Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 07 kwiecień 1990

Odsłon: 934

    6.50...”Pozdrawiam Cię Panie Jezu”. Po wstaniu i kąpieli ponownie wołam: „Dziękuję Ci, Panie Jezu za wszystkie dary, którymi mnie obdarzasz. Przecież sam nie miałeś takiej możliwości”!

    Dzisiaj mam dyżur w przychodni, ale jest wyjątkowy luz po wczorajszym spracowaniu.  Podczas powrotu z radia samochodowego płynęła piękna muzyka.."Panie Jezu dlaczego mnie tak obdarzasz?”...łzy zalały oczy. W nagłym błysku napływało odczucie biczowania Pana Jezusa (ok.14.00), a później przeniosłem się na Via Dolorosa w Jerozolimie.

    Wróciliśmy z działki, człowiek umęczony i spocony. Jak wielkie dary mnie spotykają! Przed chwilką pokazano doszczętnie spalone mieszkanie...jak można pomagać takim ludziom? Dlaczego wszystko jest źle zorganizowane?

    Napisałem list do Pana Roberta, który skarżył się na opuszczenie w programie „Telewizji nocą” (poniżej). Proszę Boga Ojca, Jezusa Chrystusa i Ducha św. o pokierowanie go do spowiedzi oraz o łaskę dla wszystkich umęczonych („ciężarne żony pijaków”), napłynął też obraz dwóch sióstr inwalidek: „daj im Panie siłę wytrwania i obdarz je Światłością!”

                                            Towarzyszu ziemskiej wędrówki!

   To jest dość typowe, że jedno stworzenie ziemskie zapomina o innym...nawet najbardziej poprzednio kochanym. Z tego powodu nie wolno naszej całej miłości kierować na jedną lub kilka osób, a także na zwierzęta, bo stworzenie może nas opuścić także ze względu na śmiertelność (rodzice).

    Nigdy nie zapomina o nas Stwórca. Najbardziej opuszczony, a Pan to przeżył jest pod Jego opieką, chociaż on nie wie o tym. Proszę sobie przypomnieć, czy wówczas - w chwilach największego zwątpienia - kierował się Pan ku Stwórcy i ku Jego Synowi Jezusowi? Niestety, często jest odwrotnie, bo ludzie umęczeni odwracają się od Boga!

   Przypuszczam, że wówczas - jedno drgnienie Pana serca - sprowadziłoby pomoc o jakiej nigdy Pan mnie marzył! Nie wiem czy pogodził się Pan ze Swoim stanem? Po odkryciu, że Pan Jezus jest, a to oznacza, że będę ja, będziesz Ty...będziemy! Cóż oznacza jakieś głupie przywiązanie, posiadanie, dobry wygląd, brak nogi, źli ludzie wokół?

    W momencie w którym odkryjesz, że największą radość dają ci słowa modlitwy: "Ojcze nasz"...cóż oznacza cała reszta! W chwili gdy ujrzysz dobrowolną Mękę Jezusa...co oznaczają nasze cierpienia?

    Proszę wyobrazić sobie, że krzyczą na nas, plują, przeklinają, wyśmiewają i biczują, a bicz jest zakończony kawałkiem metalu i wyrywa ciało. Później „koronują cierniami, wkładają krzyż na ramiona i przybijają do niego. Dodatkowo zdradza nas zaufany uczeń, któremu w pokorze umyliśmy nogi podczas pożegnalnej wieczerzy!

    Pan Jezus nie wypowiedział nawet jednego słowa skargi! W Imieniu Zbawiciela proszę Pana o przystąpienie do Sakramentu Pojednania...

                                                                                                                                    APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 06 kwiecień 1990

Odsłon: 1029

    Przed przebudzeniem o 4.00 w samochodzie widziałem dwóch znajomych, a jednego określiłem jako „przykładnego akcjonariusza skompromitowanego ministerstwa”.

    Nigdy sam nie wymyśliłbym takiego określenia, które jest prawdziwe w 100%, bo to bardzo dobry pracownik ministerstwa, które padnie dzisiaj w Sejmie RP. Nie będzie już ukochanej MO...tylko policja. Łatwo jest zmienić mundur, ale trudniej duszę człowieka!

