Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 23 wrzesień 1991

Odsłon: 581

    Budzę się "chory", żona marudzi, nie wychodzi planowany dzień wolny. W skołowanych myślach mam siłę na przeżegnanie się. Wczoraj czytałem o zarzutach, stawianych przez Zygmunta Kałużyńskiego ks. Jerzemu Popiełuszce...jest mi przykro, ponieważ lubiłem go, ale widzę jego duchową zgubę, a jest już „pełnoletni”.

   Przeżegnałem się wodą od Faustynki i idę ładnie ubrany, wymyty, ale wewnątrz chory duchowo („grób pobielany”). Dzisiaj jest wyjątkowo dużo ludzi...w tym biednych i bardzo biednych oraz ciężko chorych.

   Dopiero około 14.00 zacząłem odmawiać modlitwy, a Zły podsunął mi obraz knajpy z dobrym jedzeniem i zimną wódką! Naprawdę mam tylko takie pragnienie, ale nie rezygnuję z modlitwy. Nawet jest mi dobrze w pustym i cichym gabinecie przed św. Obliczem Pana Jezusa. Odniosłem sukces, bo nie kupiłem alkoholu i w bólu odmawiałem moją modlitwę.

   Pod domem napłynął zapach kapusty i golonki. Zobacz bój duchowy, ale na pomoc przybyła Matka, bo z telewizora popłynie program „LUZ” w którym grupka młodzieży mówiła o swoich przeżyciach duchowych. Nagle widzisz dobroć Boga Ojca, Pana Jezusa i Matki Bożej. To sekundowe błyski miłosnej łączności i zarazem pewność, że wiedzą o mnie, wspomagają, a ja mam za wszystko dziękować!

    Wypiłem resztkę posiadanego koniaku…

                                                                                                                          ApeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 22 wrzesień 1991

Odsłon: 593

   Trwa wczorajszy dyżur w pogotowiu i o 2.00 zrywają do wypadku. Napłynęła informacja (chyba od Anioła Stróża), abym zabrał narkotyki! Główny sprawca wypadku to zabity dzik, ale pięciu młodych ludzi jest poturbowanych, zakrwawionych a jeden z nich ma złamaną miednicę (dla niego miał być narkotyk).

   Wszystko załatwiamy, pędzimy do odległego szpitala. Myśl uciekła do cierpień ludzi młodych. Ile trzeba się najeździć, naszukać, aby znaleźć wyznaczoną przez Boga partnerkę. Na pewno lepsze byłoby odczytanie Woli Stwórcy. Cóż, ci młodzi ludzie biegną do fałszywego światła! Tam nie spotkasz Prawdziwego Życia, ale śmierć ziemską (grzech), a nawet potępienie.

    W brzydkim śnie zły podsuwa strachy, bo nie lubi miłości małżeńskiej! To wróg rodziny i małżeństwa sakramentalnego. Natomiast pomaga w zdradach, umila taki czas, organizuje i podpuszcza! Żona powiedział, że widziała św. Ołtarz naszego kościoła z Panem Jezusem Miłosiernym. Jakże pięknie mówi ks. Zawitkowski;

   „Dobrze, że mamy miejsce świątynię, gdzie możemy się wyciszyć od szumu świata i nabrać Mocy Bożej! Bóg mówi do nas ze spokojem...

• kto chce iść za Mną niech weźmie swój krzyż!

• nie to brudzi człowieka, co pochodzi z zewnątrz, ale to, co pochodzi z wnętrza człowieka

• Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników, będzie oplwany, ubiczowany i zabiją Go!

• chciej zrozumieć, nierozumny człowieku, że wiara bez uczynków jest martwa…

• wierzysz w Boga?...dobrze czynisz, ale i diabły wierzą z drżeniem!

• jeśli nie staniecie się jako to dziecko nie wejdziecie do Królestwa !

• ty zaś o człowieku Boży pamiętaj o tym! "

   Ty zaś o człowieku pobożny czyli postępujący po Bożemu...jeśli chcesz wstępuj w moje ślady. Ja nie chcę krzyża. Ja mam dosyć krzyżów, boję się krzyża, mój jest już za ciężki. Przecież można ominąć krzyż, ale to będzie po twojemu!

