Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 26 marzec 1991

Odsłon: 170

26.03.1991(w) Radość gołąbki wijącej gniazdo...

    Teraz piękna scena. Piękna gołąbka z radością zgarnęła siano-wyraźnie widzę ja trzyma w dziobie. Wzbiła się i leci na szczyt wieży kościelnej, gdzie będą małe! Po przebudzeniu się zrozumiałem "prawdę dotyczącą ciąży": cały świat zwierzęcy z radością szykuje się do przyjęcia potomstwa, które przynosi pokój i radość. Cóż ich obchodzi bałagan świata...

    To Mądrość Boża...w dwóch snach miałem pokazane...

1. Nie wolno wykręcać się od nałożonych obowiązków

2. Z radością wypełniać Wolę Stwórcy.

    "Panie Jezu przekazuję Ci ten dzień i w Twoim Imieniu idę do pracy". Podczas przejścia z modlitwą kobieta na ulicy zamawiała wizytę domową. Nie mam chwilki spokoju, szczególnie w takich sytuacjach. Kobieta pragnęła dodatkowo iść ze mną do przychodni. Powinienem powiedzieć, ze modle się, ale to jest wstydliwe.

    "Panie Jezu, jeżeli dzieciątko jest to pobłogosław mu...ja go przyjmuję! Boże Ojcze Wszechrzeczy jeżeli możesz przenieść dzieciątko do najdłużej czekających i wytrwale modlących się...uczyń to, proszę Ojcze,pociesz nieszczęśliwych."

   To wszystko płynęło z głębi serca - dzieciątko przyjąłem, Jezus je błogosławi, a Bóg Ojciec Wszechrzeczy może go przenieść do oczekujących!

    Sprawdził się sen do przodu: widziałem kierownika z pismem i właśnie wchodzi, przybyła pomoc dentystyczna, która widziałem w gabinecie robiącą na drutach (potwierdza, że to czyni), a felczer był przede mną na wizycie domowej (nieporozumienie).

    Wychodzę z pracy i modlę się do "Boga Ojca", a to prawie się nie zdarza, ponieważ przeważnie wołam do Pana Jezusa i Matki Bożej. Po latach to odwrócę, bo Boga Ojca postawiono na drugim planie!

    "Boże Ojcze, Ty dajesz różne dobra, nieraz zabierasz, a później wynagradzasz podwójnie. Podczas Twojego karania trzeba płakać z radości!"

    W tej krótkiej modlitwie zawarta jest cała dobroć Wszechmogącego, Miłosiernego Ojca, który zna każde swoje dzieciątko i każde otrzymuje od Niego swoją najlepszą cząstkę. Niektórym wydaje się, że otrzymuję zbyt mało (taka jest większość), bo nie wiedzą, że nawet na to nie zasługują!

     Przed rozpoczęciem pracy otrzymałem pocieszenie - kartkę od byłej pacjentki, której przedstawiła Jezusa z barankiem. Tak często prosiłem, aby Jezus był ze mną...i właśnie dzisiaj pracowaliśmy wspólnie.

    Umęczony człowiek, przysnąłem na fotelu, a w momencie budzenia wyjaśniła się sprawa ciąży. Nie wiem czy z żony oprócz smutku przechodzi na mnie umęczenie? Potwierdziła, że wczoraj - w momencie największego nasilenia smutku w moim sercu - poczuła się lepiej. Spróbuj przyjąć cierpienie za innego! Przecież jest to pokazane w naszej codzienności...

                                                                                                                                  APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 25 marzec 1991

Odsłon: 193

    Budzi muzyka, a kolega dyżurny już wciąga w politykę, a ja na progu Wielkiego Tygodnia pragnę ciszy i modlitwy. Udało się zrobić znak krzyża i trafić na chwilkę ułamek audycji religijnej o 7.05 - ucznia Jezusa poznasz po jego miłości.

   Dzisiaj mam wolny dzień, a napływa przestroga, że "zły będzie przeszkadzał, nie daj się wyprowadzić z równowagi". Wracam do domu napełniony miłością, próbuję odmawiać "Ojcze mój".

