie jak zły tumani ludzi. Nawet teraz rozprasza nas przed pracą z chorymi, a nie mówię, że tą pracę powinniśmy zaczynać od wspólnej modlitwy!

Te śmiejące się kobiety mają smutne dusze...tej mąż pije, ta ma chandrę, jedna jest przestraszona migreną („guzem mózgu”), a tamta ma dzisiaj biegunkę! Jakże inne są zdjęcia naszych dusz...szczególnie ludzi cierpiących! Napłynęła wielka słodycz i zacząłem odmawiać modlitwę przebłagalną.

- Nie przeżyła pani dzisiejszego dnia, a mówi o przyszłości? Przyszłość jako wieczność...

- Po co mam martwić się o wieczność?

- Martwienie się o wieczność wymaga naszego wysiłku, bo to inwestycja w duszę, a większość podchodzi do tego jak śpiewająca Maryla Rodowicz, bo dzisiaj „tańczę i bawię się”.

    Smutnej staruszce, która ma niską rentę opowiedziałem o trędowatych w leptozorium w Indiach, którzy marzą o posiadaniu butów i łóżka! Przekazała mi, że w jasny dzień, dwa razy pojawił się jej zmarły mąż. Jak wielkie piękno jest w tej pokrzywionej przez starość i choroby kobiecie! Nie miałem nic przy sobie i niepostrzeżenie wrzuciłem do jej torby: jajka i dwie sprasowane kawy. 

Podczas badania męża pielęgniarki zauważyłem, że  trzyma dzieciątko na ręku podobnie jak Matka Boża z obrazka, który miałem w gabinecie. Pokazałem im to i poczuliśmy się jak wielka ludzka rodzina!

    Pocieszyłem też matkę przestraszoną przez szatana, która całe noce czuwała przy 12-letniej córce...ze strachu przed jej śmiercią! Wyobraź sobie cierpienie tej starszej niewiasty. Powiedziałem jej, że „Matka Boża wie o jej córeczce i zaleca ufność Bożą. Na Jej Ręce trzeba przekazać ten strach, który jest nieuzasadniony".

    Przysłano zamówioną Biblię oraz list od człowieka, który całą swoją młodość stracił w więzieniu. Później spotkaliśmy się...

Wstąpiłem do oddziału, gdzie trafiłem na dyskusję smutnych kobiet wieku 60-70 lat o naszej sytuacji politycznej! Nawet zapytały mnie co o tym sądzę. Odpowiedziałem pytaniem: dlaczego na tej sali nie płynie modlitwa różańcowa?                   APEL

18.09.1991(ś) W intencji n ę d z n i k ó w...

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 18 wrzesień 1991
Odsłon: 610

   Do północy popijałem koniak, a teraz w drodze do pracy serce zalewa smutek, ponieważ nie podobam się sobie, a przez to Matce Pana Jezusa.

   Dzisiaj poszczę w intencji pokoju w b. Jugosławii, a tuż po wejściu do oddziału wewnętrznego (zastępstwo ordynatora) jestem częstowany kiełbaską wiejską! Po obchodzie przez godzinę nikt nie zapukał do gabinetu lekarskiego, a w tym czasie odmawiałem moją modlitwę z przeniesieniem duszy do Wieczernika! Z serca wyrwało się wołanie;

   „Prawdziwy Nauczycielu i Mistrzu! Boski Przewodniku!...oto jestem wśród powołanych uczniów. Z łaski Boga Ojca spożyłeś z nami Ostatnią Wieczerzę, uniżyłeś się, pokazałeś jakim ma być Twój sługa! Przekazałeś nam Swój pokój i Eucharystię. Tego cudu nigdy nie pojmiemy!”

   Później towarzyszyłem Panu Jezusowi w Bolesnej Męce. Podczas biczowania dobrowolnego męczennika przyglądałem się śmiertelnej katuszy...nawet z własnej chęci uderzyłem Pana kilka razy! Św. Krew zraszała ziemię, a Dziewicze Ciało było jedną raną! Jezus tylko cicho pojękiwał. Znalazłem się też wśród tłumu żądającego śmierci Pana! Niczego innego wówczas nie pragnąłem...

   Teraz zaczyna się moja ziemska udręka w przychodni, bo pracuję na dwa fronty (jeden budynek). Jakby na znak  z kieszeni wypadł różaniec („koniec z modlitwą”) z klasztoru s. Faustynki. Bardzo boję się o jego zgubienie, co stanie się po latach!

