Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 15 grudzień 1992

Odsłon: 655

   W łasce wiary Szatan nęka koszmarami sennymi z różnymi formami kuszeń. Teraz napłynęła wielka radość z wcześniejszego wstania i „tracenia czasu” na rozmowę z Bogiem (moje modlitwy). Dobrze się stało, bo właśnie wysyłają karetką do umierającej staruszki, która do końca kochała obecne życie. Odejdzie do Pana jeszcze tego dnia o 16.00…

   W przychodni trafiłem na normalny „młyn”, a chciałem wyskoczyć do dentystki. Zły nękał mnie dodatkowo, wpuszczał złości oraz dał natchnienie, aby pojechać o 11.00, a było wówczas najwięcej ludzi. Dobrze, że rano poprosiłem Boga Ojca o błogosławieństwo tego dnia, a wówczas jesteśmy prowadzeni innymi drogami...niby przypadkowo wpadłem na laborantkę rtg i zrobiłem sobie zdjęcie tego zęba.

   Już mam wyjść, ale Pan sprawił, że musiałem załatwić cały ciąg staruszek (nie mogłem ich zostawić), a to sprawiło, że z chorym zębem trafiłem do koleżanki jako ostatni...przy pustej poczekalni!

    Teraz, na wizycie domowej jestem u bardzo starego małżeństwa z dziadkiem mającym wygląd patriarchy (siwy łącznie z brodą), który stwierdził, że spowiedź powinna być międzynarodowa...inaczej można nakłamać księdzu.

    Tak poznałem intencję tego dnia i po koronce do Miłosierdzia Bożego popłynie moja modlitwa: „za zgrzybiałych staruszków”. Ten dzień zakończy wizyta u porażonej wylewem matki zmarłego kapłana. Ona także kochała to życie...nawet w jej dokumentach będzie moja karteczka (z 20 stycznia 1988 r.) ze słowami: „Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie zachowa je na życie wieczne”.

    Ta kobieta kilka razy uciekała od śmierci, bo miała śmiertelne obrzęki płuc. Prawdopodobnie została wysłuchana w żarliwych modlitwach i dlatego „żyje”: wszystko rozumie, cierpi, ale nic nie mówi. Nad jej łóżkiem wisi Jezus Miłosierny, a w domu panuje cudowna energia. Jakże chciałbym tutaj siedzieć.

    Córce zalecam odczytanie Woli Ojca i przekazanie próśb modlitewnych o uruchomienie chorej lub jej zabranie (życie roślinne). W podzięce podarowano mi książkę o życiu wiecznym.

   Zmęczony dyżurem, pracą w przychodni, chorym zębem i atakami demona padłem śmiertelnie zmęczony. W tym czasie przepłynęły obrazy niedołężnych staruszków z mojego rejonu lekarskiego: ateisty, umierającego, bojącego się śmierci, głuchej jak pień, chorego na astmę oraz stale dyskutującego. Ogarnij cały świat.

    Przepisuję to (18 grudnia 2018 r.), a właśnie zmarł Kazimierz Kutz (85 lat), który pod koniec życia powiedział, że głupieje na starość normalnie (coś w tym stylu)...znam to, bo sam grzybieję w tempie przyspieszonym (75 lat). Jeszcze nie garbię się, ale ciągną mnie drzemki w ciągu dnia...

    Wiedz, że w tym wieku ubytki kory mózgowej sięgają 30-50%, są kłopoty z koncentracją, pojawia się zaburzenie pamięci i uczenia się oraz:

usztywnienie poglądów (Bolek)

parcie na szkło (Schetyna)

pragnienie przybycia na białym koniu (Donald mniejszy)

bycie prezydentem (Biedroń)

dziwactwa (u mnie jest to dążenie do świętości)

pieniactwo (Niesiołowski)

zbieractwo (np. butów u „Stokrotki”)

mówienie do siebie i do telewizora (jestem w tej grupie, ale nie wiadomo ilu jest takich)

wyskoki (Kukiz: piłeś nie pisz!)

marzenie o powrocie do władzy (Komoruski)

zakochanie się w sobie (Gesslerowa)

chlapanie (Artur Petru z partii 6 królów),

a na końcu wymaganie opieki (02 stycznia 2019 r. otrzymam dodatek opiekuńczy)…   

- Panu Bogu wszystko się udało oprócz starości...mówili moi pacjenci.

- A co Pan Bóg pokazuje przez starość?

- Nie wiem!

- Proste: nie pokładaj ufności w ciele!