- Z tego porodu, który wiózł pan w nocy...jest syn!

- Proszę nazwać go Józef!

   Posłuchałem natchnienia, aby wstąpić do kościoła. Tak uczyniłem, a w Domu Pana serce zalała miłość i pokój! "Jezu...mój Jezu...tylko u Ciebie jest święta cisza! Siedzę skulony i tak mi dobrze. Po 5-10 minutach od Ołtarza św. popłyną głośne rozmowy, a nawet pokrzykiwania zespołu przygotowującego dekorację.

    Czy oni zdają sobie sprawę, że jest to miejsce ś w i ę t e na ziemi i wszystko trzeba wykonywać w cichości i spokoju - tak, jak czynił to Józef i Maryja!

    Dobro w sercu trwało...

- O czym pan myśli?...zapytał jeden z trzech spotkanych kierowców.

- Proszę nie pić w tym tygodniu, bo już widzę atmosferkę!

    Cały czas byłem uniesiony duchowo, a tego uczucia nic nie wyrazi, bo nie można określić go naszym językiem. To jest radość typu niebiańskiego - radość z łączności z Jezusem!

    Natomiast po powrocie do domu, gdy zacząłem przepisywać notatki, nade mną zaczęło się walenie (sprzątano i myto okna). Dodatkowo wróciła żona z wewnętrznym smutkiem i strachem, bo niejasna jest sytuacja co do ciąży.

- To próba dla niej...napływa.

- Niewiele pomogła moja czułość i przymilanie się.
    Nagle w moje s e r c e napłynął śmiertelny smutek. Jaki człowiek jest słaby - jeszcze przed chwilką pocieszałem ją, bo "wszystko jest z Woli Boga...trzeba cieszyć się ze wszystkiego i grać na harmonii!"

    Smutek, który zalał serce jest obcy mojej duszy. Uciekłem w sen i wołam do Jezusa o pocieszenie...

- Przecież sam prosiłeś o przejęcie jej smutku...teraz prosisz, aby ciebie pocieszyć!?

- Panie Jezu przekazuję Ci mój smutek.

    Nagle wszystko odwróciło się. Stałem się normalny, pogodny, silny i pocieszający. Pogodni z żoną trzepiemy dywan - ten spada na mnie i obcierała mi nos ("ładnie będziesz jutro wyglądał!").

W połowie wyłączyłem film "Niezłomny" z Nazaretu...Pan Jezus jako rewolucjonista! W smutku idę wcześniej spać i proszę Jezusa o pokazanie "prawdy" dotyczącej ciąży u żony - w śnie.

                                                                                                                              APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 24 marzec 1991

Odsłon: 207

Niedziela Palmowa

Wstałem i na kolanach poprosiłem: "Panie Jezu bądź dzisiaj ze mną." Wróciłem do łóżka i po dłuższym czasie zorientowałem się, że w myślach przebiegam wszystkich z mojej pracy "pod kątem mafii".

    Nikt nie uwierzy, ale pan ziemski ma wielu wyznawców. Natychmiast odrzuciłem tę pokusę, bo chciałabym wykrzyczeć o swojej krzywdzie. Wszystkim pokazać swoją mękę, a każdemu powiedzieć prawdę w oczy (pouczyć). To ewidentne działanie demona!

   Ze strony Bożej napłynęła podpowiedź: "Msza św." Podziękowałem Panu Jezusowi, a zarazem napłynęła wielka chęć pójścia do kościoła. Przy próbie toalety trzasła żarówka. Napływa podpowiedź, że mogę przystąpić do Eucharystii! "Weź książeczkę z rachunkiem sumienia."

   Od pierwszych chwil Mszy św. napięcie jest tak wielkie, że z trudem wytrzymuję 1-3 sekundowe przypływy miłości i tęsknoty do Boga i Jezusa. Lud śpiewał: "Święty Boże... Święty Mocny"...otwieram oczy, a w Ołtarzu jest napis: "Przebacz mi!" Wszystko wokół przeniknięte Bożą Miłością...to inny świat.