   Przyjęcia szły sprawnie, nawet udało się przekazać na chirurgię ciężko chorą. Podczas powrotu z pracy (16.00) popłynie cz. Chwalebna Różańca, a w domu z pożyczonej kasety popłyną słowa  o  n ę d z n i k u, a właśnie dzisiaj takim się czułem!

   W reportażu telewizyjnym pokażą zbrodnicze porwania przez ubecję, a prowadząca prosiła, aby odpuścić im, ponieważ nie wiedzieli, co czynili. Nawiązała do Miłosierdzia Jezusa i została skontrowana!

   Takie głoszenie miłosierdzia dla tych, którzy nie chcą się ukorzyć to zwykła herezja! Pokazane jest to na dobrym i złym łotrze. Wiara to odpowiedzialność, a zarazem prośby o przebaczenie z ukorzeniem się. Jan Paweł II wybaczył niedoszłemu mordercy, ale nic nie mówił o zwolnieniu go z więzienia.

    W "Telewizji nocą" popłacze się małżeństwo, którego córka (adoptowana z Domu Dziecka) popełniła samobójstwo. Jakże chciałbym zaprowadzić te sieroty ziemskie do Matki Prawdziwej! W takich sytuacjach nic i nikt nie może nas pocieszyć.

   W walce z głodem (ścisły post trwał cały dzień) doczekałem do północy, a demon przez kwadrans podsuwał jedzenie i picie wódki. Przełamałem się, padłem na kolana i ponownie odmówiłem całą cz. Bolesną Różańca. Po śmierci pokażą mi owoce tego wyrzeczenia…

                                                                                                                               APeeL

 

17.09.1991(w) POCZUŁEM ZACHWYT ANIOŁÓW

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 17 wrzesień 1991
Odsłon: 1155

    Dzisiaj mam dyżur w pogotowiu i o 2.00 w nocy nasz zespół wyjechał do dalekiego wezwania. Ucieszyłem się, ponieważ chciałem odmówić modlitwy za "czwarty rozbiór Polski"...wynik paktu o nieagresji Ribbentrop - Mołotow (z 23 sierpnia 1939 r.).

    Modlitwa "nie szła", bo po zjedzeniu solonej ryby wystąpiło straszliwe pragnienie i pomyślałem o Panu Jezusie podczas Bolesnej Męki i jego słowie na krzyżu: „Pragnę”, które dotyczyło naszego i mojego zbawienia.

   Napłynęło natchnienie, abym się nie martwił, bo napiję się (”zoba­czysz”!). Daleko...daleko, kręte dróżki pełno mgły i kurzu...”och, jak ludzie są poro­zrzucani na naszym zesłaniu”! W wiejskiej chatce dorośli byli „na nogach”, a z łóżek wystawały głowy dzieci.

    Chorą okazała się 17-letnia dziewczyna o przepięknej twarzy! Byłem tak zaskoczony i zadziwiony jej pięknością, że wprost nie mogłem na nią  patrzeć. Miała wielki ból zęba, który ustępował po podanym zastrzyku...w tym czasie gasiłem pragnienie podarowanym kompotem.  

   Moja prośba sprawiła nieoczekiwana radość, bo stwierdzono, że wieczorem ktoś zostawił włączoną grzałkę, która mogła spowodować pożar...mieli już taki przypadek w tym domu! Przypuszczam, że proszono Boga o ochronę i stąd ten cały ciąg zdarzeń! 

    Podczas powrotu odmawiałem cz. radosną różańca. To świadectwo jest przykładem działania Boga w naszej codzienności, bo nawet nie wolno modlić się wg woli własnej! Nie mogłem odmawiać modlitwy pełnej bólu, bo moje serce było zalane wdzięcznością Matce Bożej za dzień wczorajszy.

    Zły przeszkadzał w sposób perfidny, bo podsuwał jątrzące pytania w stylu: czy Matka i Jezus też "mieli takie części ciała (pośladki)...jak wyglądały i czy były owłosione?” Większość kuszonych wstydzi się takiego świadectwa, bo uważa, że te świństwa to ich myśli!

   Odrzuciłem te „niezwykłości” i podczas odmawiania cząstki: „Narodzenie Pana Jezusa”, a przez moje serce i duszę jak błyskawica przepłynęło odczucie zachwytu Aniołów...zachwytu w momencie Narodzin Zbawiciela. Wówczas całe Niebo cieszyło się, że Bóg Ojciec zesłał Maleńkiego na ziemię w celu naszego i mojego zbawienia! Tego nie można wyrazić, a przeżycia wytrzymać dłużej niż przez ułamek sekundy! 

