Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 maj 2007

Odsłon: 783

   My jesteśmy cząstką Boga Samego...kroplą oceanu! Dlatego Twoje i moje serce pragnie powrotu do Ojczyzny Prawdziwej. Większość czuje, że świat ich nie zadowala, szukają czegoś, a wówczas -  Przeciwnik, który wie, że Bóg Jest - podsuwa im różne spaczone cele.

   Większość ludzi pokłada ufność w ciele fizycznym i najważniejsze dla nich jest zdrowie. Każdy widzi, co dzieje się z VIP-ami i „gwiazdami” wszelkiej maści...brzydną i ramoleją. Nawet unikają ludzi, a szczególnie paparazzich. Bóg pokazuje, że ciało jest tylko opakowaniem dla duszy, która po jego zużyciu zostaje wyzwolona...jak motyl z larwy.

    Nikt i nic nie zadowoli ludzkiego serca...tylko Ojciec Prawdziwy. Poproś o Światło, a zobaczysz, że wszystko jest tylko dodane. Nie możesz żyć dla żony, dzieci, piesków i kotów, sportu, itd. Ja wiele lat żył dla hazardu (jak p. Wiśniewski), a to jest szatańska pułapka.

   Celem naszego życia na tym zesłaniu jest powrót duszy do Królestwa Niebieskiego (zbawienie). Kiedyś miałem sen z błyskami:

-  nieokreślony kapłan (Stare Przymierze)

- złoty kielich wypełniony czerwonym winem (Męczeństwo Zbawiciela)

- kapłan za Stołem Ofiarnym z symbolem ryby na ornacie (chrześcijaństwo)

- wielki chleb posypany makiem (Eucharystia)

- na końcu tory...to jedyna droga poprzez Kościół Zbawiciela do Królestwa Bożego!

   Pan Jezus jest w środku mojego serca i w środku serca każdego wierzącego..te serca tworzą Jego Kościół! Do Jezusa zatęsknisz, gdy pociągnie Cię Bóg Ojciec...proś o to w modlitwie. Wówczas ujrzysz wszystko w jednym błysku (jak przebudzony ze snu) i to Oczami Boga...czyli duchowo i z pewnego oddalenia.

   Ponadto musisz dać się prowadzić, a to wyjaśnia ewangeliczne określenie warunku wejścia do Królestwa Bożego: musimy stać się jak dzieci. Ja pragnę tego niewolnictwa, a to oznacza oddanie mojej woli Ojcu Prawdziwemu („bądź Wola Twoja”). Tylko w ten sposób zaznasz prawdziwej wolności dziecka Bożego i radości duchowych, których nie da nam ten świat!

   Na ten moment z radia popłynie piosenka w której zakochany śpiewa o swojej miłości do dziewczyny (motylka), a moje serce znalazło się w Sercu Boga Ojca...„Nasza miłość jest tak wielka, tak bardzo wielka, że zmieściłoby się w niej całe niebo”!

   Tak jest teraz zawsze, bo to jest odwrócenie pierwszej miłości (pięknej i czystej)...teraz Miłości Ostatniej (wiecznej). Zrozumiesz mnie, gdy też pokochasz Boga Ojca, Boga Syna i Boga Ducha Świętego.

    Zdziwisz się, że tak pisze lekarz („człowiek wykształcony”), ale nikogo nie dziwi, że większość kolegów kłania się różnym bożkom...nawet nie zdają sobie z tego sprawy. Bóg Ojciec może wezwać każdego. Właśnie z radia Plus płyną słowa Piotra rybaka do apostołów i starszych w Jerozolimie (Dz 15, 7-21):

   <<Wiecie, bracia, że Bóg już dawni wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. /../ Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę /../>>.

    Wielu jest nieświadomych jak kocha nas Bóg. Pan Jezus mówi: „trwajcie w miłości Mojej”, a to jest wezwanie do tego, aby być z Panem codziennie. „Resztka Pana” uczestniczy w codziennych spotkaniach. Wiesz jak smakuje codzienny chleb, a pomnóż to pragnienie przez nieskończoność, a zrozumiesz czym jest Chleb Życia (Eucharystia)...dla duszy. .

