Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 02 marzec 2012

Odsłon: 1010

     Codziennie jestem zadziwiany przez Boga. Mimo kilku godzin snu zerwałem się do kościoła i trafiłem na czas Konsekracji. Dobrze, że  podszedłem do Komunii św., bo następnej Mszy św. nie było. Natychmiast wiedziałem, że o 20.00 będę na drodze krzyżowej w sąsiedniej kaplicy Miłosierdzia Bożego, a radość i pokój zalały serce.

    Czas szybko płynie i znowu znalazłem się w Przybytku Pańskim.

    Bóg właśnie mówi: „Jeśliby występny porzucił wszystkie swoje grzechy, które popełniał, a strzegł wszystkich moich ustaw i postępowałby według prawa i sprawiedliwości, żyć będzie, a nie umrze: nie będą mu poczytane wszystkie grzechy  jakie popełnił (...)”.  Ez 18, 21-28

    Tak jest naprawdę. Tylko człowiek człowiekowi oraz szatan wypominają nasze przebaczone grzechy. Ty, który to czytasz nawróć się z jutrzejszym pianiem koguta! Szczególnie w tym czasie: w Wielkim Poście. Nie patrz na nic, bo Miłosierdzie Boga to otchłań bez dna.

   Podejdź do konfesjonału, bo nie ma innej drogi - w normalnej sytuacji - przebaczenia grzechów! Szatan wpadnie w furię, podsunie ci wiele „dobrych” myśli, a nawet może zaszkodzić fizycznie.

   Psalmista zawołał: „Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi? (...) Ty udzielasz przebaczenia (...) U Pana jest bowiem łaska, u Niego obfite odkupienie. Ps 130, 1-8

   Kapłan wskazał na źle zachowujących się Polaków do Polaków, ale nie wspomniał o czerwonym walcu w mass-mediach, który bezkarnie opluwa wszelkie świętości i to co jest polskie. W moim sercu znalazł się Mariusz Gzyl ("Super Stacja"), który w środę małpował kapłana odprawiającego Mszę św. ku uciesze Kuby Wątłego. Powinni być za to ukarani.

    Na ich tle przypomniał się Rudolf Hess komendant obozu w Oświęcimiu, który nawrócił się tuż przed wykonaniem wyroku śmierci. Nie mówi się o tym, ale jest to przykład bezmiaru Miłosierdzia Bożego.

    Pan Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego”.

    Szatan złym ludziom wpuszcza „przecież nikogo nie zabiłeś”, a Pan Jezus mówi: „Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. (...) idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i ofiaruj dar swój. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze (...)”. Mt 5, 20-26

    „Miłujcie tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego (...) Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie?”. Mt 5, 43-48

    Po przyjęciu Eucharystii Ciało Zbawiciela zagięło się lekko na brzegu, a słodycz zalała usta. „Jezu ufam Tobie od dziecięcych lat, Jezus ufam Tobie choćby zwątpił świat. Strzeż mnie dobry Jezu jak własności Swej i w opiece czułej duszę moją miej”. Dziwne, bo wcześniej  śpiewałem to szereg razy.

    Nie podszedłem do całowania relikwii błogosławionego JPII, bo pomyślałem jak czułbym się na jego miejscu. W Królestwie Niebieskim największy święty jest najmniejszym. W tym miejscu na ziemi powinniśmy całować krzyż Pana Jezusa i Jego św. Stopy.

    Nie lubi mnie szatan. W ciemnym garażu, podczas wstawiania samochodu...włożyłem nogę do pojemnika z wodą, a mam nowe buty. W domu stwierdziłem, że kaloryfery są zimne (awaria ogrzewania), a zaspana żona w ciemności zauważyła brak tego buta! Powiedziałem jej, że zgubiłem...    

                                                                                                                                                 APEL     

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 01 marzec 2012

Odsłon: 983

    „Precz z komuną! Precz z komuną!” krzyczą posłowie stojąc i klaszcząc po odrzuceniu sprzedaży „Lotosu”. Łzy zalały oczy, bo Polacy połączyli się ponad podziałami. Zdrajcy mojej ojczyzny chcą rozkraść wszystko, a zostało już niewiele (lasy). 

    Dr Ewa, która była przy sekcjach ofiar zamachu w Smoleńsku, a później przekopała teren katastrofy próbowała przerwać mówienie prawdy posłowi z PiS-u.