    Przytuliłem się do żony, a w moich połączeniach mózgowych trwał sekundowy dialog...

- dzisiaj musisz zrezygnować (ze współżycia), właśnie dzisiaj (piątek)...

- dlaczego...przecież mogę ofiarować coś innego?

- najwięcej grzechów jest tego typu, dużo dusz cierpi w czyśćcu...to jest odpowiednia ofiara "tu i teraz"!

    To można porównać do wejścia w butach do salonu, nikt tego nie zabrania, ale każdy wie, że tak nie wypada! Dodatkowo przypomniała mi się sekundowa łączność z Bogiem Ojcem!

    „Ojcze nasz...Panie Jezu Chryste, Synu Boga żywego, który cierpiałeś za mnie Bolesną Mękę spraw, aby Duch Św. nigdy mnie nie opuścił...teraz i na wieki. Zdrowaś Maryjo...”

    Dodatkowo z Nowego Testamentu przeczytałem o zabraniu Ciała Pana Jezusa. Nagły smutek zalał serce, w oczach pojawiły się łzy, a po siedzeniu w ciszy pojawił się Pokój Boży. Ten smutek przerastał nasze normalne odczucia.

    Przed wyjściem stałem w milczeniu przy drzwiach i wyszedłem w ciszy...krok za krokiem z pochyloną głową, a moje powolne ruchy były dostojne jak u kapłana podczas nabożeństwa. To jest absolutne przeciwieństwo diabelskiego pośpiechu. „Cóż znaczę dla Ciebie Jezu”?...powtarzałem.

    Bardzo wolno jechałem samochodem i w takim stanie znalazłem w gabinecie lekarskim, gdzie przywitał mnie Gliniany Jezus, który wykonała dla mnie pacjentka w Instytucie Reumatologii, gdzie się specjalizowałem.

    Po pewnym czasie „ujrzałem” konstrukcję dwóch światów i zrozumiałem, że trzeba żyć w łączności z Panem Jezusem...w naszych myślach, słowach i uczynkach. Trwał ciężki dzień, ale wszystkich załatwiałem, tak jak mogłem najlepiej i całkowicie bezinteresownie.

    Właśnie kobieta wciskała mi 10 tys. a ja „przekazałem odmowę na ręce Pana Jezusa...za pazernych i nieuczciwych”. Pocieszyłem też bojącą się śmierci...przecież Pan Jezus pokazał, że nie umieramy i najważniejsze jest nasze zbawienie, bo cała reszta jest dodana. Wszystko jest prawdziwe w naszym kościele...wszystko!

    W nawale pracy miałem też niespodziankę, bo „nadkierownik" wytypował mnie do odznaczenia 11 kwietnia 1990 r.! Napisałem w tej sprawie pismo do naszej dyrekcji:

    <<Uprzejmie informuję, że należę do osób, a ten pogląd przekazywałem już wcześniej, które nie uznają żadnych odznaczeń. W związku z powyższym serdecznie przepraszam wszystkich, którzy w dobrej wierze pragnęli wyróżnić mnie i wynagrodzić. >>

   Nie wypadało żartować o rekinie, który połknął Polaka i Ruska...po pierwszym miał mdłości, a przy drugim po każdym odbiciu wypluwał order!

   Podczas picia kawy, w gwarze personelu doznałem wstrząsu na samą myśl odznaczania, gdy wychodzę przed ludzi, a do mojej piersi przypina się jakąś blaszkę! Moim znakiem jest krzyż Pana Jezusa w sercu!

   Mam jeszcze kilka minut do dyżuru w pogotowiu, a na pocieszenie płynie piękna muzyka. Dodatkowo uśmiecha się babcia z plakatu reklamującego lek, a wzrok zatrzymał wizerunek Jezusa na krzyżu. Ja wiem, że jest to podziękowanie za dzisiejsze przyjęcie cierpień...nawet napływa, że „dam ci tysiąc pocieszeń”!

   To prawda, bo pocieszenia od Boga są lepsze niż forsa, wódka, karty, pozorna wolność, zło, szum i chwała ludzka. Teraz wiem, że wybrałem prawidłową drogę. Ilu idzie tą drogą? Ilu zrezygnuje z darów dobrowolnie?