   Zobacz działanie Boga w mojej codzienności, bo dzisiaj, gdy to opracowuję żona wzięła z kościoła i podała mi dwie książeczki o Eucharystii, a dodatkowo z „Prawdziwego Życia w Bogu” Pan Jezus prosił: „Kochaj Mnie”!

                                                                                                                                       APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 19 maj 2007

Odsłon: 977

słowa kluczowe;

„nie ten, co zabija ciało”...                                                                                             

      Zerwał mnie gwizd czajnika, ale nie chciało się wstać na nabożeństwo. Zrozum   teraz  niewierzącego  kapłana. Jakie  męki  przechodzi, ile wysiłku przed nim, a ile złości i niechęci  do  ludzi oraz Boga wpuszcza mu szatan!

    Dziwne, bo dzisiaj (18.01.2013), gdy to przepisuję była podobna sytuacja. Zbudzono mnie o 5.55 z poleceniem: „mam być na pierwszej Mszy św.”. Zerwałem się dopiero o 6.12 i zdążyłem na Ucztę Pańską z kapłanem ziewającym na cały kościół. Ten kapłan po kwadransie podał mi Cud Ostatni i o tym przeczytasz w aktualnym zapisie.   

    Powie  ktoś:  taki  wierzący, a  krytykuje  kapłanów! To żadna krytyka tylko pokazanie naszej nędzy. „Przeciwnikiem” duszy jest ciało: z jednej strony święte naczynie, a z drugie zwierzę, które ciągną instynkty.

    Przecież lepiej jest leżeć w ciepłym łóżeczku i rozmyślać „nad sensem życia” zamiast iść do Pana Jezusa. Ludzie stoją całe noce, bo sklep sprzedaje w promocji różne niepotrzebne rzeczy, a tu pokarm dający życie wieczne...już tutaj na ziemi.

    Drugim wrogiem duszy jest upadły Archanioł (szatan), przeciwnik Boga o którym nie usłyszysz nawet w Kościele świętym. To z jego powodu nasze dusze są dołączone do ciała i wygnane z Miłości z Królestwa Niebieskiego do ziemskiego Egiptu!

    Jego moc czynienia zła skutkuje śmiercią wielu braci w wierze. Piszę to jako ostrzeżenie, bo ignorowanie tego faktu jest porażające. 

    Przykładem ziemskim takiego wyzwolenia jest świadek koronny mafii…nie  ważna jest  śmierć, ale pozbycie się grzechu dającego śmierć prawdziwą (duszy). Trwanie w mafii to tragedia  k a t o l i k ó w, ponieważ nie  mogą  uczestniczyć w Sakramencie Pojednania. Wyzwolenie  daje  wolność dziecka  Boga  i  życie wieczne, bo „nie  ten,  co  zabija  ciało”! To  bardzo  proste. 

    Przed chwilką miałem w ręku „Fakty i mity” 1/2013, które można skomentować krótko: „diabli nadają”. Bestia nie musi nawet kusić opętanych intelektualnie redaktorów, a nawet profesorów (Hartman i Senyszyn). Główny pogląd tych zniewolonych duchowo braci: Tam Nic Nie Ma.

    To oznacza, że nie ma świata demonów, ale wciąż o nich piszą. Przez to uważają, że atakują Kościół święty od siebie, bo są przekonani jak senator Kazimierz Kutz, że „Kościół mąci w głowach Polaków, bo żyje z kłamstwa”.

    Dzisiejsza intencja modlitewna została podana na spacerze, gdy na ruchliwą trasę wbiegł pies, a kierowca ostrzegł go klaksonem. Wokół mamy rożne takie znaki; od  świateł  drogowych, szlabanów po różne tablice informacyjne  przy  stacjach   benzynowych, gazowych, elektrycznych. Jeszcze oznaczenie terenu  skażonego epidemiologicznie (gangrena, tyfus, BSE) oraz zagrożonego radiologiczne z  Czarnobylem  na   szczycie.

    Jako  lekarz na co dzień mam do czynienia z beztroską ludzi, która  powoduje  wiele  nieszczęść:  zaprószenie  oka  wapnem, zranienie  piłą, upadek  ze  schodów, pomylenie leków! 