   Pojękuję w duszy, a łzy same lecą po policzkach - udaję, że wycieram nos. Odczuć serca w tych chwilach nie można wyrazić ludzkim językiem i przekazać innym. Teraz dopiero wkraczają kapłani, a ja już tyle przeżyłem!

- Czy nie byłem chciwy?

- Czy nie marnowałem czasu?

- Czy jako Judasz nie sprzedaję Jezusa każdego dnia?

   "Panie Jezu pociesz żonę, zabierz jej niepokój, rozdrażnienie i smutek - daj to mi...odmień serce syna i córki!" Eucharystię przyjmuję w intencji kolegi z żoną z kościoła zielonoświątkowego. Proszę Matkę Prawdziwą "o objęcie ich córeczki".

    Dzisiaj mam dyżur i po przyjęciu św. Hostii wybiegłem z kościoła, usiadłem w samochodzie i w ciszy przeżywałem napełnienie Duchem Św.! W kościele było bardzo dużo ludzi - nigdzie "kątka" do padnięcia na kolana. Nadeszła moc, cichość, milczenie i pokój. Kto tego nie przeżył, ten nie wie o czym piszę!

    W pogotowiu okazało się, że postąpiłem słusznie - już jest wyjazd i kręci się pacjent z zatrzymaniem moczu. Pędzimy karetką, praca silnika, trzaski karoserii, lekka muzyka z radia - ja milczę jak niemowa, a jestem malutki jak dzieciątko. Kto odda nastrój tej chwili? Jakimi środkami ziemskimi?

   Ponownie proszę Jezusa o pokój dla żony - moje serce koi modlitwa przebłagalna...dobrze, tak dobrze. Jak wielką chorobą duszy jest  a t e i z m! Gdzie oni uciekają w udrękach i kuszeniach szatańskich?

   W drodze powrotnej czytam słowa i rozważania ojca Tomislava Vlaśica. "Matka Prawdziwa broni nas przed Szatanem...każdy dzień należy zaczynać z Jezusem, prosić Go o pomoc i w Jego intencji pracować - wszystko będzie wykonane sprawnie i szybko, czas na modlitwę nie jest czasem zmarnowanym, bo "Bóg wówczas pomaga w pracy."

   Czytam to zadziwiony, bo to moje rozważania! Dalej: "Pokój Boży, który spływa od Boga nie ma n i c wspólnego z technikami medytacyjnymi oraz lekami uspakajającymi. Dusza zjednoczona z Bogiem nie potrzebuje żadnych środków uspakajających i medytacji!" Nie zrozumie tego "normalny" człowiek! Niech pan nie klnie dzisiaj, proszę to zrobić dla Pana Jezusa...mówię do kierowcy.

    Teraz jesteśmy w chatce babci (78 lat) udręczonej przez synka (51 lat), który od rana chodzi pijany. Pocieszam ją na odejściu: "Matka Boża wie o pani, proszę się do Niej zwracać...zawsze pocieszy".

   Teraz już inna chatka - tutaj babcia, mimo biedy jest uśmiechnięta,otoczona 11-ma wnuczkami. Śmiejemy się, radzę jej, aby napisała list: "Kochany ZUS-ie proszę o podwyższenie emerytury, ponieważ mam 11 wnuczków i po rozdaniu kieszonkowego nie mam środków do życia".

   Dla odmiany waląca się chatka z kupą ludzi: "malinowe noski" i otwarte złamanie nogi. Poszkodowany mężczyzna pali papierosa.

    Po powrocie do bazy piję kawę i słucham nagranych słów o Nikodemie, który przychodził do Jezusa nicą. Pomyślałem o moim nocnym zapalaniem lampek na krzyżu.

   Po drodze kupiłem pęk kwiatów - żona rozpoczyna następny rok życia. Maryla Rodowicz właśnie śpiewała: "ile dróg musi każdy z nas przejść, by człowiekiem się stać".