    Na początku dyżuru z „Apelu Miłości” pada zapytanie: „czy potrafisz pocieszyć Jezusa w Jego smutku poprzez czułość i współczucie”? Jak ja to wszystko pojmuję! Jak to wszystko jest mi bliskie! „Jezu mój, Jezu, Jezu”...

    Teraz trwa krótka, ale bardzo ciężka dyskusja z kolegą lekarzem, prawdziwym ateistą, racjonalistą i praktycznym materialistą. Trafiam w niego z ciężkiej armaty...

- Doktorze! Pan nie chce później istnieć? Pan chce się rozpaść? Czy pan wierzy, czy nie będzie pan istniał...nie w dziełach...pan będzie normalnie istniał! Zważ, że ludzie niewierzący bardzo chcą żyć! Nie mógł tego odeprzeć.

    Późno, czytam o Eucharystii, a narasta głód Białego Chleba. Wcisnąłem się pod kołdrę w pozycji wyprostowanej ze złożonymi rękami i wołałem do Pana Jezusa, któremu wszystko przekazuję i z Nim staram się być w stałej łączności, a takich chwil jest coraz więcej.

                                                                                                                             APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 05 kwiecień 1990

Odsłon: 945

     Noc w pogotowiu przespana, ale na koniec nie możemy wyjechać, bo kierowcę złapała „biegaczka” (biegunka). Ja w oczekiwaniu czytam „Apel Miłości”, gdzie jest pokazane działanie złych sił na pacjentów (zawsze jest to odwrócone):

- konający z powodu nieuleczalnej choroby jest zalewany wiarą w uleczenie i życie, a także w uratowanie przez cud. Chodzi o to, aby nie przygotować się do śmierci. Szczególnie będzie atakowany odwrócony od Boga i kochający to życie.

- chory mający szansę i możliwość wyleczenia ma odbieraną ufność, budzi się w nim zwątpienie, a myśli są kierowane ku bezsensowi terapii i samobójstwu.

    Wróciliśmy z wyjazdu, a ja zamiast modlitwy „znalazłem się” na zebraniu dotyczącym zwalniania ludzi z pracy, bo trzeba zrobić stanowiska dla bezrobotnych. Najlepiej wyrzucić dwuzawodowców...szczególnie krzywdzących moją osobę!

   Złapałem się na tym i w ciszy pokoju lekarza dyżurnego zacząłem odmawiać „Ojcze nasz”. Zawołałem też: „Jezu Chryste, Synu Boga Żywego, Ty dla mnie cierpiałeś Mękę! Ty wskazałeś na Ducha Św.! Bądź ze mną teraz i na wieki,wieków”.

    Zły nie dawał za wygraną, bo w tym miesiącu mam niesprawiedliwie ułożony dyżury...postanowiłem, że przyjmę to z pokorą i nie będę się skarżył. Nie pamiętam, bo może dodałem intencję, ale „teraz znalazłem się” u „nadkierownika” ze spisem wszystkich dyżurów w tym roku.

    Usiadłem w smutku, spojrzałem na Jezusa w kalendarzu i uśmiechnąłem się do siebie z powodu tych kuszących „marzeń”! Całe piekło jest wybrukowane takimi „dobrami” chęciami. Większość neguje istnienie demonów i traktuje takie myśli jako swoje!

   Około godziny 18.00 w ciszy działki stwierdziłem, że wolny dzień powinien oznaczać większą ilość modlitw, zadumy oraz szczególnych czynności! Jednak Zły zawsze chce nas oszukać.

     Zawsze marzyłem, aby zobaczyć miejsca, gdzie przebywał Jezus. Właśnie pokazują takie obrazy w TVP skojarzone z muzyką oraz falami uderzającymi o łódkę, a w magazynie katolickim dano piękne zdjęcia z tamtych stron. Samo Imię Jezusa wywoływało łzy w oczach.

    W domowym zaciszu myśl pobiegła do inwalidy Roberta z programu „Telewizja nocą”, a od niego do Pana Jezusa. Moje serce zalała wielka tęsknota...

