Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 23 luty 2011

Odsłon: 802

     Pan miesza radości ze smutkami. W nocy napłynął pomysł, aby napisać do prokuratury, Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Departamentu Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, a przecież wiem jak to wszystko jest ociężałe. 

    To będzie trwało jeszcze następnego dnia do momentu, gdy Pan Jezus otworzy mi oczy na moje "wielkie cierpienie”! Po Eucharystii ujrzałem śmieszność moich kłopotów i bezsens szukania sprawiedliwości w mojej ojczyźnie, gdzie nadal o wszystkim decyduje jeden telefon czerwonego bonzy!

    Zmarnowałem tylko czas i nieopatrznie zainstalowałem żonie program do pogaduszek, a o 23.00 córka miała pomysł, aby pogadać, a ja - w tajemnicy przed żoną - zaprosiłem ja do nas...z mężem i pieskiem!

   To naprawdę głupie, bo żona jest obolała po upadku, a dopiero wyjechał od nas wnuczek z synową. Właśnie obudziła się z ciężką migreną. Ktoś powie „eksperciku od odczytywania woli Boga...co się stało w główkę”?    

   Zgoda, ale zważ na intencję modlitewną dnia, a ja mam pokazywaną tylko namiastkę tego cierpienia! Popatrz, co wyprawiają ci, za których poświęcę ten dzień mojego życia:

- naprzeciwko kościoła, na końcu miasta otworzono elegancki zakład fryzjerski...tam nie przyjdzie nawet pies z kulawą nogą

- facet zniszczył piękny ogródek przed willą i dobudował pawilon handlowy...zepsuł wszystko, a pieniądze wyrzucił w błoto (3 lata wisi kartka „do wynajęcia”)

- sąsiadka dała zadatek na zakup mniejszego mieszkania, czas płynie, a nie może sprzedać swojego, bo nadszedł kryzys

- młodzi małpowali papieża i filmik z wygłupów emitowali w Internecie, a panienka w ich wieku zrobiła sobie sesję zdjęciową (akty) na cmentarzu

- Kaddafi bombarduje własny kraj i zabija Libijczyków

- rodzice pojechali za chlebem, a ich syn („eurosierota”) zabił swojego  dziadka

- osiedle we Wrocławiu zbudowano na terenach zalewowych.

     W ramach intencji trafiłem też na blog "Zsyp". Po czasie powiem Ci, że na złe pomysły wpadamy sami, a taki jak ja ma sprytnie podsuwane. Bardzo często odczyt intencji następuje po przebudzeniu. Zły to wykorzystuje i podszywa się pod stronę Bożą, bo zna moje słabości.

    Przenieś to na służby specjalne. Przecież ich nie ma, ale o przeciwniku wiedzą wszystko („lubi panienki”, wódkę odpowiedniej marki, szybka jazdę, zapomina się, jest jasnowidzem)...i w ten sposób można każdego zlikwidować. Tak właśnie stało się z naiwnym Lechem Kaczyńskim, który był inwigilowany.

     „Mądrość wywyższa swych synów (...) kto dla niej rano wstaje, będzie napełniony weselem. (...)  kto do niej się przykłada, mieszkać będzie spokojnie."  Syr 4, 11-19

    Dlaczego ludzie nie proszą o pomoc Boga Ojca? Czego szukają sami na tym zesłaniu? Właśnie płyną obrazy trzęsienia ziemi w Nowej Zelandii. Jak wielka jest nasza bezsilność wobec przeciwności. 

  Komunia św. o niezwykłej lekkości zwinęła się jak muszka przy koszuli, Słodycz zalała serce. "Wspomóż Panie, prowadź.  Dziękuję za łaskę powołania do Twojej służby. Słodki mój Panie, Jezu. Wieczny Opiekunie!"

                                                                                                                                     APEL

 

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 22 luty 2011

Odsłon: 817

Katedry św. Piotra Apostoła

    Dzisiaj zauważyłem, że człowiek Boży nie potrzebuje żadnej organizacji dającej poczucie mocy, a poznałem to podczas pracy w wojsku (8 lat). W jedności siła, ale z Bogiem! Jakby na ten moment do drzwi kościoła towarzyszy mi piesek przybłęda...

     Właśnie św. Piotr mówi: „[...] Starszych, którzy są wśród was, proszę [...] paście stado Boże, [...] z oddaniem, [...] otrzymacie niewiędnący wieniec chwały”. 1 P 5, 1-4

    A Pan Jezus namaścił go: „[...] Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr - Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze Królestwa Niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie". Mt 16, 13-19

    Na wizerunku to człowiek mocny fizycznie, a Pan Jezus  zmienił go w mocarza duchowego. Znajdę jego opis w wizjach Marii Valtorty („Poemat Boga - Człowieka”) i przekażę. Teraz wołam do tego Klucznika Niebieskiego: „Św. Piotrze rozwikłaj te sieci, którymi omotali mnie cwaniacy oszukujący nawet samych siebie"!

