Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 21 grudzień 2017

Odsłon: 756

   Kiedyś na Mszy św. kapłan emeryt powiedział, że szczęśliwy jest los chrześcijan. To wielka prawda, bo nasze życie zewnętrznie przebiega podobnie do niewierzących, a ja znam różnicę tych stanów, ponieważ do 1988 roku tak właśnie żyłem.

   W odczycie tej intencji pomogło też stwierdzenie papieża Franciszka w „Rycerzu Niepokalanej”, że „wiara to piękny sen”. W drodze na Mszę św. roratną zatrzymałem się pod bankomatem, gdzie spotkałem znajomą idąca po chleb...

- Niech pani wsiada i jedzie ze mną po św. Chleb dla duszy. Pani zobaczy jakim cudem jest codzienny chleb, który nigdy się nie znudzi, cóż dopiero Eucharystia, Cud Ostatni.

- Ja tak lubiłam słuchać pana, pan jest…

- Proszę mnie nie chwalić, bo mówimy o Komunii św.

- Ja byłam u spowiedzi, chleb jest faktycznie cudem stworzenia, nie nudzi się, ale pan się przeziębi bez czapki

- Znowu pani zaczyna, a to jest przeszkoda od Szatana w moim zapraszaniu pani do kościoła. Pan Bóg wszystko pokazuje: chleb dla ciała jest tylko odpowiednikiem Eucharystii...chleb, który kapłan zamienia w Ciało Pana Jezusa.

- Naprawdę, pan był…

- Dalej demon przeszkadza w zapraszaniu pani do kościoła i to z podwiezieniem...tym bardziej, że była pani u spowiedzi! Kiedyś pokażą ten filmik i jak się pani wytłumaczy. "Przecież otrzymałaś Moje zaproszenie od sługi, a samochód ma wymodlony...nawet kolorem odpowiada Królestwu Niebieskiemu!"

- Ja z Szatanem nie mam nic do czynienia…

- Nie odróżni pani dobra od „dobra”...nasza rozmowa jest tego dowodem. Całe bloki emerytów siedzą w domach, tkwią w ateizmie i nudzą się...nie chcą Chleba Życia!

   Tak jest z większością. Dwa razy w roku obowiązkowa spowiedź. Kto to ustalił, bo to oznacza przyzwolenie na trwanie w grzechu szereg miesięcy i nawet przystępowanie do sporadycznej Eucharystii?

   Teraz płyną czytania z Pieśni nad pieśniami (Pnp 2,8-14) porównującej moją wiarę do radości zakochanej, która usłyszała głos umiłowanego przybywającego wiosną wśród śpiewu ptaków, kwitnących drzew i pachnących krzewów. Taka właśnie jest moja miłość do Pana Jezusa, który przybył do nas, całe dnie modlił się do Boga Ojca, nic nie miał, a za otwarcie Nieba został bestialsko zamordowany.

   Na ten moment prorok Sofoniasz (So 3, 14-17) mówił od Boga do narodu wybranego, a dzisiaj jest to nasza ojczyzna, bo Izrael odrzucił Zbawiciela. Teraz Sam Bóg woła do nas: „Pan, jest pośród ciebie, Mocarz, który zbawia, uniesie się weselem nad tobą, odnowi cię swoją miłością, wzniesie okrzyk radości.”

   Po Eucharystii, która ułożyła się ochronnie padłem na kolana pod feretronem z Panem Jezusem Miłosiernym i odmówiłem modlitwę. Jakże nasz Tata pięknie to uczynił! Pokarm dla dusz dający poczucie szczęścia wiecznego. Nic już nie liczy się na tym świecie, nie mam ciała, chciałbym tak klęczeć przed MB Fatimską i Matki Niepokalanej.

   Powiesz, że to wszystko jest już nudne, ale w tym czasie nie dziwisz się wyprowadzaniem pieska i karmieniem kotka, codziennym bieganiem po produkty żywnościowe, sprzątaniem, trzepaniem dywanów i myciem okien, a u wielu na tym kończy się czas oczekiwania na przybycie „Maleńkiego”. Nie zdają sobie sprawy z otwarcia Nieba (Raju)...nie wierzą w jego istnienie, a pragną szczęśliwości.

   Teraz rozmawiam z drugą znajomą, która pyta o moje życie. Moje obecne życie to dążenie do świętości. To przewyższa najwyższą wygraną w loterii europejskiej, a nawet majątek tow. Putina z jego umiejętnościami (uczył latać łabędzie), ale na ziemi przewrócił się i „go pokręciło” (dysk z rwą). To tyle na dzisiaj...