    Główne ostrzeżenia otrzymaliśmy od Boga-Ojca (przykazania przekazane Mojżeszowi) oraz przez proroków, a na końcu przez Pana Jezusa (Dobra Nowina).

    Zdziwiony  stwierdziłem,  że  w  książce  zakupionej  wnuczkowi  wpisałem; "niech  B ó g   cię  strzeże   i  chroni"...                                                                APEL    

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 18 maj 2007

Odsłon: 803

    Od razu wyjaśnię, że szczęście ziemskie (ciała fizycznego) nie ma związku ze szczęściem prawdziwym związanym z naszymi przeżyciami duchowymi. To namiastka przebywania w Królestwie Bożym. Jest to ekstaza po Eucharystii, ale głównie poczucie, że mam Ojca Prawdziwego i pewność życia wiecznego.

   Normalni ludzie szukają zadowolenia w posiadaniu, zabezpieczeniu finansowego, powodzeniu u płci przeciwnej oraz władzą wszelkiego typu. Znam to, bo przed nawróceniem chorowałem na bycie kierownikiem przychodni lekarskiej. Na szczycie piramidy stanowisk mamy bożków pragnących władzy nad światem. Niżej widzimy szefów partii zabijających się o wygranie wyborów niezależnie od swoich kwalifikacji i predyspozycji. Z tym łączą się różnego rodzaju przywileje...z odznaczeniami („blacharstwem”) włącznie.

   Dzisiaj, gdy opracowuję tą intencję pasują aktualne przeżycia duchowe (z 02.04.2017 r.), gdy w oczekiwaniu na Mszę św. siedziałem w cieniu, śpiewały mi ptaszki, a od rzeki wiał łagodny wiatr. Zawołałem: „Panie jak dobry jesteś dla mnie! Boże mój dziękuję za prowadzenie. Twoja dobroć daje wielki szczęście. Nie można tego wypowiedzieć, bo są to szczęśliwe chwilki na tym zesłaniu, pełnym codziennych udręk i kuszenia. „Jezu mój! Panie! Dziękuję Ci za wszystko...za starającą się żonę. Bądź z nami aż do śmierci...”.

   Zobacz podobieństwo przeżyć z podobnej sytuacji sprzed lat 18.05.2007 r. Wówczas podczas przejścia na Mszę św. też śpiewały mi ptaszki, wyszło słońce, a serce zalewała pogoda ducha. Dodatkowo cieszył mnie postęp w nauce pisanie na komputerze, bo wcześniej używałem (także w przychodni) maszyny do pisania (inny układ liter z uderzeniami w klawiaturę).

    Przed kościołem dalej śpiewały mi ptaki, fale łagodnego wiatru koiły upał, „patrzyła” wielka figura Jezusa Frasobliwego, a duszę zalewała słodycz Boża, bo dzwony zapraszały na spotkanie ze Zbawicielem w Eucharystii. To był święty czas…czas dążenia do świętości. Moja dusza znalazła się w Królestwie Bożym, które jest juz na ziemi ("w nas").

    Słodycz i bliskość Boga dają pragnienie trwania w tym stanie. W symbolu grobu Pana Jezusa była wielka i pęknięta św. Hostia. Teraz rzadko mam dar współcierpienia, które zawsze zapowiadało samoistne pęknięcia Eucharystii. To zawsze oznaczało jakieś kłopoty lub przeszkody, a zarazem Pan Jezus mówił „My” czyli „Jestem z tobą”. Dziwne, bo ta intencja wypadła w piątek, ale „drogi Pana nie są naszymi”. Dla mnie to bardzo jasne...

    Kapłan zalecił modlitwę za zmarłych, aby zaznali wiecznego szczęścia w Niebie! Jak przekazać moją radość, w której Deus Abba (Tata) pokazuje elementy Nieba na ziemi. Teraz, gdy to opracowuję łzy pojawiają się w oczach z powodu obdarowania z bliskością Pana Jezusa. 

     W gabinecie przychodni płynęły słowa piosenki: „bawmy się, bawmy się…dzisiaj chce się żyć!”, a pacjentka mówiła, że jest szczęśliwa, a wzrok zatrzymała ulotka leku ze zdjęciem dziewczynki pełnej radości oraz biegnącej przez łan zboża z rozpostartymi i uniesionymi ku niebo dłońmi!