     <<Jezu mój, najdroższy Zbawicielu sama twarz wpada w dłonie! Jak mam wyrazić moją tęsknotę?

         Ty, Jezu szumu świata nie lubisz i w ciszy serca przychodzisz...na palcach

         Ja krzyczę do Ciebie w milczeniu: niech Twoje będą moje myśli, słowa i czyny

         Niech Twoje będzie moje serce, Nauczycielu Dobry>>.

    Ja jestem po dyżurze, późno, ale nadszedł czas modlitwy. Ktoś, kto nie przeżywa tego nie pojmie mojego cierpienia. Zapaliłem świeczkę i bardzo wolno mówię „Ojcze nasz”, a serce „otworzyło” się na Boga Ojca, bo moja dotychczasowa wiara sięgała Jezusa. To było pierwsze uczucie, które trwało 1-3 sekundy, tak jakby Bóg-Ojciec chciał mi powiedzieć: „Oto Jestem”.

    Jezus jest mi bliski, wyobrażalny, stał się dla nas człowiekiem. Bóg Ojciec jest trudny do ogarnięcia. Ponownie zauważyłem, że po modlitwie „Ojcze nasz” brakuje modlitwy do Jezusa i zawołałem: "Panie Jezu Chryste, Synu Boga Żywego, który za mnie cierpiałeś Mękę i wskazałeś na Ducha Św. bądź ze mną teraz i w godzinie śmierci”...

    Łzy same leciały z oczu (dar łez)...naprawdę płakałem. Położyłem się i stało się jasne wcześniejsze działanie złego (sztuczki), zapomnienie o modlitwie, gadanie i szum tego świata.

      „Dobranoc Panie Jezu! Dobranoc!"...

                                                                                                                            APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 04 kwiecień 1990

Odsłon: 945

     W śnie znalazłem się w kościele, dość wąskim z wiernymi w ławach i kapłanem rozdającym Eucharystię.

    W wolnej chwilce - w objawieniu prywatnym (s. Menendez) - czytam przebieg przesłuchania Pana Jezusa u Heroda, a córka zauważyła, że nie ma tego w Ewangeliach. Jest wszystko, ale w czterech zapisach i mogli to opracować i dać w jednej, ale my bierzemy dosłownie ostrzeżenie Zbawiciela, aby nie zmieniać nawet słowa.

    Najgorsze są pierwsze chwile pracy z dojściem, bo wówczas jestem atakowany wewnętrznie (rozpraszające myśli) i zewnętrznie (zaczepiają pacjenci i „chorzy”). W tej fazie jestem łatwym łupem, lekko rozdrażniony, chętniejszy do nienawistnych myśli.. to trudne chwile w ciągu dnia i zły wie o tym!

    Około g. 9.00 "widzę" siebie w pracy w różnych rejonach...widzę to dobro, które mógłbym tam zanieść: oddanie, bezinteresowność, chęć do służenia, lekarz ciała i duszy (dawniej lekarz był kapłanem). Ile dobra mógłbym uczynić w Imieniu Jezusa, bo tam, gdzie jestem znany jest trudno szerzyć świadectwo wiary. Mówił o tym Pan Jezus...”syn cieśli”...

    Nigdy nie zmieniamy kolejki wyjazdowej w pogotowiu, ale dzisiaj sam zaproponowałem to koledze, a on chętnie się zgodził, bo był pierwszy na wyjeździe! W ten sposób otrzymałem palmę wykonaną prawie przy mnie, a chory chłopczyk został załatwiony z całego serca.

    Mam do niego szczęście, bo jestem tu drugi raz, a on przed badaniem w klinice rozchorował się. Zleciłem mu przewóz karetką. Czy to przypadek, że zostałem do niego skierowany?

  Teraz, gdy opracowuję ten zapis (15.02.2017) zawieruszyłem nakładkę do kremu Nivea (wstawiłem w nią opakowanie)...żona pomogła w jej poszukiwaniu i w ten sposób znalazła po tapczanem mój ulubiony krzyżyk!

  Zobacz ścieżki Pana, które nie są naszymi...

                                                                                                                          APEL