    Wasale chcieli w ten sposób obdarować „przyjaciół” ze Wschodu, którzy nadal rządzą u nas, bo mają „papiery” na wcześniej zniewolonych towarzyszy „pracy i kasy”. Umiłowani przywódcy sprzyjają skrytobójstwu (epidemia „wieszania się” świadków koronnych) i zabijają nawet swoich (płk. Tobiasz).  

    Prezes Naczelnej Izby Lekarskiej jest zaskoczony propozycją skasowania samorządu lekarskiego, który był potrzebny do organizowania strajków przeciw rządowi Jarosława Kaczyńskiego, dzisiaj rośnie w siłę i zaczyna krytykować „dobre” działania rządu „europejskiego”.

   Z drugiej strony członkowie tego samorządu: dr Ewa i kol. Andrzej Włodarczyk („w rządzie i samorządzie”) stworzyli ustawę refundacyjną dzięki której trwa eksterminacja biednych chorych. 

   Trafiłem na Mszę św. „za żołnierzy  wyklętych”. Nie wiem dlaczego tak nazywa się bohaterów broniących mojej ojczyzny przed okupantem sowieckim. Nawet nad tym czuwano...tak jak nad pochowaniem Lecha Kaczyńskiego na Wawelu, aby nie było jego kultu w Warszawie. Polak kochający swoją ojczyznę, a jeszcze do tego katolik to wróg.

     Proboszcz witał i dziękował zebranym, a dusze ofiar patriotów pozostały w cieniu. Wyobraź sobie, że w mordzie sądowym zginął ktoś z twojej rodziny i nie wiesz, gdzie jest pochowany. Nie można podobać się władzy ziemskiej i Bogu.

   Wspomniał o osamotnieniu i zapomnieniu walczących po wojnie z czerwonym smokiem, ale nie powiedział o okupacji, a przecież bolszewizm trwa...w mediach, we władzy (prokuratura i sądy, urzędy, policja, wydawnictwa, stanowiska, ZUS, NFZ, itd). To wszystko mają okupanci. Prawo można naginać dla nich, a restrykcje są dla reszty. 

   Nie mamy już wojska, ale przebraną za żołnierzy młodzież. Na nabożeństwie byli  uczniowie, prominenci, ale do Komunii św. podeszła garstka. Miałem prośbę do posła z naszego rejonu, ale uciekł, bo pilnowała nas jedna pani.

     Nic mnie już nie zadawala. Widzisz nędzę duchową tego świata, a nawet wiernych Bogu, bo dużo z nich to „wierni”, ale władzy. Po co przyczepiać do kościoła celebracje świeckie? Bogu to niepotrzebne. Niech przyjdą 3 osoby, ale z serca. Wróciłem zdenerwowany.

    Na nabożeństwie wieczornym "normalnym" od ołtarza płynęło moje wołanie, które w tamtym czasie wypowiedziała  Królowa Estera: „(...) Wspomnij, Panie, pokaż się w chwili udręczenia naszego i dodaj mi odwagi. Królu bogów i Władco nad wszystkimi władcami. (...)  Wybaw nas ręką Twoją i wspomóż mnie opuszczoną i nie mającą nikogo prócz Ciebie, Panie, który wiesz wszystko". Est 14

    My naprawdę nie wierzymy w Moc Boga naszego. Dlaczego nie chcemy oddać ojczyzny w Jego ochronę (Jezus Królem Polski)? Dlaczego nie chcą tego Polacy, a nawet Episkopat. Właśnie z mojego bałaganu „wysunął się” obraz Zbawiciela w koronie królewskiej. W tamtym czasie też byłem przeciwnikiem tego aktu duchowego. 

    Piszę to jako widzący działanie Boga na co dzień. Pan Jezus nie zająłby miejsca prezydenta Bronisława Komorowskiego, który słusznie dla siebie twierdzi, że  „zgoda - z WSI i czerwoną agenturą - buduje”. Nawet nie chciałby „tego pałacu”, gdzie urzędują bojący się krzyża i przyjmujący Eucharystię w sposób świętokradzki.

    W intencji dnia modliłem się w sobotę. Przepływały do dzisiaj dręczone rodziny „wrogów ludu” („żołnierzy wyklętych”), redaktor Wojciech Sumliński, Adam Słomka, ofiary zamachu w Smoleńsku i prowadzący to śledztwo oraz ofiary stanu wojennego.