    Dzień pracy zakończyła wizyta przedstawiciela firmy farmaceutycznej, który podarował mi nową zasłonę do parawanu lekarskiego z wielkim s ł o ń c e m...symbolem radości życia, szczęścia i pogody ducha! Teraz, w pogotowiu jedziemy do porodu, a radość zalewa serce i duszę.

    W czasie zabierania pacjentki zerwało się stado gołębi, które u mnie zwiastują pokój! Wróciłem do bazy i padłem na kolana, a właśnie w radiu Maryja była Msza św. i podawano Eucharystię. Z serca wyrwał się krzyk: „Panie Jezu, proszę przyjdź do córki”, kapłan właśnie śpiewał „zaufaj Sercu Maryi, zauważaj Jej wielkiej Miłości!"

    Podczas następnego wyjazdu nie chciałem, aby kierowca karetki włączył radio, a tam płynął śpiew „Abba Ojcze” oraz słowa dziękczynienia. Wracamy, a smutek miesza się z radością, bo płynęła piękna melodia, a żółta głowa słonecznika tańczyła na wietrze! Tyle lat żyłem i nie widziałem takich małych radości! Świat szuka mocnych wrażeń, silnych i niezapomnianych przeżyć, a tutaj radość z dzieła stworzenia...

                                                                                                                                  APEL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 17 maj 2007

Odsłon: 819

Słowo kluczowe; „bo tu już nie ma  c h l e b a”...

    Na mszy porannej rozpraszają „kłopoty”, bo nie mam prawdziwych. Stoję pusty…jak wierzący niepraktykujący. Nagle, podczas konsekracji moje serce przeszyła Miłość Boża, a ciałem wstrząsnął dreszcz...łzy zalały oczy, których nie mogłem otworzyć.

    Miałem tylko jeddno pragnienie: paść na ziemię i leżeć krzyżem. Musisz sam to przeżyć. Każdy kontakt miłosny - jak między ludźmi - jest niepowtarzalny. Zacząłem głęboko oddychać z pojękiwaniem...tak jak jak podczas cierpień fizycznych.

    „Jezusa ukrytego mam w Sakramencie czcić, wszystko oddać dla Niego, Jego Miłością żyć...tu już nie ma chleba, to Bóg to Jezus mój”.

   Wrócił czas przejazdu do kościoła i moje zawołanie do znajomego, który może handlować czasem;

- od Boga-Ojca zapraszam pana do kościoła, to wielka Jego łaska, zawiozę pana i odwiozę!

- ale ja idę teraz po chleb!

- dlaczego nie chce pan chleba za darmo...Chleba, który daje Życie?

     Strzeliłem w jego serce, bo uśmiechnął się znacząco, a zapraszam go wielokrotnie. Jakże Pan zadziwia; oto zakupiona „Biblia dla dzieci”, gdzie z okładki „patrzy” Pan Jezus łamiący chleb!!

    Później przepłyną obrazy pragnących chleba; w telewizji pokażą rodziców 10-ciorga dzieci (sam często wydawałem takim zaświadczenia do Caritasu), głodni w Afryce, wyjeżdżający za chlebem, gołębie zjadające okruszyny.

    Chleb to symbol pokoju w rodzinie - często dzielony - w „Imię Ojca i Syna i Ducha Św.”! Przez chleb widzialny Pan ukazuje Święty Chleb - Eucharystię. Często sama pęka w moich ustach - Zbawiciel mówi; Jestem z tobą, „My…razem”. Wówczas czeka mnie cierpienie, a Pan wspomaga moją służbę.

   W kupionych „Faktach i mitach” dwie strony zdjęć z Etiopii. To kraj katolicki, niezwykle biedny, gdzie króluje głód i brak chleba. Popłakałem się przy zdjęciu starca z krzyżem na czapce i wielkim różańcem na szyi. W nocy oglądam reportaż o Korei Północnej, gdzie jeszcze niedawno zagłodzono trzy miliony ludzi.                                                                                                                            APEL