     Wracam z Mszy św. wieczornej, a serce mam wielkie i mocne...wielkie w walce ze złem. Trudno to pojąć bez łaski wiary. Sam jestem zaskoczony nagłą przemianą, ale nie ujrzałbym tego bez Komunii świętej. Musisz to przeżyć, wcześniej mieć jakieś cierpienie i pokonać je z Panem Jezusem.

    Taka łaska nie napłynie jutro, bo to pewien proces. Człowiek słaby nie może dostać wielkiego cierpienia, bo odwróci się od Boga i stanie się wrogiem wiary. To pokazane na sportowcach, himalaistach i tych, którzy ćwiczą się we wszelkich rodzajach walki.

    To całkowicie odmienne dziedziny, bo nie ma żadnej łączności pomiędzy mocą ducha (duszy), a ciała. Pan Bóg pokazuje jak trudno osiągnąć mistrzostwo, a w świecie duchowym  ś w i ę t o ś ć.

      Dochodzę do domu, a dzwony grają „Jezu ufam Tobie”. Wyobraź sobie, że nie poszedłbym na ponowne nabożeństwo. Cóż zaznałbym dobrego w domu? Jakie wieczne zdarzenie wypłynęłoby z telewizora?

    To, co przekazuję pojawiło się w jednym błysku, łzy zalały oczy, a wstrząs przepłynął przez ciało. Niech określi to fizjolog, bo wszystko trwało kilka sekund. Na pewno tak nie działa układ wegetatywny, bo moje łzy nie wynikają ze smutku, ale to łzy p r a w d y. Piszę, a św. Piotr wprost stoi przy mnie.

     W mocy zrodzonej w słabości...z walki nie dla siebie, ale dla prawdy i sprawiedliwości. Jeszcze jedno: całkiem zapomniałem wspomnieć o moich imionach (maż skała)... 

                                                                                                                               APEL

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 21 luty 2011

Odsłon: 970

    Bardzo boleję, że wczoraj zmarnowałem czas, a pragnę każdą obecną chwilkę mojego życia ofiarować Panu Jezusowi. Właśnie zmarło dwóch mężczyzn młodszych ode mnie.

    Z drugiej strony ten smutek przybliżył mnie do Pana Jezusa. To wielka Tajemnica Boża, a zarazem mała, bo dzieciątko skaleczone w paluszek biegnie do ziemskiego tatusia.

    Po wczorajszych utrapieniach dodatkowo męczyły sny. Poprosiłem Boga o pomoc, a później w kościele o prowadzenie przez Pana Jezusa.

    Podczas kąpieli z otworu wentylacyjnego dolatywało gruchanie gołębi, które tam ogrzewają się. To znak pokoju, ale nie przypuszczałem, że dzisiaj moja dusza dozna ukojenia.

    Pan Jezus uzdrowił epileptyka, ponieważ uczniowie nie poradzili (egzorcyzmowali chorego), a  "Ten rodzaj można wyrzucić tylko modlitwą i postem". Mk 9, 14-29

    Po Komunii św. siedziałem w nawie bocznej...sam na Sam z Panem. Po 10 minutach słodycz zalała usta, a cisza z tykaniem odległego zegara kościelnego koiła serce.  Wyszedłem z duszą, która wołała z tęsknoty:

    „Panie mój! Słodyczy i Ukojenie mego serca.

     Najdroższy Jezu!

     Po smutkach obdarzasz radością i pokojem!

     Ile jest z Tobą atrakcji. Boże mój”.

     Prawie chciało się płakać, bo nagle ujrzałem - na tle wczorajszego bezpowrotnie zmarnowanego dnia - dzisiejsze cieszenie się Bogiem! „Pan mym pasterzem. Nie brak niczego...Niech łaska Twoja zawsze nam sprzyja”... 

    Na dwóch Mszach św. powtórzono pieśń do Ducha Świętego, a ja dopiero dzisiaj ujrzałem poświatę przy gołębicy na obrazie Trójcy Świętej w naszym kościele. Powiesz, że to wszystko szczegóły i nikogo nie interesujące znaki...to tak jak woda, lód i para.

    Jeżeli zauważysz małe znaki i niby nieważne to zauważysz także duże i ważne, które Pan da w odpowiednim momencie.