- Jezu mój, ile ludzie muszą się namęczyć, aby odkryć, że istnieje Królestwo Niebieskie! Dlaczego tak jest? Czy faktycznie każdy musi przejść odpowiednią ilość powrotów w ciało fizyczne (wówczas myślałem o reinkarnacji)?

   W moim mieście ludzie mają wszystko: pokój, ojczyznę, wolność, dobrobyt, kościół i Jezusa z Prawdą! Dlaczego nie chcą Królestwa Niebieskiego? Naprawdę nie chcą! W moje pracy (około 50-70 osób) są to 2-3 osoby!

    Niespodziewanie z audycji radiowej o 18.15 słucham pięknych słów o Matce Bożej, gdzie kapłan mówił: mam trzy imiona (trzecie Maria), jego matka w ciąży prosiła o to, aby został księdzem! Matka Boża od początku wiedziała, że Jezus będzie oczekiwanym Zbawicielem...od początku brała udział w naszym zbawieniu. Matka codziennie przybliża nas do Jezusa.

    Po takich słowach mam chęć ucieczki w ciszę i modlitwę, ale nie ma gdzie, a dodatkowo jedziemy na wyjazd. Niepotrzebnie pouczam, bo wolę prawdziwych pogan niż niewierzących chrześcijan, którzy opowiadają o złych kapłanach.

   Później będę  czytał słowa o. Kolbego skierowane do mnie: "nie poprawiaj, nie upominaj, ale sam się poprawiaj i wszystko czyń w Imię Jezusa i Niepokalanej!" Teraz jestem u prostego człowieka, którego wiara równa się mojej i wszystko jest dla nas jasne!

   W dyspozytorni czytałem słowa o. Kolbego o Matce Bożej: "córka Boga, przewyższa wszystkie stworzenia w Niebie i na ziemi, Oblubienica Ducha Św. to nasza Prawdziwa Matka - nigdy nas nie opuści".

   Przerywa to żartujący sanitariusz o bobce, która zasnęła w kościele i szydził ze zmartwychwstania.

- Proszę nie śmiać się z Jezusa...pan też zmartwychwstanie!

- Zdarza mi się to codziennie rano!

- Budzi pan ciało, a musi pan obudzić duszę!

    W smutku skierowałem ponownie myśli ku Matce Prawdziwej, bo "znowu obrażają Twojego Syna. Niepokalana. Panienko Święta...Czysta z Czystych...Dobra z Dobrych...Opiekunko Prawdziwa...Ty, która będziesz w chwili moje śmierci...Mamo moja prowadź mnie i spraw, abym był mały...podnoś mnie, gdy upadnę!"

    O. Kolbe pisze o upadkach...w ten sposób Bóg daje nam znać o naszej nędzy i w ten sposób wywołuje naszą pokorę. Pyszny zawsze zniechęca się, a sprawiedliwy upadnie 7 x dziennie! Serce ściskają mi słowa o. Kolbe...

- A gdzie Ona jest?

- Wyżej od Aniołów...daleko, daleko aż się w głowie mąci...przecież to Matka Boża! Słowo "matka" to jeszcze zrozumiałe, ale "Matka Boża?" Na 4- 5 miliardów mała garstka wielbi Niepokalaną i Jej Syna.

   W smutku wróciłem na "swoje legowisko" - dalej biegnie serial. Tyle marnowanych środków, jak piękny mógłby powstać film o Matce Bożej.

   Położyłem się, zakryłem twarz dłońmi i wołałem "Zdrowaś Mario"...tak pragnę teraz ciszy, a kolega śmieje się w duchu ze mnie, judzi do kłótni i dyskusji. Wyłączyłem telewizor, zgasiłem światło i pod kołdrą odmówiłem modlitwę przebłagalną.

   Po dalekim wyjeździe przez godzinę czytałem w ciszy Ewangelię - z napełnioną Jezusem duszą, ale pełen tęsknoty poszedłem spać.