                                                                                                                    APeeL

enter...wówczas pojawią się różne dni z krótką informacją (jak w internecie).

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 grudzień 2017

Odsłon: 754

 Któż jak Bóg Jahwe!

   Miałem wątpliwość czy iść na Mszę św. o 7.30...ja wiem, że to jest grafomaństwo, ale nikogo nie dziwią opisy „blogerki” na temat swojego kotka (często w głowie).

    Musisz zrozumieć raz na zawsze, że ten właśnie moment każdego dnia decyduje o jego przebiegu zgodnie z Wolą Boga Ojca. Jesteś na stronie dzielącego się doświadczeniem bycia posłusznym, a to możesz ujrzeć na swoich dzieciach: jedno jest harde, a inne od rana pragnie przytulenia...

   Podczas mojego wahania napłynęła obecność Taty. Padłem na kolana i popłakałem się krzycząc w duszy, bo mam podsłuch i w centrali wywołałbym śmiech oraz dałbym potwierdzenie na trwanie w psychozie. Musisz zrozumieć, że nasz Deus Abba pokazuje przez to, że jesteśmy odkryci, „nadzy” dla władzy, a w Królestwie Niebieskim także w myślach.

   Łzy płynęły na ziemię i w tym krzyku przepraszałem za moje życie, a zarazem dziękowałem za wszystko...zaskoczony zalewem Miłości Bożej. To jest także dowód na powrót hierarchii w moim sercu...Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty, a dalej cała reszta Królestwa Niebieskiego.

   Na samym końcu dusz ziemskich jest moja osoba. Dlaczego na szarym końcu? Dlatego, że tak obdarowany powinien siedzieć w worze i popiele, pościć, odmawiać sobie wszystkiego, a usta otwierać tylko dla chwalenia Boga Ojca. Tak nie jest, bo prowadzę normalne życie, lubię żartować i zjeść na raz kilogram mandarynek.

    Na tej Mszy św. nie miałem wielkich przeżyć, a rozpraszał mnie brak dokumentu dotyczącego mojej grupy krwi i co chwila łapałem się na rozmyślaniach. Zajrzyj do swojej głowy, a zobaczysz? Eucharystia odmieniła mój stan duchowy, a z natchnienia Bożego: mam szukać grupy krwi w moim portfelu.

   Tak uczyniłem...jest zniszczony, ale do odczytania (z 1968 r.). Radość, bo nie będę musiał psuć żyły i tracić forsę, a grupa krwi jest potrzebna do zabiegu operacyjnego. Zarazem przypomniał się początek pracy, gdy na stażu trafiłem do oddziału noworodków z chęcią zostania pediatrą. 

    Szatan chciał skręcić mój los, bo wg Boga zostałem internistą i reumatologiem...z polubieniem dzieci Bożych z którymi kojarzą się ludzie starsi.

    Nie wiedziałem, że wrócę na Mszę św. wieczorną, ale właśnie opracowywałem i edytowałem zapis z tego czasu pracy z noworodkami. To doświadczenie przydało się później w pogotowiu, bo nie bałem się wezwań do maluszków i na rzut oka rozpoznawałem, że są zdrowe...przy przestraszonych matkach.

   Dodatkowo odebrałem prasę z samorządu lekarskiego z informacją o śmierci pani prof. Henryki Małdykowej u której się specjalizowałem (Instytut Reumatologiczny). W drodze na nabożeństwo wieczorne wołałam za wszystkie dusze, które skrzywdziłem, za znajomych z pracy, tych którzy mi pomagali, za pracujących w jednostce wojskowej, wszystkich z rodziny i kolegów z dzieciństwa, zmarłych z pogotowia.

   To nie da się powtórzyć, bo błagałem także Boga Ojca o miłosierdzie dla najdłużej przebywających w Czyśćcu, prosiłem o wstawiennictwo s. Faustynę...moją obecną opiekunkę, która rozumie kłopoty z ukrywaniem się podczas zapisywania dziennika.

    W Kościele „spojrzała” chorągiew z Panem Jezusem Miłosiernym oraz feretron z wizerunkiem Pana na tle świecącego krzyża. Dodatkowo byłem u spowiedzi , bo własne dzisiaj Bestia zalała mnie marzeniami seksualnymi..."czuwaj przez cały dzień i w nocy", ale upadły Archanioł jest mocniejszy w momencie naszej słabości.

   Po Eucharystii zostałem powalony w ciele i przez godzinę krążyłem w zimnie i deszczu odmawiając moją modlitwę. Po tym czasie wróciłem do nieba na ziemi czyli ciepłego mieszkania

   „Tatuniu najdroższy dziękuję Ci za taki przebieg tego dnia. Przepraszam za upadek. Dziękuję za pomoc, dziękuję za każdą chwilkę Twojej Obecności. Nie opuszczaj mnie Boże Ojcze i Panie mojej wieczności”.