  Około 9.20, podczas pracy w oddziale wewnętrznym  napłynęło polecenie, abym posiedział w samotności (”idź, idź!”). Uciekłem od personelu i czekałem na polecenie, a właściwie zaproszenie do odmawiania odpowiedniej modlitwy (rozmowy z Bogiem).

     Nie dziw się, ale zrozum, że każdy dzień naszego życia jest ułożony, ale trzeba odczytać swoją wolę Bogu Ojcu! Wówczas nasze codzienne życie staje się uświęcone ("bądź wola Twoja), a w jego przebiegu będzie pasowała różna rozmowa (modlitwa).

   Mnie jest trudno to przekazać, ale wówczas stajemy się wysłannikami Pana, a to jest wielki dar, który oznacza źle rozumiane w y b r a n i e (w sensie ziemskim). Nie jest łatwo oddać swoją wolę, zrezygnować z zachcianek, bo szatan jest niezmordowany i szczególnie atakuje słabych...tuż po nawróceniu! Niech każdy sprawdzi to na swojej osobie...

    Modlitwa jest wielkim pocieszeniem na tym zesłaniu, a jak nigdy przez godzinę nie było żadnego pacjenta! Napłynęła moc do pracy, a ja wiem, że to było działanie Matki Bożej, bo dzisiaj rano także poprosiłem o prowadzenie. Przez ten czas pokazano mi, że mam być cichym i modlącym się za innych, a takim podobam się także sobie. 

   Po przejściu do przychodni trafiłem na nawał chorych, ale wszystko znosiłem z pokojem. Podczas załatwiania pacjentki, której zmarł mąż napłynęło, aby oddać wcześniej otrzymane pieniądze...do kartki z ordynacją leków  włożyłem 5 dolarów, a to sprawiło radość i pokój w moim sercu.                 APEL

 

 

 

16.09.1991(p) ZA ZBAWIENIE MOICH PACJENTÓW

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 16 wrzesień 1991
Odsłon: 613

    Tuż po wyjściu żony do kościoła padłem na kolana, aby odmówić moją modlitwę, a zły zaczął szydzić; „patrzcie, jeszcze się nie umył"...w sensie "brudny, a już się modli". Nie posłuchałem jego nawoływania do "dobra" czyli mycia się, które rozproszy i stracę czas! Nawet napłynął obraz Jezusa z Uczniami specjalnie nie myjącego się przed jedzeniem!

    To dla mnie jest jasne, ale dla słabych niezła sztuczka, przecież Żydzi tkwią w tym dalej. Podczas modlitwy zauważam że "Ojciec nigdy nie opuścił Pana Jezusa”. To jest mylnie rozumiane, bo Pan Jezus moc uzyskał podczas modlitwy w Getsemani...tuż przed Męką!

   Ja wiem dzisiaj o tym, ponieważ taką siłę znajduję w modlitwie przed różnymi sprawami i ciężką pracą. Ponadto słowa Zbawiciela na krzyżu; „Boże mój, Boże czemuś Mnie opuścił” dotyczą tylko braku poczucia Obecności Boga Ojca (dodatkowe cierpienie). Podczas Drogi Krzyżowej „znalazłem się” w środku szalejącego z nienawiści tłumu!

    W drodze do pracy Szatan zalał mnie rozdrażnieniem, a nawet złością na pacjentów...aż chciało się kląć. Na ten moment z kasety popłyną zawołania dające wielką moc; "Matko Boga, Królowo Świata, Matko ludzi...módl się za nami...prowadź nas. Maryjo, prowadź mnie w każdy dzień!” Nagle zrozumiałem, że Matka Boża modli się za nami. Nawet proszę, aby modliła się za mnie!

    Sprawnie przeszedł obchód i już około 9.15 napłynęła słodycz do serca z zachęceniem do modlitwy. Przechodzę obok izolatki, a tam puściutkie łóżka i cisza. Zażartowałem, że jest to sala mojego imienia i udałem się na modlitwę za współpracowników.