     Wpisz: memy: „Stary człowiek i morze”…

                                                                                                                                      APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 14 grudzień 1992

Odsłon: 376

     W nocy miałem koszmarne sny o charakterze symbolicznym, które potwierdziły się;

- oto widzę znajomego z pięknym orderem na piersi (rozmawiałem o orderze dla kolegi lekarza)

- jakiś wywiad do mikrofonu (mówiłem z mocą o wierze)

- idę ulicą, a płynie muzyka rockowa (mówiłem, że jest to muzyka szatańska)

- napastowali mnie młodzi natręci (tak było z samego rana, koniecznie chcieli dostać się do mnie)

- pojawiły się dwie kupki gnoju: mała śmierdząca (lewy zysk) i duża (wypłata)/

- rozmawiam o pośle Stefanie Niesiołowskim...

   Dzisiaj nie mogę modlić się, bo demon zalewa mnie wyrzutami sumienia. W takich momentach wzywałem pomocy: „Matko! Jak mogłem to uczynić? Tak nie wolno! Matko przebacz!” Ja wiem, że wyrzuty sumienia pochodzą od złego, ponieważ grzechy mam raz na zawsze przebaczone!

   Trwa nawał ludzi i spraw. Proszę Pacjentkę, aby korzystała z pomocy Nieba...wołania do Matki Bożej, a nie do zmarłego męża!

   Dzisiaj jest post w intencji pokoju w Jugosławii (środy i piątki), który świetnie znoszę (spożyję tylko 2 kawy, 3 kawałki chleba i 3 jabłka).

   Nie cieszą mnie datki od ludzi, nie chcę tego, krępuję się...wolę dawać niż brać. Napłynęła radość z powodu obdarowania złej córki. Wczoraj prosiła o pieniądze, a ja dopiero przy jej wyjściu chwyciłem się za kieszeń i dałem.

   Już czas koronki...niechętnie załatwiam wypuszczonego z więzienia, a on czekał cierpliwie od rana! Wszystko napisałem mu na maszynie i obdarowałem kawą i czekoladą. Podziękował za list, który przed laty napisałem do niego, gdy był w więzieni. Nie dano mu, ale przeczytano. Wyobrażam sobie tę scenę: jakiś wychowawca czyta na głos moje słowa o Panu Jezusie i o przyjęciu cierpienia.

   Nad tym wszystkim jest Mądrość Boga Ojca. Smutek zalał serce i w takim stanie pobiegłem do pokoju lekarza dyżurnego w pogotowiu, gdzie padłem na kolana i w całkowitej ciemności odmówiłem koronkę do Miłosierdzia Bożego: za uwięzionych, aby Pan Jezus przyjął ich w Swoim Miłosiernym Sercu…”Ojcze miej miłosierdzie nad więźniami”.

   Natchnienie sprawiło, że dodałem koronkę do Ukrytych Cierpień Pana Jezusa w Ciemnicy (nazywam ją w skrócie UCC). Popłynie też moja modlitwa aż do słów Pana Jezusa na krzyżu: „Boże, mój Boże czemuś Mnie opuścił?”

   Po chwilce snu jedziemy karetką, migają światłą, szumi silnik, deszcz pada na szyby, a ja sercem jestem na festiwalu pisma „Nie z tej Ziemi” w Krakowie, gdzie mam przedstawić problem odczytywania Woli Ojca…

   Przed północą dobrowolnie zgłosiłem się na wyjazd za kolegę, aby odmówić wszystkie modlitwy. Na miejscu zostałem zadziwiony, bo trafiłem do wielkich bogaczy, którzy mnie obdarowali.

   Wracamy ze szpitala, a ja z natchnienia tłumaczę personelowi (neopoganie), że posiadamy duszę, śmierć oznacza tylko odrzucenie ciała fizycznego...ostrzegam ich, że nie będą mogli powiedzieć: nie wiedziałem! Wskazałem, że mówię to od Boga Ojca jako wiedzący.

   Podziękowałem Bogu za ten dzień i poprosiłem o błogosławieństwo następnego dnia, a właśnie wybiła północ. „Niech będzie pochwalony Pan Jezus Chrystus".

                                                                                                            APeeL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 13 grudzień 1992

Odsłon: 802

   Tuż po wstaniu serce zalała nieokreślona złość i niechęć od Szatana, a właśnie jest rocznica stanu wojennego (13 grudnia 1981 - 22 lipca 1983). Wielki smutek zalał serce, nic nie można czytać, a telewizja wprost odraża! Nie istnieje dla mnie ten świat... 

    Przykro mi, bo kocham moją ojczyznę, całym sercem jestem oddany chorym i codziennie uczestniczę w Mszy św. Bardzo lubiłem żołnierzy, którym służyłem w jednostce jako lekarz. Dla służb stałem się obiektem ćwiczeń, bo: ”jak to?...nie ma u was szpiegów?”  Na dodatek trzaska podgląd...