   To tylko jedno zdanie z zawołań, których nie można zapamiętać, bo płyną od Ducha Świętego. Trzeba je rejestrować, ale nie mogę też „mówić do siebie” (dyktafon). Padłem wcześniej w sen, bo nasze ciało fizyczne jest bardzo słabe… 

                                                                                                                APeeL      

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 19 grudzień 2017

Odsłon: 796

„Chwała Tobie Słowo Boże”...

    Większość katolików nie interesuje się swoją duszą i przyszłym życiem, a śmierć traktuje jako swój koniec. Uczestnicy pogrzebu kupują moc wieńców i kwiatów - szczególnie dla ateistów - nawróconych po śmierci, bo takich uroczyście wnosi się do Domu Pana. Piękny pogrzeb nie daje zbawienia.

   Tak było też z Wojciechem Jaruzelskim, a na jego pogrzebie w kościele szpanował prezio Olek i Bronek. Takich zwłok nie wolno wnosić do Świątyni Boga Prawdziwego. Ja nie chciałbym ani jednego kwiatka, bo wszystkie trzeba postawić Panu Jezusowi, a sztuczne niszczą środowisko.

   W ręku znalazł się „Nowy Testament” Międzynarodowego Związku Geodonitów, których celem jest szerzenie Ewangelii Jezusa Chrystusa. Tam trafiłem na cytaty o wąskiej bramie prowadzącej do Królestwa Bożego.

   Pan Jezus mówił zawsze w przypowieściach, bo wszystko jest pokazane na ziemi. Nigdy nie przychodziłeś do kościoła, nie interesowała cię duchowość, nawet nie wspominam o duszy i jej zbawieniu...staniesz pod zamknięta bramą i będziesz pukał.

   Przecież nawet nie ziemi nie możesz wejść wieczorem do sąsiada, który ma ochronę całodobową. Zresztą większość nie wierzy w istnienie Nieba, a z Szatana i Piekła żartują. W tym czasie - do ostatniego uderzenia naszego serca - toczy się bój o duszę.

   Córka nigdy nie zaprosiła mnie do mieszkania, które jej kupiłem, bo mogę przyjechać kiedy zechcę. Musiałbyś zobaczyć jej minę, gdy po otworzeniu drzwi ujrzałaby moją osobę. Często jest odwrotnie, bo ojciec nie chce mieć nic wspólnego ze swoim wyrodnymi dziećmi. Takim stał się Izrael...

   Po wahaniu pojechałem na Msze św. poranną, a moją uwagę zwróciła Ew. (Łk1, 5-25) w której był opis bezdzietnego małżeństwa kapłana Zachariasza (za czasów króla Heroda), któremu przypadł los wejścia do przybytku Pańskiego w celu złożenia ofiary.

   Tam spotkał anioła Pańskiego, który oznajmił mu, że będzie miał syna (Jana Chrzciciela), ale on nie uwierzył, ponieważ był stary, a miłą żonę w podeszłym wieku. Z tego powodu stał się niemową do czasu narodzenia syna. Podobna sytuacja była z Manoachem i jego niepłodną żoną (Sdz 13, 2-7.24-25a).

   Przez moje ciało - od głowy do stóp - trzy razy przepłynął wstrząsający dreszcz (znak Prawdy)...przeważnie jest to nagły ucisk w sercu z zalaniem oczu łzami („dar łez”). Eucharystia zagięła się i ułożyła w koronę. To zagięcie było zapowiedzią cierpienia i faktycznie zmarnowałem czas na skanowanie, bo w Windows 10 jest inne niż w wersji starej. 

   Ponownie wahałem się przed wróceniem na Mszę św. wieczorną, ale w nagłej jasności ujrzałem tych, którzy nie wierzą Bogu Ojcu, a właściwie Jego Słowu. Zważ, że Stwórca nie rzuca słów na wiatr...jak Schetyna, Tusk i dr Ewuś itd. bo wszystko, co było zapowiedziane wypełniło się co do joty.

   W drodze odmówiłem koronkę do Miłosierdzia Bożego oraz moją modlitwę w intencji tego dnia. Ponowna Eucharystia sprawiła pragnienie dalszej modlitwy, a siostra w tym czasie śpiewała : „Pan jest mocą swojego ludu”.