    „(...) Cała mądrość od Boga pochodzi, jest z Nim na wieki. (...) To Pan ją stworzył, (...) a tych, co Go miłują, hojnie nią wyposażył. Syr 1, 1-10

    Jakże Pan potrafi ukoić...dla każdego ma inne pocieszenia, a widzimy to w każdej rodzinie. U mnie to była modlitwa, dobre wiadomości: od naprawiającego komputery i to, że ważne pisma dotarły na odpowiedni adres.

    Żona podczas sprzątania odsunęła szafkę i podała mi obrazek, który leżał w kurzu...wizerunek św. Hostii otoczonej koroną cierniową! Wychodzę na Msze św. wieczorną, a nad horyzontem wita mnie wielka kula słońca.

    Komunia św. pękła na pół...Pan Jezus wprost mówi: „pamiętaj, że nigdy cię nie opuszczę”! Nagle zauważyłem, że mieszkamy w budynku z widokiem na wolną przestrzeń, a wokół panuje cisza i pokój. Zgasiłem światła, a latarnie świecące przez firankę dawały obraz świecących krzyży.

    Można powiedzieć, że dzisiaj Pan Jezus podał mi rękę, a stało się to dosłownie, ponieważ figurce na krzyżu urwała się dłoń, którą naprawiłem...                                                                                    APEL  

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 luty 2011

Odsłon: 896

     Przez dwa dni serce zalewała pustka i złość na prześladowców. To ewidentne działanie demona, a  znam już jego natchnienia...szczególnie, gdy napływa chęć odwetu, który jest niezgodny z nauka Pana Jezusa.

    W końcu  zacząłem wołać o pomoc do Anioła Stróża, a później do Pana Jezusa i wciąż  powtarzałem, że przebaczam. Miłowanie nieprzyjaciół to najwyższa próba na ziemi. Ja wiem o tym i tego dotyczą dzisiejsze czytania.

    Bóg przemówił do Mojżesza: «Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan Bóg wasz! Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. (...) Nie będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy (...) ale będziesz kochał bliźniego jak siebie samego. (...)”. Kpł 19, 1-2. 17-18 .

    Kapłan rozmawiał z dziećmi o świętości i poprosił, aby chcący jej podnieśli ręce. Prośbę skierował także do nas, ale z trudem drgnąłem, bo większość wstydzi  się kojarzenia z postaciami na obrazach.

    Pan Jezus przed chwilką mówił: „(...) Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego (...)”. Mt 5, 38-48

    Idę do Komunii św. i ze łzami w oczach przebaczam swoim nieprzyjaciołom. Siostra śpiewa: „Ja wiem w Kogo ja wierzę (...) to Ten, co zstąpił z Nieba, co życie za mnie dał”.

    W kilka minut stałem się człowiekiem Bożym, bo jesteśmy cząstką Stwórcy i mieszka w nas Duch:„(...) Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście”. 1 Kor 3, 16-23 To niepojęte i na co dzień nie mam tej świadomości.

   Moje serce zostało wywrócone do góry nogami...z pełnego nienawiści stało się pełnym miłości miłosiernej. Nie wystarczy tylko słowo przepraszam (jak u Stefana Niesiołowskiego czy posła PO Roberta Węgrzyna), bo to tylko sprawa ust.

    Ludzie wychodzą z kościoła, a ja chciałbym zostać z Panem Jezusem i tak po prostu siedzieć. Nie mogę wypowiedzieć ani słowa, a jestem z rodziną i można pomyśleć, że się pogniewałem, bo zawsze gadam i żartuję. Tak będzie cały dzień. Opisuję ten moment, aby ukazać przemieniającą moc św. Hostii.

    W domu, na stole leżała otwarta książka „Dzieje duszy” św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Teraz zdziwiony czytam słowa: „(...) Mamy miłować się tak jak umiłował nas Pan Jezus, bo „Nie ma większej miłości, jak dać swe życie za tych, których się miłuje”. J 15, 13.

    Demon zepsuł mi dzień, ponieważ oszuści internetowi obdarowali mnie programem, którego nie mogę skasować, bo trzeba kupić płytę. Trwało też zamieszanie, bo żegnaliśmy gości. Dodatkowo "natchnieni" dzwonili do nas na szczycie bałaganu. To wszystko miało sprawić mój smutek i marnowanie czasu, którego mam już niewiele.

     Droga do świętości jest prosta: trzeba miłować bliźniego jak siebie samego, a dalej nieprzyjaciół, ale to osiąga garstka. Wśród nich był Henoch, którego wczoraj Pan zabrał: „(...) nie oglądał śmierci. (...) podobał się Bogu (...)”.  Hbr 11, 1-7                                                                                              APEL