   To będzie bezbożnie. Droga bezbożnych jest najwygodniejsza, ale prowadzi donikąd! Przecież postępuję zgodnie ze swoim sumieniem! Jak masz ukształtowane sumienie? Po Bożemu czy po twojemu? Przecież zachowuję tradycję i zwyczaje! Ja jestem wolnym, cywilizowanym i wykształconym człowiekiem...obmywam dzbanki na zewnątrz! Plemię przewrotne - odrzuciliście prawo Boże!

   Szczycicie się zewnętrznymi manierami, etykietkami, blichtrem, groby pobielane na zewnątrz. Wewnątrz jesteście pełni zgnilizny. Zobacz swoje wnętrze. Stamtąd pochodzi wszelkie zło! To czyni człowieka bezbożnym! Wiara bez uczynków jest martwa...to wiara w Jezusa Niedzielnego!"

   Pięknie, pięknie i jeszcze dalej, że; "kładę przed tobą pobożność (Życie) i bezbożność (Śmierć) - wybieraj! To nie krzyż się chwieje, ale świat się chwieje!

   W drodze na Mszę św. miałem wielką radość. Przed Eucharystią wołałem do Matki w intencji pacjentów; „rozwiedziony niech wróci do żony, ojciec w separacji niech wspomaga córeczkę, a pewnej wdowie niech się wszystko ułoży”. Po wyjściu wiernych odmówiłem „Biczowanie” Pana Jezusa (u mnie to; „św. Rany i św. Krew”). Dalej modlitwa będzie trwała na działce z postawieniem kwiatów pod krzyżem.

   Tak piękny duchowo dzień psuje koniak i jedzenie aż napłynęła prośba o opanowanie ze zdrobnieniem mojego imienia! W smutku zawołałem do Jezusa; "Panie moje serce jest z Tobą!" Pan Jezus naprawdę czuje każde drgnienie naszego serca! Przecież narkomani też wołaj w swoich smutkach, a Dobry Bóg nie odrzuca nikogo.

                                                                                                                           APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 21 wrzesień 1991

Odsłon: 610

    Minęła północ, a ja jako faryzeusz łapczywie wypijam resztę koniaku i czytam o przeciwieństwach;

•  dobro-zło, Bóg-szatan...

•  świat materialny (ziemia) to także wszelkie uzdrawiania, czytania zapisów losu, irydologia, leczenie energią, telepatia..itd.

•  świat duchowy w którym "tumani" szatan...przesądy, horoskopy, "znaki" z oddawaniem czci bożkom!

  Nagle myśli i serce uciekły do Matki, a z duszy wyrwało się wołanie:

Matko! Wybranko Boga, Panno Niewinna i Czysta do końca

Józefa Żono oddana Bogu

Jezusa Matko i moja

Mateczko, wszelka ochrono coś przeszła wszystko!

Tobie trzeba oddać każdą chwilkę życia, każdy smutek, lęk, pragnienie

dla białych Biała

dla czarnych Czarna

może Bóg da, że żółtą będziesz...

Matko każdego!

Matko świata !

Niech stworzenie śpiewa i tańczy

Niech grają w Niebie organy

to Ty nam dałaś Synka małego

koniec szatana - ludzkość zbawiona przez Ciebie i Jego!"

   Zgasiłem światło, ale napłynęło natchnienie, aby się pomodlić. Tak zacząłem odmawiać Litanię Loretańską, gdzie znajduję słowa w zawołaniach; „Tyś pierwszą po Bogi ozdobą! Tyś chwałą kościoła świętego! Tyś wszystkich zbawionych radością! Tyś ludu grzesznego ucieczką!”

   Jakże jest to wszystko piękne! Tam jest też prośba; "Matko Boska, wstawiaj się za nami". Napłynęły też słowa piosenki; „Matko, która nas znasz...przyjdź i drogę wskaż, do Syna Twego nas prowadź - Pokój światu daj!”

   Przed wyjściem do pracy przeżegnałem się wodą święconą od siostry Faustynki, a później wyświęciłem gabinet lekarski. Poprosiłem Matkę Jezusa o pomoc, bo pracuję w przychodni i na dyżurze w pogotowiu (jeden budynek). Wszystko poszło sprawnie...