   Teraz, gdy edytuję ten zapis pomyślałem o św. Jehowy, którzy odwrotnie do nas biorą wszystko dosłownie, dzielą włos na cztery i Pismo dostosowują do do swoich wymyślonych założeń. Nie uznają duszy ludzkiej, Trójcy Świętej, Pan Jezus jest dla nich tylko człowiekiem, nie ma czyśćca i kultu Matki Bożej oraz świętych. To nauka zmyślona...niby wg Słowa Bożego!

                                                                                                                          APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 18 grudzień 2017

Odsłon: 785

Któż jak Bóg „Ja Jestem”...

   Na początku tego dnia...padłem na kolana i zaprosiłem do mojej izdebki Boga Ojca, Pana Jezusa i Ducha Świętego, Matkę Bożą z Aniołami i Świętymi, a także św. Michała Archanioła.

   Po chwilce snu wzrok zatrzymała wielka rzeźba św. Rodziny, którą wykonał mój pacjent. Pomyślałem, że trzeba się za niego pomodlić, a po chwilce popłakałem się, bo zrozumiałem, że - przez ten znak - Matka Boża ze św. Józefem i Dzieciątkiem Jezus mówi: „zaprosiłeś nas i oto Jesteśmy”.

   Serce chciało pęknąć, a ja jestem twardy. Łzy płynęły po twarzy, a dusza wołała: „Dziękuje Ci Ojcze, w Trójcy Jedyny, dziękuję św. Michale Archaniele...dziękuję, och Jezu mój”.

   Poprosiłem św. Krzysztofa, aby był z nami w czasie wyjazdu, bo musimy jechać do ZUS-u (ponowne przeliczenie emerytury żony). Sami nie mogą tego uczynić, bo ktoś mógłby się obrazić większą emeryturą. To jest cwaniactwo tych, którzy powinni nam służyć!

   W tym czasie śpiewała Maria Laforet („Viens Viens”), gdzie są słowa błagania ojca ziemskiego, aby powrócił. Ja nie muszę tak wołać do Boga Ojca, bo jest przy mnie dzień i noc, a większość nie wie o tym...grzeszą jawnie budząc płacz u swojego Anioła Stróża. Na samą myśl o tym wstrząs przepływał przez moje ciało i popłakałem się z krzykiem.

   Podczas przejazdu w radiu Maryja dzieci śpiewały piosenkę: „Moim szczęściem jest Bóg”, a my z żoną wtórowaliśmy im. Samochód płynął w mgle, a Bóg Ojciec był "na wyciągniecie ręki" z poczuciem bliskości Królestwa Bożego. Jak Ci to przekazać?

    Na miejscu odmawiałem moją modlitwę, którą skończę w drodze na Mszę św. wieczorną. Eucharystia ułożyła się w koronę, ale zły rozproszył mnie kancelarią adwokacką. Napłynęło „dobre” natchnienie, aby tam wejść po nabożeństwie. Sam zobacz, bo w drodze powrotnej lokal z adwokatem był zamknięty na „cztery spusty”.

    Nasza osoba składa się z trzech części:

1. duszy z życiem duchowym i pragnieniem powrotu do Stwórcy. Duszy nic nie zadowoli na tym zesłaniu. Z tego wynikają ludzkie poszukiwania "szczęścia", a właściwie miotania się w ciemościach...

2. psyche nierozerwalnie związanej z życiem duchowym i różnymi chorobami, które są wynikiem braku nawrócenia...gdzie znajdziesz moc, pocieszenie i radość w czasie tego zesłania? 

3. ciała fizycznego, które pragnie tego życia i związanych z nim przyjemności, bo żyje się raz. Tak, żyje się raz, ale wiecznie!

     Na stole mam piękny obrazek Pana Jezusa z Eucharystią w dłoniach, a właśnie w starym zapisie jest informacja, że został przysłany z Niepokalanowa! Wówczas, tak jak teraz zaprosiłem Zbawiciela do mojej izdebki.  Pan Jezus przybył z Eucharystią w dłoniach, a Jego uśmiechnięte oczy na wskroś przenikają moją duszę!

   Nigdzie nie spotkałem tak pięknego wizerunku...to wprost obraz żywego Pana! Siostra wówczas śpiewała „Panie mój, Boże i Pasterzu mój! O! Jak szczęśliwy mój los!”

   W ręku znalazł się też obrazek Pana Jezusa siedzącego na kamieniu w koronie cierniowej, mała książeczka „Nabożeństwo do Ducha Świętego” oraz MB Pocieszycielka Strapionych z Sanktuarium, gdzie się nawróciłem!

   Na końcu Pan Jezus przekazał mi przez Vasullę Ryden, że jest uwielbiony przez moje doświadczenia i nigdy nie będę opuszczony...

                                                                                                                          APeeL