   Serca skrzywdzonych są wydawane na żer Szatana, który w tym momencie zalewa mnie złością na „czuwajów”...jest we mnie żmija, lew i wilk, a ja nie mam takiego serca! To zarazem sprawia niechęć do władzy wciąż ludowej, bo rządzi stary układ. Lech Wałęsa nic nie zmienił, a po latach okaże się „Bolkiem”.

   Napłynęły obrazy nagle aresztowanych i uwięzionych w stanie wojennym. Dla zmylenia osadzono też Lecha, aby później mieć alibi do zrobienia go opozycyjnym prezydentem wszystkich Polaków. Co ja mam do tego wszystkiego?

   Zaplanowałem Mszę św. o 12.00 w sąsiedniej parafii, a zły kusił do bycia w moim kościele o 10.15. Nie podałem się, a po wejściu do tej pięknej świątyni i znalezieniu się - przed Panem Jezusem z Gorejącym Sercem oraz Matką trzymającą dwie korony - moje serce zalała radość Boża!

   Dlaczego świat szuka atrakcji poza wiarą? Z czym można je porównać, bo ja urzeczony wciąż dziękowałem Bogu Ojcu. Krzyknąłem tylko „Och! Jezu mój! Jakże Pan wynagradza”. Przecież jest to pokazane na małym dziecku, które z płaczem woła: "ja chcę do tatusia!" 

   Płyną czytania o radości Bożej (Izajasz), ale świat nie zna tego. Takie łaski spływają nagle, a to wyjaśnia poranny atak Złego, który ma dostęp do przebiegu dnia naszego życia.

   Teraz już wiem dlaczego kościoły nie podobają się złemu? To Raj na ziemi i Niebo dla wierzącego. Patrzę migające świece, obrazy i figury i nie mogę zrozumieć tego obdarowania w dniu dzisiejszym.

    Usiadłem w miejscu skąd widać Ołtarz św. z Jezuskiem, Matkę z o. Kolbe, krzyż z Panem Jezusem i św. Antoniego z Dzieciątkiem. Nie mogłem oderwać oczu. Niech nikt nie twierdzi, że błędne jest oddawanie czci obrazom i figurom! To wszystko wywołuje w moim sercu pokój i radość Bożą, a od twarzy św. Antoniego nie moglem oderwać wzroku! Jak wyrazić moje pokorne pochylenie głowy z zamknięciem oczu?

    To, co piszę jest wynikiem zadziwienia i radości napływającej od mojego Prawdziwego Ojca! „Ojcze mój, który Jesteś w Niebie...święć się Imię Twoje” z namaszczeniem odmawiałem Modlitwę Pańską. Dusza w tym czasie krzyczała: „nie godzien, nie godzien, nie godzien”, a do Eucharystii podeszło tylko kilka osób.

      W domu, na kolanach odmówiłem całą moją modlitwę w intencji tego dnia. Moje serce zalewał smutek i poczucie osamotnienia rodzin internowanych w stanie wojennym! „Panie Jezu - Ty także byłeś osamotniony od Getsemani aż do śmierci na krzyżu. Przebacz tym wszystkim, którzy odwrócili się od Ciebie i Ojca, także z tamtego czasu"...                                                                                                                                                                                                                                                               APeeL

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 12 grudzień 1992

Odsłon: 735

    Przede mną dzień pracy i następny dyżur...zła pogoda sprawiła, że w przychodni było tylko dwóch pacjentów, ale nie chwal dnia przed zachodem słońca i kobiety przed śmiercią. To sprawdziło się, bo skończyłem o 18.20!

    W środku przyjęć - podczas odmawiania części chwalebnej różańca - serce zalewała radość, którą zepsuł smutek żony z powodu przyjazdu córki. Przenieś to na nasz powrót do Boga Ojca. Podczas zbliżania się świętego czasu na koronkę (15.00) żona wskazuje na sprawy dzieci i mówi, że nie będzie słuchała mnie tylko Pana Jezusa.

    Uciekłem w ciszy na dyżur odmawiając moją modlitwę we właśnie odczytanej intencji. W pokoju lekarskim padłem na kolana, ale zerwano na wyjazd i w karetce odmawiałem moją modlitwę. Nic się nie odzywałem, kierowca patrzył podejrzliwie, a tym czasie wróciły obrazy tych z którymi rozmawiałem: ze smutnym, którego Szatan oddzielił od żony (trzeci wiek!) oraz bojącą się zawiesić krzyżyk…

    To są sekundowe błyski w sercu jak nakładanie obrazów telewizyjnych, a tutaj naszych dusz z ich pragnieniami. Jak wielkie jest cierpienie Pana Jezusa, gdy przenika miliony takich serc i dusz!

