Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 21 styczeń 1989

Odsłon: 1311

   Praca, jak praca...dzień zwykłego nawału chorych i ludzkich spraw. Może się coś zmieni, bo napisałem do dyrekcji o ustalenia zakresu moich czynności i obowiązków (określenia rejonu działania): za co odpowiadam jako lekarz i za co mam płacone?

    W głębi serca uważam, że odpowiedzialni za moją pracę powinni ustalić to sami...bez moich żądań. Nawet przyśnił się przyszły rejon mojego działania...wyznaczone ulice, raczej w starej części miasta.

    W środku nawału pracy zgłosiła się pacjentka z napadem astmy. Ona bardzo cierpi od szeregu lat. To krzyż dla niej i dla mnie. Wcześniej miała ciężkie napady astmy nocnej. Może narzekasz na swój los to wyobraź sobie, że zawsze idziesz spać z lękiem, budzisz się, tracisz przytomność, a w odczuciu umierasz! Wówczas przybiega pielęgniarka mieszkająca obok i podaje zastrzyk ratujący życie...

    Dzisiaj zgłosiła się, ponieważ duszność nie ustąpiła po zwykłym zastrzyku, nie może iść do szpitala. W domu jest dwójka małych dzieci, a na dodatek mężowi coś pękło w oku i musi jechać do oddziału okulistycznego, ponieważ nie widzi na to oko.

    Dzisiaj sam jestem chory...choroba głupia i śmieszna (ropne zapalenie napletka i żołędzi). Masz część ciała i do tego grzeszną, a nie wiesz, że możesz z tego powodu bardzo cierpieć. Jako lekarz robiłem na sobie eksperymenty...dopiero specjalista zalecił prostą maść. Zaczyna być dobrze.

   To przykre cierpienie przekazałem w intencji wszystkich, którzy cierpią podobnie i mają cewniki po operacji gruczolaka prostaty, zapalenia pęcherza, zatrzymanie moczu, zwężenie cewki, itd.

   Na dodatek mam dyżur w pomocy doraźnej i szczęście do pracy, bo już jedziemy do nieprzytomnej kobiety, a ja wołam: „Panie Jezu, Boże Pocieszenia, proszę Cię bardzo pociesz tą pacjentkę. Proszę Cię i błagam pociesz ją. Proszę Cię. Błagam. Pociesz ją”.

   W „Przewodniku katolickim" ksiądz opisuje wizytę u ciężko chorego w szpitalu, który powiedział, aby przyszedł później, gdy będzie się czuł lepiej. Chory zmarł po reanimacji jeszcze tej, a ksiądz miał do siebie żal, że zbyt mało nalegał.

   Tak, bo to „bój nasz ostatni”, a szatan dobrze wie jaką wartość ma każda dusza. Wie też, że każdy ma wolną wolę (Bóg nie może nikogo zmusić szczególnie w tej sprawie), a łaski wiary nie można podać w kroplówce.

 Zbyt mało czynimy w tej sprawie. Później słyszymy, że "zmarły został zaopatrzony Sakramentem"...najpierw zmarł, a później otrzymał namaszczenie!                                         APEL
 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 styczeń 1989

Odsłon: 1185

      W drzwiach gabinetu trwa kłótnia, ale nie reagowałem...

-  Ja jestem pielęgniarką, mam pierwszeństwo, gorączkuję, proszę wyjść! 

-  Miałam zabieg, mam chore nerki, mamy już dwójkę małych dzieci, a ginekolog powiedział, że nie mogę mieć dzieci!

-  Znam pani męża i wiem jak bardzo kocha wasze dzieci! Szkoda, że nie przyszła pani przed zabiegiem na pewno uratowalibyśmy życie człowieka. Wielka szkoda, bo  on bardzo kocha dzieci!

       Teraz pocieszam płaczącą matkę syna skazanego za zbiorowy gwałt na prostytutce!

- Niech pani tego wszystkiego nie rozważa. Najważniejsze jest tylko to, aby podczas tej ciężkiej próby nie upadł. W jego przemianie może pomóc Dobry Łotr! Trzeba też dostarczyć mu książkę „Ojciec Pio”! Droga każdego człowieka jest inna i nie wyklucza dojścia do Boga! 

    Tu morze codziennego cierpienia, a na zewnątrz pluralizm, plenum, pojawia się Wałęsa...co to będzie, co to będzie?                                                                                                                    APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 19 styczeń 1989

Odsłon: 1272

    W śnie szedłem z małą dziewczynką i coś szukałem. Tak później się stało, bo nie mając większego powodu grzebałem w starych pismach i znalazłem tam wiersz do zmarłej córeczki Marty (miała roczek). Wiersz pisałem w wielkim bólu. Teraz wiem, że to ona przyśniła się tej nocy...

                                                               Marto!

                                  Co robisz teraz w niebieskim świecie?

                                  może się śmiejesz - lepiej ci tam?

                                  może dziadkowi podałaś rączkę - poznałaś go?

                                  może chcesz mówić...nie, nic teraz nie mów.