    Do tego dochodzą krzywdzeni przez rozpasanie rządzących w każdej dziedzinie (pogańskie wybryki), szaleństwo na tle władzy (szkodzenie narodowi) i posiadania (afera hazardowa). Do tego dochodzą ofiary trucia solą drogową, bo prokurator wcześniej umorzył tą sprawę (powinien iść do więzienia), bo ”naszych” omijamy, uprzedzamy o kontroli, itd. 

   Jarosław Kaczyński dotknął chleb w piekarni (nie miał fartucha)...na piekarnię nasłano sanepid! Zobacz jak sprawna jest „władza ludowa”.

  Dzisiaj bolszewizm nieświadomie reprezentują: pan Dworak, Luft, Pitera, Miller, Komorowski, Wenderlich (w dyskusji wspomniał panią Blidę oraz dr G.). Takie mamy spaczone myślenie tych wybrańców narodu. 

    Ogarnij to wszystko z Nieba, bo nie ma nic zakrytego. Zajrzyj do każdego domu, a zobaczysz rozpacz tych nieszczęśników, płacz biednych i ciężko chorych. Trwa eksterminacja narodu. Wzrok zatrzymało ogrodzenie zwieńczone drutem kolczastym...

  Wystarczy! Jeżeli ja to wszystko widzę to Bóg na pewno i każdy zostanie rozliczony z tego, co czyni...   APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 29 luty 2012

Odsłon: 1087

     Wczoraj Pan Jezus mówił: „(...)  Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień". Mt 6, 7-15

    Pan jest dobry. Nadrobiłem zaległości, bo niektóre zapisy jest bardzo trudno odczytać i zapisać. Wyszedłem na Mszę św. wieczorną, a wielka miłość do ludzi zalała moje serce. To niespodziewana łaska!

   Z radością witam wszystkich spotkanych i nie odróżniam przyjaciół od "wrogów". Niechętnego mi zapytałem o ojca, którego nie widać, a gaśnie w oczach. Wcześniej zapraszałem go do Kościoła. Powiedziałem, aby rodzina zadbała o jego duszę, bo „jesteśmy po śmierci”. 

    Dwa razy odmówiłem koronkę do miłosierdzia Bożego. Dzisiaj Bóg zlecił prorokowi Jonaszowi ostrzeżenie Niniwy, aby mieszkańcy zaczęli pokutę, bo miasto zostanie zniszczone. Posłuchali upomnienia  proroka:

    „(...) ogłosili post i oblekli się w wory od największego do najmniejszego”. Nawet król wstał z tronu, „zdjął z siebie płaszcz, oblókł się w wór i siadł na popiele. Z jego rozkazu ogłoszono: „Niech każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia (...)”. Jon 3, 1-10 

    Psalmista wołał: „Sercem skruszonym nie pogardzisz, Pani (...) oczyść mnie z grzechu mojego. (...) Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste (...) nie odbieraj mi świętego ducha swego. (...) Boże, moją ofiarą jest duch skruszony, pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz”. Ps 51

    Komunia św. rozpłynęła się w ustach. Skruszone serce ponownie zaczęła zalewać miłość. Nagle widzisz wszystkich jako dzieci Boga Ojca i to, że jesteśmy jedną rodziną (bracia i siostry). Pan pokazuje mi Swoją Miłość do stworzeń...do czego mam dążyć, ale sam z siebie nie mogę mieć takiego serca. 

     Napłynęła postać Pana Jezusa, który łagodnością przełamał zołzowatą teściową rybaka Piotra, która denerwowała się na zięcia, bo nie łowił ryb tylko chodził za Rabbim. Pan odjął jej gorączkę i bezsilność, a ona zerwała się z krzykiem z łoża boleści!

    Na ten moment siostra zaśpiewała: „bądź chlebem dla ludzi”. Przypomniała się pieśń: „Panie dobry jak chleb”. Można powiedzieć, że przez pewien czas - dzięki Panu Jezusowi - miałem serce świętego...”.                                                                                                                                       APEL

 

„Poemat Boga- Człowieka” ks. druga cz. pierwsza

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 28 luty 2012

Odsłon: 1032

    Tuż po przebudzeniu zacząłem nucić pieśń: „to nie gwoździe Cię przybiły lecz mój grzech...”. Popłakałem się i pocałowałem św. Twarz Zbawiciela, który stał wprost przy mnie.