    "Matko jaka Ty Jesteś Dobra! Dajesz każdemu to o czym marzy”...zacząłem cz. radosną Różańca. Jakże pięknie wyglądają drzewa z lekko pożółkłymi liśćmi, które spadają na ziemię z różnych wysokości. Czy możesz pojąć moją radość w tych chwil? Podczas całej modlitwy nikt nie przeszkadzał.

   W tym momencie zrozumiałem, że; Królową Tego Świata jest Matka. Ten świat poddany jest Szatanowi, ale Jego Królową jest Maryja, która wszystkim rządzi! Co może Szatan?...to na co mu pozwolą! Przełożę to na nasz język. Ja jestem szefem mafii...zezwalam komuś wybić szyby - nic więcej! Ten może zrobić tylko to, nic więcej!

   Tak samo Szatan może uczynić to, co dopuszcza Bóg Ojciec, Pan Jezus i Matka. Wszystko jest poddane Woli Boga! Zarazem nie bierz tego dosłownie, bo wielu wybiera Boże "przekleństwo", oddaje dusze Szatanowi i staje się osobistymi wrogami Stwórcy. Ich nie dotyczy Opatrzność Boska!

    Zobacz to na przykładzie mojego wyjazdu do pracy, gdy Zły uderzył z mocą, bo wiedział, co się stanie. Nadeszła pomoc Matki w postaci pokoju, modlitwy za współpracowników (Szatan nie lubi tego...zaleca wołanie za siebie i najbliższych oraz za swoje zdrowie), a także pragnienie posługi (Bestia tego też nie znosi).

    Po obiedzie zaczęła się udręka w pogotowiu, która trwała do wieczora - z dodatkowym wzywaniem - do oddziału wewnętrznego, ale Pan Bóg może pocieszyć nas w różny sposób. Właśnie zauważyłem księżyc w pełni (taki jak dzisiaj, gdy to przepisuje 05.12.2019)...zatrzymałem się urzeczony i wprost uśmiechałem się do tej „lampy nocnej”!

   Chorej nic nie było, ale napatoczył się ateista którego nawracałem z ostrzeżeniem, że nie będzie mógł wytłumaczyć się przed Bogiem („nie wiedziałem”)! A miał już ostrzeżenie, bo przeszedł śmiertelny wstrząs podczas częstoskurczu komorowego! Nagle przypomniałem sobie, że ten dzień i pracę poświęciłem w celu nawracania pacjentów!

    Zły podsunął "karty i wódkę” oraz zapewniał w mojej osobie, że „dzisiaj wygram”. Skąd wiem, że jest to od Przeciwnika Boga? Przecież Matka Boża, którą prosiłem o pomoc nie czyni tego. Rywal miał talię kart, brakowało tylko wódki...

   Nagle napłynęła pomoc, bo serce zalało wielkie pragnienie modlitwy! Wyszedłem z pogotowia i na ławeczce, w ciemności popłynął Różaniec...

                                                                                                                     APeeL

15.09.1991(n) ŻYCIE W CIENIU KRZYŻA...

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 15 wrzesień 1991
Odsłon: 648

NMP Bolesnej

    W środku nocy po załatwieniu weselnika (cewnikowanie z powodu zatrzymanie moczu) położyłem się z prośbą; „Matko nie chcę od nich wódki (pojechali w celu poczęstowania), ja pragnę tylko tego, co Tobie się podoba.” Facet wrócił, chodził po korytarzu i poszedł sobie, a ja zawołałem;

„Matko łąk i kwiatów, pól zielonych i ptaków.

Matko Ładna, Cicha i Prosta.

Matko moja, wszystkich i całego świata…

Matko słabych, starych i brzydkich.

Matko nasza!"

    Poprosiłem o pokierowanie w byciu na Mszy św. Napłynęło, że mam być na sumie, a później zrobić wizytę w oddziale oraz kupić kwiaty i znicze pod „mój” krzyż Pana Jezusa. Jadę z pięknymi różami i sześcioma zniczami (za pieniądze weselnika od wódki). Tak się złożyło, że jest to jego podziękowanie i to Panu Jezusowi. Ja mam tylko miłosny ucisk w sercu z powodu samej myśli o zapalaniu zniczy. Pojmie to osoba w rozłące z osobą najbliższą.