   Na wyjeździe Matka zaprowadziła mnie do pary staruszków; on były więzień obozu koncentracyjnego, uszkodzony przez miażdżycę z powodu palenia tytoniu, na granicy dwóch światów ma tylko jedno marzenie...zapalić papierosa! Jego zatroskana żona jest kategoryczną przeciwniczką tego.

   Powiedziałem jej; przyprowadziła mnie tutaj nasza Matka, bo słucha pani podszeptów demona. Jego działanie poznajemy po owocach! Jaki jest owoc pani "dobra”? To złość i wzajemna nienawiść małżonków z niepokojem na granicy śmierci. Czy mąż był u spowiedzi i Komunii Św.? Tak umęczony życiem człowiek! Gdzie trafi po śmierci, a jego dni są policzone? W tym czasie pani ratuje go odstawieniem papierosów, co nawet z punktu medycznego jest błędem. Papierosy szkodzą, ale nikotyna rozszerza naczynia!

   Pacjent usiadł uradowany pierwszym papierosem, a jest już g. 11.00. W tym czasie żona tylko kiwała głową i dziękowała. Wybiegła nawet za nami, bo ujrzała swoje otumanienie przez Szatana.

   Na ławce przed pogotowiem, w słoneczku i zapachu z ogniska (personel piecze kartofle i kiełbasę)...w oderwaniu od świata - z twarzą w dłoniach - płynie moja modlitwa; „niech św. Krew tryskająca z Twoich Ran podczas ubiczowania obmywa wszystkie moje grzechy!” Te słowa napłynęły w sekundowym śnie do mojej duszy! Kto mi je powiedział?

   Serce zalała wielka tęsknota, a teraz – podczas odmawiania mojej modlitwy - krążę z Jezusem od Kajfasza do Piłata i Heroda! W tym czasie płynie zapach jedzenia, mlaskanie i żarty. Współpracownicy nie wiedzą dlaczego nie chcę w tym uczestniczyć!

   Dopiero po 30-40 minutach wróciłem do ciała i świata i mogłem jeść kartofle. Żonie zawiozłem kwiaty, a syna wzmocniłem finansowo (imieniny). Za wszystko podziękowałem naszej Matce!

   Po koronce do Miłosierdzia Bożego i modlitwie za dusze oziębłe załatwiłem otyłą pacjentkę z migreną, której zaleciłem posty...rozeszliśmy się jak członkowie jednej rodziny. Nagle w sercu odczułem stan duszy pielęgniarki wiernej PRL-owi… "Panie Jezu odmień jej serce...ile tutaj jest oziębłych, Jezu mój”.

   Przez serce przebiegła smużka Miłości Jezusowej, która objęła serce tej pielęgniarki i wszystkich ludzi z którymi pracuję, a nawet tych, których spotkałem w tej chwilce. "Ojcze nasz. Panie obejmij Swoją Opieką wszystkich ludzi z którymi się stykam, którzy nie budzą się i nie szukają Ciebie!”

   Na wyjeździe dalej płynie moja modlitwa z podziwianiem przydrożnych kapliczek. Każda chwilka obecnego życia jest inna z modlitwami dostosowanymi do sytuacji. Naprawdę pragną tego w Niebie!

   Po wyjściu z nędznej chatki, gdzie z radością załatwiłem matkę pięknych dziewczynek. Zażartowałem; „na pewno nie chce się pani robić”! Ona śmiejąc się potwierdziła to, bo właśnie wszyscy zbierają kartofle!

   Na ten czas pasuje cz. Chwalebna Różańca. Jakże to wszystko piękne ułożone, gdy żyjesz każdą chwilką w łączności z Matką! Dzięki Jej ochronie naprawiłem błąd diagnostyczny (pacjentka mogła umrzeć), ale na czas przeniosłem ją z podlegającego mi oddziału. „Dziękuję Matko...jeszcze raz dziękuję!”

Teraz w ciemności jedziemy z porodem, kończę modlitwy dzięki którym przez cały dzień nie gadałem!

                                                                                                                                    APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 wrzesień 1991

Odsłon: 626

    Przypomniała się wczorajsza dyskusja telewizyjna o prawach człowieka z obecnością kapłana. Jakże bliscy mojemu sercu są ludzie uduchowieni. Wówczas widzisz kontrast; Światłość Niebieską i zaćmienie mądrych tego świata.