                                  Zostaw to wszystko na Przyszły Czas! Czy poznasz nas?

                                  Blisko masz teraz

                                  do łąki zielonej

                                  do pięknych kwiatów i do słoneczka

                                  do drzew ogromnych gnących się wpół.

                                  Kiedy powrócisz tego nie wiemy, ale to będzie piękny dzień.

                                  Na pewno przyjdziesz z kwiatami w ręce, w małych bucikach i sukience...

                                  Przyjdziesz i powiesz...znowu tu jestem! Kocham was.

 

                                                              Modlitwa

                                  Brzozo biała daj jej schronienie

                                  zapłacz choć raz!

                                  Ptaku samotny zaśpiewaj głośno

                                  powiedz gdzie jest!

                                  Wietrze zaszeleść w drzewa listowiu

                                  wydaj jej głos!

                                  Promyku słoneczny zaświeć zza chmury

                                  pokaż jej twarz!

                                  Matko Ziemio otwórz swe łono

                                  oddaj ją nam!

                                  Gwiazdo Zaranna zmień się w ogarek

                                  jej czystej duszy!

      W „Rycerzu Niepokalanej” przeczytałem artykuł „Życie przed życiem" o monologu dziecka w macicy z matką...mówi do matki od momentu powstania aż do chwili śmierci (przerwanie ciąży).                                                                                                                                                        APEL

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 18 styczeń 1989

Odsłon: 1269

    Jechałem samochodem i zauważyłem pięć kobiet, które intensywnie pracowały przy oczyszczaniu brzegu ulicy. Zarabiają parę groszy i nie skarżą się na zimny wiatr. Czy ich przełożony zapewnił im gorącą strawę?

     Poprosiłem Boga, aby pobłogosławił ich pracę, a moje serce znalazło się przy Chrystusie na krzyżu ze Świętą Twarzą zalaną krwią. Wcześniej z tego powodu nic nie widział...dobrze, że podeszła Weronika z chustą.

   Pan umierał, ale Jego Najświętsze Serce przepojone miłością miłosierną zawołało: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą co czynią". Przebaczył oprawcom i dzisiaj krzyczy  tak samo...

    Nie uciekaj przed Nim, usłysz Jego wołanie, nie bój się i nie lękaj Jego Sądu...idź do Niego z wielką miłością i ufnością, dobrą wolą i pragnieniem Jego przebaczenia! Idź! On wymaże wszystko, wykreśli z ksiąg i z twojego sumienia...!

   Pan przyjdzie i zamieszka w twoim sercu, a do tego wystarczy twój akt dobrej woli, upokorzenia i miłości. W twojej duszy powstanie Przybytek Miłości...nawet jeśli była to jaskinia zbójców! To już nie będzie twoja dusza, bo nastąpi przebóstwienie! Wierz mi, bo znam to z własnego doświadczenia.

    Dalej był tekst, który dotyczył mojego charyzmatu, ale nie wiem jak powstał. Daję jego skrót, bo wyraża stan  mojego serca dzisiaj (17.01.2015).

   Jeżeli taki człowiek upadnie...nawet tysiąc razy (na różnych poziomach) to po zwróceniu się do Boga zawsze zostanie przygarnięty! Zapamiętaj, że jesteś tylko marnym stworzonkiem pełnym słabości, ale otrzymałeś wolną wolę. To jest twoja wielka własność: możesz kochać Zbawiciela lub nie.

    Oddaj to, co ci podarowano, a wówczas Pan weźmie na swoje barki wszystkie twoje sprawy...staną się jakby Pańskimi. Twoja ufność i wiara w Niego dokona cudów większych niż oczekujesz! Zostaniesz wówczas wybranym do wielkich rzeczy! Będziesz kamieniem węgielnym gmachu świętości!

    Pierwszym człowiekiem na ziemi, który uznał Jezusa Chrystusa Bogiem Miłosierdzia był sam łotr rozpięty na krzyżu. On pierwszy uwierzył. Cóż miał dobry łotr...żadnych cnót, żadnych dobrych uczynków, całe jego życie było jedną obrazą Boga, nie miał nic.

    Doznał jednak wielkiej łaski, bo uwierzył w możliwość uzyskania przebaczenia. Każdy zbrodniarz i łotr stojący nad przepaścią piekła niech tak uczyni! „Panie, pomnij na mnie". Każdy człowiek uzyska przebaczenie, zmazanie grzechów i łaskę nieocenioną.

   Wyobraź sobie radość jaka ogarnęła Jezusa Chrystusa w chwili pasowanie się ze śmiercią. Nawet Aniołowie w Niebie nie mogą przynieść takiej chwały (Anioł wielbi, gdyż wie Komu służy)? Dlatego otrzymał odpowiedź: „Zaprawdę dziś będziesz ze Mną w Raju".

   Nie roztrząsaj swoich grzechów, nie oglądaj się, bo wystarczy żal łotrowy i jego ufność...to wprost rzucenie się orlim lotem w Serce Boga!                                                                          APEL