    Jak piękne jest życie w cieniu Krzyża Jezusa. Ziemia, ateizm, satanizm, ludzie nie przyjmują tego, co jest Boże! Teraz prawie z mojego serca płynie prawda; kocham Krzyż Jezusa i pragnę, aby był wywyższony ponad wszystko. Wczoraj było św. Podniesienia Krzyża. To Podniesieni Krzyża kojarzy mi się z natchnieniem Ducha Św. podczas układania mojej modlitwę, gdzie umieranie Pana (św. Agonia) to „dziesiątka";

- rozciąganie i przybijanie Pana Jezusa do krzyża

- podniesienie Pana Jezusa na krzyżu

- siedem słów Zbawiciela

- przebicie św. Boku Pana Jezusa…

    Nadal trwa mordowanie Zbawiciela; myślą, słowem, a nawet krzykiem i czynami. Większość jest obojętna duchowo lub bierna, sami starsi w świątyni, bo wykształceni traktują wiarę jako głupstwo. Garstka szła i idzie za Panem Jezusem niosącym krzyż. Zawsze jest przy nim Matka Boża Bolesna, a wyraża to Pieta (litość)!

   Jakże dobrze jest w pustym kościele przed Mszą Św. oraz później (po wyjściu wiernych). Podczas podchodzenia do Eucharystii doznałem wstrząsającego przeżycia duchowego, bo przede mną szedł o kulach mój pacjent (po złamaniu szyjki kości udowej) i dostojnie klęknął; „Jezu mój...tak właśnie trzeba zachowywać się w tym czasie”. Ja wiem, że jest to pokazane dla mnie; „zobacz...to inwalida, a ty i inni macie zdrowe nogi i wstydzicie się Mnie?"

    Pan Jezus wie, że padłbym na twarz w takim momencie, ale nie tutaj i nie wśród znajomych. To przeszyło wprost moje serce. Po latach przeczytam relację z egzorcyzmu w którym demon krzyczał przez pacjenta; „gdybyście wiedzieli, co oznacza Eucharystii wszyscy powtarzalibyście 3 razy; nigdy nie byłem godny, nie jestem i nigdy nie będę godny, abyś wszedł do serca mego, ale rzeknij tylko Słowo, a będzie zbawiona dusza moja”. Obecnie nie obchodzą mnie znajomi, przed Eucharystią żegnam się na kolanach, a później po przyjęciu Ciała Pana Jezusa!

    Podczas słuchania melodii  moje serce przeniknęła Miłość do Boga Ojca, a w tym czasie żona wciągała mnie w dyskusję o islamie! "Jezu mój, Jezu, jakże Szatan jest groźnym przeciwnikiem!" Jest to zarazem wynik Mądrości Bożej.

     Na zawołanego wypuszcza się psa o różnej siły i wielkości! Jak inaczej można nas wypróbować. Dzisiaj, gdy to przepisuję (05.12.2019) papież Franciszek chce zmienić modlitwę „Ojcze nasz”, bo Bóg nie wwodzi nas na pokuszenie. Tak jest, gdy słowo bierzesz po ludzku, a kuszenie to próby zawierzenia, posłuszeństwa i odrzucenia tego świata.

    W atakach demona - wg słów piosenki; „Pan Jezus pomoże, do Niego trzeba się zwracać”…

                                                                                                          APeeL

  1. 14.09.1991(s) Czas zmarnowany już nie wróci...
  2. 13.09.1991(pt) Pragnienie zbawiania dusz...
  3. 12.09.1991(c) ZA ŚWIADKÓW MIŁOŚCI I POKOJU W TYM NIESPOKOJNYM ŚWIECIE
  4. 11.09.1991(ś) Bój to jest mój...nie ostatni
  5. 10.09.1991(w) Bądź Mateczko ze mną...
  6. 09.09.1991(p) Piękno ludzkich dusz...
  7. 08.09.1991(n) ZA ZIEMSKIE SIEROTY…
  8. 07.09.1991(s) Jesteśmy poczwarkami...
  9. 06.09.1991(pt) Sens naszego cierpienia...
  10. 05.09.1991(c) Akt oddania się Matce Bożej...

Strona 2085 z 2317

  • 2080
  • 2081
  • 2082
  • 2083
  • 2084
  • 2085
  • 2086
  • 2087
  • 2088
  • 2089

Menu główne

  • Strona domowa
  • Dziennik duchowy
    • Chronologicznie
  • Moja duchowość...
  • Dwa zdania o sobie

Licznik odwiedzin

Odwiedza nas 1148  gości oraz 0 użytkowników.

WYSZUKIWANIE

Logowanie

  • Nie pamiętasz hasła?
  • Nie pamiętasz nazwy?