                                                                                                    APeeL

                                     

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 23 marzec 1991

Odsłon: 178

 

    Rano, na dyżurze podziękowałem Matce Bożej za wytrwanie w poście i poprawę w infekcji. Mam pomodlić się, ponieważ później nie będzie czasu.

    "Panie Jezu władco każdej duszy - Ty z miłości do mnie i do innych oddałeś jedyną rzecz, którą miałeś na własność: życie! Jezu mój, wiem, że pragniesz dowodu mojej miłości ku Tobie...jeszcze jestem słaby, jeszcze wymagam ćwiczeń, ale Wola Twoja, nie moja niech będzie w każdej chwilce mojego życia."

   Zacząłem moją modlitwę: "za podżegaczy wojennych."

-Napływają przeszkody, wspomnienia, miłe i niemiłe przeżycie - oto obraz zadowolonego funkcjonariusza: "żyć krótko i ładnie wyglądać w trumnie!" Koniak pędzony nocą, który wypiliśmy po zbadaniu jego znerwicowanej żony.

- Skąd zły wie, że z tą pacjentką będę rozmawiał o Matce Bożej jeszcze przed chwilą narastało zdenerwowanie, napływali pacjenci, nawet nie mogłem wypić kawy.

- Matka dała pani znak (kilka razy ukazała się, przekazywała wizję miejsca, gdzie zamieszka i ukoiła przed deportacją)...powiedziała Jestem! Pani ma szczególny obowiązek świadczenia o Niej! To dług...

   Nie może pani denerwować MB Częstochowska w klapie prezydenta. Czy robi coś złego dlaczego tyle nienawiści? Nie wie pani - zły pracuje dzień i noc! Nawet panią podmówił, że nie powinno się obnosić swojej wiary...on zawsze działa pod pozorem dobra!

    Dzisiaj napadają mnie w myślach "bolszewicy i mafia"...to zawsze jest od demoina!" Teraz już nie zabraniają drukować Biblii - nawet sami drukują i się dorabiają!

    Wpada rodzina z kobietą, która zasłabła na Mszy św. pogrzebowej matki! Wszystko jest darem - nawet uczestnictwo w mszy. Widzę w wyobraźni całe zamieszanie, wynoszenie pacjentki, zdenerwowanie. Strata czasu duża (10 km do mnie), badanie, zastrzyk. Wróciła zdrowa na koniec pogrzebu!

    O 15.00 napływa natchnie, aby otworzyć "Dzienniczek", gdzie trafiam na słowa: "cierpliwość łączy się z cichością!" Jaki jestem jeszcze słaby - bardzo źle znoszę diabelskie uderzenia przez żonę, gdy zadowolony wracam do domu. Właśnie w tym momencie mówi, że "nasza córka ma przyjaciela!"...dodatkowo syn z kolegą zbałaganił pokój!"

    Wielokrotnie prosiłem ją o oszczędzenie mi tych głupot. Każdy żyje swoim światem. Około 14.3 0 zapaliłem lampki na krzyżu i pierwszy raz uzyskałem radość z tego, że nie mam żadnego wstydu! "Jezu mój, Jezu - tylko w Tobie jest Prawdziwy Pokój, tylko w Tobie prawdziwe ukojenie. Ty zawsze Jesteś, zawsze masz czas, cierpliwość, koisz i pocieszasz...dlaczego Jezu biegnę do Ciebie po uderzeniu!"

     Napływa odpowiedź: "spójrz na małe dziecko - co robi, gdy przestraszy się psa? Szybko biegnie do spódnicy matki!" Tak Jezu, ja jestem takim malutkim dzieciątkiem, które zawsze musi uciekać do Ciebie!

   Wszyscy zapomnieli o urodzinach żony i matki - córka ją zdenerwowała, syn zabrudził narzutę, a ja nie kupiłem kwiatów i jestem sprawcą "ciąży" (dodaj wymyślonej). Przed północą obudziło mnie jej łkanie i dźwięk odkładanego różańca...

                                                                                                APeeL