  W tym czasie Zły uderzał co chwilkę; właśnie wpuścił mi obraz spółkujących homoseksualistów...aż zawołałem "Matko Boża!” Pomoc nadeszła natychmiast, bo w sercu popłynie pieśń; "Ojcze nasz, który Jesteś w Niebie i na ziemi. Wszędzie Twój Duch”...kto mi to śpiewał?

   Przed wyjściem do pracy przeżegnałem się wodą poświęconą od Faustynki i zacząłem cz. Bolesną Różańca. Duchowo znalazłem się w Jerozolimie; w domu Marka, w ogrodzie oliwnym, tam gdzie modlił się Pan Jezus. „Nie byłem dzisiejszej nocy z Tobą Panie Jezu, ale Ty nie zwątpiłeś we mnie”.

   W oddziale wewnętrznym miałem chwilkę spokoju, bo trwało śniadanie. Ból ściskał serce, które wołało; „Jezu mój! Nigdy nie doznam nasycenia bez Ciebie...tym życiem! Tak chciałbym pisać o Tobie, Jezu mój, Niewinny z Niewinnych, Czysty z Czystych...Święty ze Świętych!

    Teraz, tuż po ubiczowaniu popycham Ciebie, poszturchuję, wyśmiewam i poniżam, kłaniam się jak królowi posadzonemu na pieńku...w szkarłatnym, podartym i brudnym płaszczu. Nie kto inny, ale ja wciskam Ci na głowę koronę cierniową, czując się zwycięzcą! Jezu mój wybacz! Jak to wszystko zniosłeś?"

    Zapiski robię w konspiracji, a dzisiaj mam ciężki dzień, ponieważ trwa Sejm RP. Wówczas - jako zagrażający porządkowi publicznemu - podlegałem nasilonej inwigilacji, którą koledzy reprezentujący psychiatrię radziecką określają „urojeniem prześladowczym”. "Panie Jezu ilu jest tak wiernych Tobie? Ile życia zmarnują ci bracia!"

   To mój ostatni dzień zastępstwa ordynatora oddziału wewnętrznego. Właśnie przybył pacjent, który umiera z powodu przerzutów nowotworowych. Wielkie guzy utrudniają mu siedzenie i leżenie (pobiera narkotyk). Jakże marzyłem o rozmowie z nim, ale Matka Boża przysłała go dzisiaj.

- Czy ja z tego wyjdę?...zapytał, a ja zaleciłem, aby poczekał, bo trwa wizyta. W tym czasie poprosiłem Ducha Św. o poprowadzenie rozmowy. Nie wiem jak powiedzieć mu, że jego dni są policzone.

     Oto treść mojego m o n o l o g u...

    "W naszym środowisku istnieją dwie szkoły informowania ciężko chorych...od czasu wojny i rządów ateistów nie wolno było zabierać nadziei! To było oszustwo, ponieważ śmierć ciała fizycznego oznaczała koniec!

    Ile dzisiaj zapłacono by za pana jako niewolnika? Czy ktoś kupiłby pana? Pobiera pan narkotyki - czy  jest to decyzja błaha, aby komuś podawać takie leki? Sam pan wie jaka jest pana sytuacja.

    Istnieje jednak dusza, drugie doskonałe ciało, które zostanie uwolnione w momencie śmierci (z larwy wyleci motyl)! Część duchowa po wyzwoleniu wraca do Boga Ojca! Przepustką do Nieba jest Sakrament Namaszczenia Chorych. Od tego momentu nie będzie mógł pan powiedzieć, że nie wiedziałem”.

- Tak, miałem taki znak po śmierci matki! Na moich oczach zrzuciła ze stołu papierosy i popielniczkę!

- Dodam jeszcze, że tę pracę przyjąłem w celu zbawiania pacjentów. Nawet prosiłem Matkę Bożą o rozmowę z panem. Czy to przypadek, że został pan przysłany do mnie ostatniego dnia zastępstwa?

   Dzisiaj, gdy przygotowuję ten zapis do edycji (10.12.2019) serce ścisnął ból i po 28 latach popłakałem się, a u mnie jest to znak prawdy!

                                                                                                                                  APeeL