    Po kojącym śnie odczułem bliskość Matki Bożej Częstochowskiej. Padłem na kolana i w ciszy pokoju lekarskiego płynęły moje modlitwy, które zakończyło wołanie:

    „Dobra Pani! Matko moja! Twoje zawołania poruszają moje serce, a naprawdę żyję dopiero od czasu, gdy poznałem, że Jesteś Matko! Ja mam Matkę Prawdziwą! Dlaczego taka łaska Boża spadła na mnie? Skąd to wybranie do przekazania tak wielkiej Tajemnicy, że mam Ojca i Syna oraz Matkę? Popłakałem się...

   Teraz tłumaczę pielęgniarkom metody działania złego:

• wykorzystywane są wszystkie możliwe środki widzialne i niewidzialne

• w człowieku atakowanym powstaje wrażenie, że myśli i odczucia są jego

• ma niechęć do wrogów, ponieważ on jest lepszy

• podsuwane jest „dobro” zamiast dobra oraz mniejszego zła

• działania mają cel zmienić odczytaną wolę strony Bożej...

• największa nienawiść dotyczy działań przeciw Matce Bożej

• poprzez próby Bóg bada naszą odporność na pokusy Księcia tego świata, a pokusy przychodzą nagle, o różnej sile i różne na każdego...

• nie ma Boga, nie mamy duszy, „żyje się raz" (trzeba używać życia), bo ziemia wszystko przykryje i po śmierci będzie święty spokój, ale złapanych na to straszy śmiercią...

    Naród wybrany trzyma w zaćmieniu, a innych napuszcza na Żydów. Natomiast Stalinowi wpuścił: „jedność ludów” (homo sovieticus), a teraz zaleca czystki etniczne w Jugosławii! W tym czasie od Kościoła katolickiego odrywa inne organizując wspólnoty ekumeniczne i błędne kościoły (br. Roger).

    Dzieli małżeństwa wskazując na winę męża lub żony, bo jego nie ma i nigdy nie było! Wpuszcza nienawiść do kapłanów, wierzących katolików, a kabarety i pisma to jego pomysły.

   Zaleca „dobro” czyli „wyzwolenie kobiet” poprzez zabijanie własnych dzieci! Wskazuje na „prawdziwe wiary” (św. Jehowy) i na „synagogę Szatana” czyli Kościół katolicki. Wpuszcza wstyd wszystkim, którzy pragną mówić na jego temat.

   To on podsuwa, że nie mamy duszy, budzi zwątpienie w cierpieniu. Szczególnie pomocna jest modlitwa „Pod Twoją Obronę” lub proste zawołanie: „Matko ratuj”.

    Mnie złapał na „wrogów”, a przecież to cierpienie przekazałem Matce. Jutro jest rocznica stanu wojennego, a ja zagrażam RP Ludowej. Napływa niepokój od ludzi pilnujących mojej osoby i nawet ich niechęć…aż do nienawiści. Cóż ja zawiniłem?

    Jaka jest różnica pomiędzy szpiegiem i szpiclem? Zły wie, że nie ma żadnej, ponieważ tacy ludzie nie powinni istnieć na ziemi, bo wszyscy jesteśmy braćmi i powinniśmy służyć jedni drugim! W moje serce wpuszcza ich, a im moją osobę. Tak powstaje nienawiść w sercach Polaków, w tym wypadku ludzi, którzy pracują wspólnie przy ratowaniu innych.

    Na ten czas z radia płyną piosenki w różnych językach...jakże bliski i mały jest ten świat. Smutek zalał serce, ponieważ właśnie czytam o zbrodniach KGB. Ponownie padłem na kolana z wołaniem:

„Matko wszystkich ludzi. Matko wszystkich krajów. Matko matek...

Matko mówiących różnymi językami

Ty, która łączysz nasze serca

Matko wszystkich i każdego z osobna...”.

   Przepływa cały świat: zły od szatana i dobry od Matki. Zły kusi i nadal wpuszcza złości. Przeniknąłem to wszystko. To jest jawny bój o dusze, a Szatan nie lubi, gdy ujawnia się jego tajemnicy...tak jak służby bolszewickie.

   Na zakończenie tego dnia popłynie ofiarowanie się Matce Bożej...z obrazem: ja jako dzieciątko jestem na ręku Matki Najświętszej! Za taki obraz Marek Jurek wytoczył proces dziennikarzom, a to wielka łaska. „Dziękuję Panie Jezu za ten dzień”…

                                                                                                                                   APeeL