    Emerytura jest wielką łaską Boga: masz zabezpieczony byt i czas, który możesz  poświęcić na zbawianie innych.

    W przedsionku kościoła wzrok zatrzymała tablica ogłoszeń, gdzie wypisano zalecenia duchowe: grzesznych upominać, nieumiejętnych pouczać, wątpiącym dobrze radzić, strapionych pocieszać, krzywdy cierpliwie znosić, urazy chętnie darować, modlić się za żywych i umarłych.

    Na ten moment psalmista woła: „Wysławiajcie ze mną Pana, wspólnie wywyższajmy Jego Imię. (...) Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością (...)”. Ps 34, 4-7. 16-19

    Dzisiaj Pan Jezus nauczył nas: „Ojcze nasz” i zalecił, abyśmy na modlitwie nie byli gadatliwi, bo Bóg wie czego nam potrzeba. Mt 6, 7-15  W moim wypadku mogę modlić tylko wtedy, gdy „wołanie do mnie przyjdzie”.

    Podczas konsekracji przypomniała się wizja Marii Valtorty, gdy Zbawiciel przed swoją misją żegnał się z Matka Najświętszą. Ponownie łzy zalały oczy. Komunia św. odwróciła się i ułożyła w postaci łodzi („odpocznienie z Panem Jezusem”).

    Wracałem z uniesionym sercem, radosny i syty...w duszy i w ciele. Jakże tani jest ten św. Pokarm Boży! „Panie! jeszcze raz mi przebacz! Panie! jeszcze raz mi przebacz...przebacz”. Powtarzałem to omdlewając, a moje serce stało się duchowe.

    Jak to przekazać? A jak opisać energię laserową, woń kwiatów, ciepło słońca lub domu rodzinnego albo  przytulenie dzieciątka przez matkę? „Panie mój! na co można zamienić Twoje dary? czym je zastąpić, bo nic nie oznacza wykwintna uczta!”.

   Pragnąc żyć duchem trzeba ciało postawić na drugim miejscu. To właśnie jest „ponowne narodzenie”.  Życie ciała jest określone przez czas, a życie duchowe - pełnia szczęśliwości - przed nami. Trzeba tylko unieść się ponad ten świat, ponad tą marność nad marnościami! 

    Milczenie to najlepsza modlitwa. „Panie! jak Cię uwielbić? Jak wypowiedzieć, że Jesteś?”. Człowiek zjednany z Bogiem odczuwa wielkie katusze, gdy ma wrócić do naszej rzeczywistości. Pragniesz bycia z Bogiem, ciszy i milczenia, a tu śniadanie...śledź i salceson!

    Właśnie czytam scenę w której Pan Jezus oddala nachalnego Judasza, bo pragnie modlić się na pustyni i czerpać moc z łączności z Bogiem.

    Wyszedłem na Mszę św. wieczorną, a straszliwy ból zalał serce. Nie mogę już żyć bez Boga, kościoła i Komunii św. Nie obchodzi mnie nic poza uczestnictwem w zbawianiu dusz, przyjmowaniu cierpień zastępczych oraz błaganiu Boga o zmiłowanie nad nieszczęśnikami, którzy nie pragną świętych darów.

    Ktoś powie, że to całkiem dziwne: dwa razy dziennie chodzić do kościoła! Dla mnie jest dziwne to, że ludzie nie interesują się swoją duchowością i życiem wiecznym!

    Właśnie spotkałem znajomego, którego zapraszałem do kościoła, ale teraz minęliśmy się jak ludzie obcy. Każdy ma wolną wolę i nic nie da moja namolność. Dobrze, że przyszedłem na to nabożeństwo, bo w kościele była tylko siostra zakonna. „Jezu ufam Tobie, miłosierny Boże, jeszcze raz mi przebacz”, a kapłan podał mi trójkątną św. Hostię (bardzo lubię).

    Bóg czeka na nas z największym darem: życiem wiecznym w szczęściu i miłości, ale pragnie tego garstka. „Panie Jezu! przyjmij tą Mszę św. jako pocieszenie Ciebie”...                             APEL